Δέκα χρόνια τον Παύλο δεν ξεχνάμε!

Δέκα χρόνια! Δέκα χρόνια, χωρίς τον Παύλο. Το λέω, το γράφω και δεν το πιστεύω. Πόσα άλλαξαν και πόσα έμειναν ίδια από εκείνη τη νύχτα στο Κερατσίνι; Πόσο μας τσάκισε αυτή η δολοφονία! Μουδιασμένοι στις αρχές, διαλυμένοι από την απώλεια, τσακισμένοι, κατεβήκαμε στο δρόμο. Να αναρωτιόμαστε τι κάναμε λάθος εμείς, τι μπορούσαμε να είχαμε κάνει για να μη γίνει σύνθημα ποτέ ο Παύλος, για να τον έχουμε μαζί μας στις πορείες, στις συνελεύσεις, να τραγουδάει στα Φεστιβάλ, να γελάμε και να κλαίμε μαζί.

Το σύστημα όμως είχε διαλέξει, όχι εμείς. Το αγαπημένο δικό του παιδί, το δικό του δεκανίκι, ο φασισμός, ήθελε τον Παύλο νεκρό. Έτσι, το πένθος μας έγινε χρέος. Η θλίψη μας οργή και τα δάκρυά μας φωνή.

Δέκα χρόνια στους δρόμους, δέκα χρόνια από τη λύπη στη συγκίνηση, από τις απογοητεύσεις στις μικρές και μεγάλες νίκες απέναντι στο φασισμό. Ενωθήκαμε κάτω από τις φτερούγες του Παύλου, μάς οδήγησε το δυνατό χέρι της Μάγδας κι ένα πρωί του Οκτώβρη γεμίσαμε τους δρόμους γύρω από τα δικαστήρια για να ακούσουμε ότι επιτέλους οι δολοφόνοι του, βρέθηκαν εκεί που έπρεπε.

Εκείνη τη μέρα, δε θα την ξεχάσω ποτέ. Η κραυγή της Μάγδας “Παύλο τα κατάφερες, τα κατάφερες, γιε μου”, είναι φυλαχτό και υποχρέωση για τη συνέχεια του αγώνα μέχρι να εξαφανιστεί κι ο τελευταίος φασίστας από το διάβα μας, να μην ξανακουμπήσει τους Παύλους μας.

Δέκα χρόνια από εκείνη την 18η του Σεπτέμβρη, που θα άλλαζε για πάντα τη ζωή της οικογένειας Φύσσα. Μια συντρόφισσα είπε πως αν ο Παύλος ζούσε, θα είχε μέρες τώρα φύγει για την Καρδίτσα, με τα πούλμαν των Σωματείων, θα είχε πάει να βοηθήσει τους ανθρώπους. Αν μπορούσαμε θα γυρνούσαμε το χρόνο δέκα χρόνια πίσω, μερικά λεπτά πριν ο Ρουπακιάς σταματήσει τη μεγάλη καρδιά του Παύλου.

Δέκα χρόνια μετά και κανείς δεν ξεχνά! Οι εκδηλώσεις στη μνήμη του, είναι κάθε χρόνο πιο δυναμικές.

Εχθές το βράδυ στα Λιπάσματα, δεν χωρούσαμε, ο κόσμος άφηνε τα αυτοκίνητά του χιλιόμετρα μακριά. Και το κυριότερο; Στο κοινό πιτσιρικάκια 14-15 ετών να φωνάζουν “Ο Παύλος ζει, τσακίστε τους Ναζί”. Έφηβοι, που το 2013 θα ήταν μωρά, γνωρίζουν τον Παύλο, τον τραγουδάνε, με ενωμένες γροθίτσες και μάτια δακρυσμένα.

Σήμερα στις 6 μ.μ. θα ενώσουμε τις φωνές μας στη μεγάλη αντιφασιστική συγκέντρωση στο Κερατσίνι (Π. Φύσσα 60) και στην πορεία στο μπλόκο της Κοκκινιάς. Την Παρασκευή 22 του μηνός στις κεντρικές εκδηλώσεις του 49ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή, η ΚΝΕ αφιερώνει τη 2η μέρα στον Παύλο Φύσσα και στον αντιφασιστικό αγώνα.

Δέκα χρόνια τον Παύλο δεν ξεχνάμε.-