Αλήθειες και ψέματα για το ιμπεριαλιστικό έγκλημα στη Λωρίδα της Γάζας – Τι κρύβουν οι απολογητές της ισραηλινής κατοχής και η άθλια προπαγάνδα τους
Τώρα! Απαιτείται να καταδικαστεί η βαρβαρότητα των κατοχικών δυνάμεων και να εκφραστεί μαζικά η λαϊκή αλληλεγγύη στον δοκιμαζόμενο λαό της Παλαιστίνης.
Άρθρο του Γιώργου Μαρίνου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Αναδημοσιεύεται από τον Ριζοσπάστη (Σάββατο 14 Οχτώβρη 2023 – Κυριακή 15 Οχτώβρη 2023:
Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό και τον αγώνα για τερματισμό της ισραηλινής κατοχής! Να απεμπλακεί τώρα η Ελλάδα από τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια
Αυτή την ώρα στην Παλαιστίνη, στη Λωρίδα της Γάζας διαπράττεται ένα ακόμα ιμπεριαλιστικό έγκλημα. Το κράτος του Ισραήλ και η ακροδεξιά κυβέρνηση Νετανιάχου με τη μορφή κυβέρνησης «εθνικής ενότητας» συνεχίζει τις σφαγές των προηγούμενων χρόνων, χτυπάει με τη στρατιωτική του μηχανή τον λαό, τους αμάχους, τα παιδιά, με χιλιάδες νεκρούς. Επιβάλλει καθολικό αποκλεισμό στερώντας τους κατοίκους από νερό, τρόφιμα, φάρμακα, ιατρικά εφόδια και ηλεκτρικό ρεύμα, προετοιμάζει χερσαία επέμβαση και γενοκτονία.
Τώρα! Απαιτείται να καταδικαστεί η βαρβαρότητα των κατοχικών δυνάμεων και να εκφραστεί μαζικά η λαϊκή αλληλεγγύη στον δοκιμαζόμενο λαό της Παλαιστίνης.
Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, οι νέοι και οι νέες, με την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών, μπορούν να ανοίξουν τον δρόμο της αλήθειας μέσα από αμέτρητα ψέματα και ανιστόρητες λαθροχειρίες που σκοπίμως χρησιμοποιούνται για να στηριχθεί η ισραηλινή κατοχή.
Ενας άθλιος προπαγανδιστικός μηχανισμός με τη συμμετοχή των ΗΠΑ, της ΕΕ, αστικών κυβερνήσεων και κρατών της «πολιτισμένης», όπως λένε, «Δύσης», προσπαθεί να αθωώσει τη βαρβαρότητα του ισραηλινού κράτους, να ενοχοποιήσει την αντίσταση του παλαιστινιακού λαού και τη λαϊκή αλληλεγγύη που εκφράζεται στον αγώνα του.
Σ’ αυτές τις συνθήκες παλεύουμε αποφασιστικά για να σπάσει το σκοτάδι της παραπληροφόρησης, να διαδοθούν οι θέσεις του ΚΚΕ και να συμπορευτούν περισσότερες λαϊκές δυνάμεις στον αγώνα του.
Γιατί το ΚΚΕ καθαρά, με ευθύνη και με κριτήριο την κοινή πάλη των λαών, στέκεται με συνέπεια στο πλευρό των Παλαιστινίων και παλεύει για τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής, για ανεξάρτητο, ενιαίο και βιώσιμο παλαιστινιακό κράτος, δίπλα στο Ισραήλ, στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, να επιστρέψουν οι πρόσφυγες και να απελευθερωθούν οι πολιτικοί κρατούμενοι από τις ισραηλινές φυλακές.
Θα τα καταφέρουμε!
Επιθετικά, ξεμπροστιάζοντας τους ανυπόστατους ισχυρισμούς και τα προσχήματα, σε σύγκρουση με τους ευρωατλαντικούς μηχανισμούς, την κυβέρνηση της ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και τα ακροδεξιά, φασιστικά μορφώματα, που από την αρχή της νέας αυτής φάσης του πολέμου και την επιχείρηση των Παλαιστινίων στο νότιο Ισραήλ, εναρμονίστηκαν με τις κατευθύνσεις των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, τάχθηκαν φανατικά με το μέρος των κατοχικών δυνάμεων.
Πολύ περισσότερο που η κυβέρνηση, με τη στήριξη των άλλων κομμάτων, εμπλέκει τη χώρα και στρατεύεται στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, διαθέτοντας τη βάση της Σούδας και στέλνοντας πολεμικό πλοίο συνοδείας στο αμερικανικό αεροπλανοφόρο που προστρέχει για τη στήριξη της επίθεσης του ισραηλινού κράτους κατά των Παλαιστινίων και των επιθετικών σχεδίων των ΗΠΑ στην περιοχή.
Ολες οι κυβερνήσεις έχουν ευθύνη για την ενίσχυση των οικονομικών, πολιτικών και στρατιωτικών σχέσεων με το κράτος του Ισραήλ, προωθούν τους ευρωατλαντικούς ενεργειακούς σχεδιασμούς, το στηρίζουν ως στρατηγικό εταίρο στους ανταγωνισμούς στην περιοχή. Ενώ, υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της ισραηλινής και της αμερικάνικης πρεσβείας, οι κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ αγνόησαν το ομόφωνο ψήφισμα της ελληνικής Βουλής του 2015 για την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους και είναι ανεπανόρθωτα εκτεθειμένοι.
Τα αστικά κόμματα, από κοινού με τα Μέσα Ενημέρωσης και τους γνωστούς «ειδικούς» που παρελαύνουν καθημερινά από τα studio της παραπληροφόρησης, προσπαθούν να διαγράψουν την ιστορία και να σβήσουν από το λεξιλόγιο τη λέξη «κατοχή», επιχειρώντας προκλητικά να ταυτίσουν την αντίσταση του παλαιστινιακού λαού με την τρομοκρατία.
Οι κάθε λογής «υποκριτές και φαρισαίοι», υποταγμένοι στο ιμπεριαλιστικό δίκαιο, στο δίκαιο του ισχυρότερου και στα συμφέροντα της αστικής τάξης που υπηρετούν, δεν είπαν ούτε μια φορά αυτές τις μέρες πως τα παλαιστινιακά εδάφη είναι κατεχόμενα από το κράτος του Ισραήλ, επιχειρώντας ακόμα και να νομιμοποιήσουν τα αποτελέσματα των διαχρονικών ισραηλινών επεμβάσεων και του πολέμου των 6 ημερών του 1967, που χαρακτηρίζει και ο ΟΗΕ παράνομα.
Το κατοχικό κράτος δολοφονεί, ξεριζώνει, φυλακίζει
Εκδιώχθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι από τα εδάφη τους. Πραγματικό ξερίζωμα, σχεδιασμένη αρπαγή εδαφών και εκτόπιση πληθυσμού. Το Ισραήλ πήρε τον έλεγχο 774 παλαιστινιακών πόλεων και χωριών, εκ των οποίων 531 καταστράφηκαν ολοσχερώς και τα υπόλοιπα πέρασαν στο κατοχικό κράτος.
Αυτά κρύβουν οι απολογητές της κατοχής!
ΚΡΥΒΟΥΝ πως περισσότεροι από εκατό χιλιάδες (100.000!) Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί από τις ισραηλινές στρατιωτικές και παραστρατιωτικές δυνάμεις.
Η βαρβαρότητα της ισραηλινής κατοχής οδήγησε σε μεγάλα κύματα προσφύγων. Από τα ίδια τα στοιχεία του ΟΗΕ αποδεικνύεται πως ο αριθμός των εγγεγραμμένων Παλαιστίνιων προσφύγων τον Γενάρη του 2020 ήταν περίπου 6,3 εκατομμύρια, το 30% των οποίων ζει σε 58 επίσημους προσφυγικούς καταυλισμούς που συνδέονται με τη «Διεθνή Υπηρεσία Αρωγής», κατανεμημένοι σε 10 καταυλισμούς στην Ιορδανία και σε 9 στη Συρία, 12 στον Λίβανο, 19 στη Δυτική Οχθη και 8 στη Λωρίδα της Γάζας. Και ο αριθμός αυτός δεν περιλαμβάνει τους χιλιάδες μη καταγεγραμμένους πρόσφυγες.
Χιλιάδες πρόσφυγες κάθε χρόνο αναζητούν στον ήλιο μοίρα. Μόνο το 2023, στους 8.820 πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο που έφτασαν στην Ελλάδα, το μεγάλο μέρος, το 22%, είναι από την Παλαιστίνη και ακολουθούν από άλλες χώρες που έχουν πληγεί από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις, όπως το Αφγανιστάν, η Συρία κ.ά.
ΚΡΥΒΟΥΝ ότι ο αριθμός των πολιτικών κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές υπολογίζεται σε πάνω από 5.000, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, γυναικών, ηλικιωμένων, χρόνια πασχόντων και επιπλέον 1.200 «διοικητικοί κρατούμενοι», που είναι φυλακισμένοι χωρίς δίκη.
Από τις αρχές του 2023, οι ισραηλινές δυνάμεις κατοχής έχουν συλλάβει περισσότερους από 5.000 Παλαιστίνιους, μεταξύ των οποίων παιδιά και γυναίκες.
Οι απολογητές της ισραηλινής κατοχής ΚΡΥΒΟΥΝ ότι χρόνο με τον χρόνο συρρικνώνονται τα παλαιστινιακά εδάφη. Οτι η Δυτική Οχθη, που στο 60% ελέγχεται από τις κατοχικές δυνάμεις, περικυκλώθηκε από το «τείχος της ντροπής» και κάθε πόλη, γειτονιά και χωριό ελέγχεται από «ζώνες ασφαλείας» και εκατοντάδες φυλάκια («σημεία ελέγχου»), όπου Ισραηλινοί στρατιώτες με παρατεταμένα όπλα κάνουν τον βίο των Παλαιστινίων αβίωτο, συλλαμβάνουν, δέρνουν, σκοτώνουν, ανάλογα με τα κέφια τους, όπως σκότωσαν δεκάδες παιδάκια που αντιτάχθηκαν με τις σφεντόνες στους πάνοπλους κατακτητές.
ΚΡΥΒΟΥΝ ότι στα παλαιστινιακά εδάφη χτίστηκαν και χτίζονται εποικισμοί (ρατσιστικό καθεστώς apartheid), εργαλεία της κατοχής και της καταπίεσης του λαού. Το 40% περίπου της Δυτικής Οχθης βρίσκεται στα χέρια των εποίκων που έχουν πολλαπλασιαστεί επτά φορές από την υπογραφή των Συμφωνιών του Οσλο το 1993 μέχρι σήμερα και από 115.000 έφτασαν τις 750.000.
ΚΡΥΒΟΥΝ ότι η Λωρίδα της Γάζας είναι αποκλεισμένη από το 2007 και ο λαός υποφέρει. Μόνο την περίοδο 2008 – 2022, έχει δεχτεί για 93 μέρες θανατηφόρους ισραηλινούς βομβαρδισμούς με τραγικά αποτελέσματα, 4.240 νεκρούς και 22.902 τραυματίες, με τα επίσημα στοιχεία.
Η αντίσταση του λαού της Παλαιστίνης
Οσο παραμένει η κατοχή, θα συνεχίζεται η αντίσταση των Παλαιστινίων, η οποία είναι συνεχόμενη και πολύμορφη τόσο στη Λωρίδα της Γάζας, όσο και στη Δυτική όχθη, με πολλές εμβληματικές περιόδους που η καθημερινή αντίσταση στον κατακτητή κλιμακώθηκε, μετατράπηκε σε ξεσηκωμό.
Αυτό έγινε στην πρώτη Ιντιφάντα το 1987, που αντιμετωπίστηκε από τον ισραηλινό στρατό με δολοφονίες, μαζικές φυλακίσεις και διώξεις, κατεδαφίσεις σπιτιών και κράτησε μέχρι τις παραμονές των «ειρηνευτικών συνομιλιών» για την υπογραφή της Συμφωνίας του Οσλο, το 1993. Αυτό έγινε και στη δεύτερη Ιντιφάντα, το 2000 που διήρκεσε πέντε χρόνια.
Ο ηρωικός αγώνας του παλαιστινιακού λαού δίνει απάντηση στους υπονομευτές του. Η προπαγανδιστική μηχανή των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και του Ισραήλ και από κοντά των αστικών κομμάτων αναμασά πως το ισραηλινό κράτος έχει δικαίωμα στην «αυτοάμυνα» και στη χρησιμοποίηση κάθε βάρβαρου μέσου για τη διατήρηση της κατοχής. Οπως δικαίωμα, λένε, στην «αυτοάμυνα» έχει και η Ουκρανία, την οποία στηρίζουν στον πόλεμο του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία. Αλλά, δεν έχει δικαίωμα στην «αυτοάμυνα» ο παλαιστινιακός λαός που στενάζει από το κατοχικό κράτος, ματώνει, φυλακίζεται.
Η αισχρή αυτή προπαγάνδα δεν περνάει στον λαό μας και γι’ αυτό λυσσομανάνε κάθε ώρα, με στημένες εκπομπές και δημοσιεύματα σκοπιμότητας στα Μέσα Ενημέρωσης, αποκλείοντας την παλαιστινιακή θέση, οργανώνοντας ένα όργιο ψεύδους, fake news της πολεμικής προπαγάνδας που παρουσιάζονται ως γεγονότα και την άλλη μέρα διαψεύδονται, αποσύρονται.
Ο παλαιστινιακός λαός έχει αναφαίρετο δικαίωμα και ιστορικό καθήκον να διεκδικεί τα δικαιώματά του και να παλεύει για να ζήσει σε ελεύθερη πατρίδα, χωρίς κατοχή και κατοχικά στρατεύματα, νοικοκύρης στον τόπο του, διαμορφώνοντας τις προϋποθέσεις για να απελευθερωθεί συνολικά από την καπιταλιστική εκμετάλλευση, όπως κάθε λαός.
Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πνιγμένα στα νερά του σοσιαλδημοκρατικού εκφυλισμού ψάχνουν προσχήματα για να μετριάσουν τη μαζική λαϊκή κατακραυγή που προκάλεσε η κατάπτυστη στήριξη των κατοχικών δυνάμεων και καταφεύγουν σε σαθρά επιχειρήματα. Υποστηρίζουν ότι ο αγώνας στη Λωρίδα της Γάζας είναι αγώνας της Χαμάς και όχι του παλαιστινιακού λαού και η επιχείρηση που έγινε στα σύνορα με το Ισραήλ είναι «τρομοκρατική».
Μπορεί κάποιος να έχει την όποια άποψη για τον χαρακτήρα και τις θέσεις της Χαμάς, αλλά πίσω από τη σκόπιμη στοχοποίηση επιχειρείται η συκοφάντηση του παλαιστινιακού αγώνα, κι ενώ είναι γνωστό πως τα βίαια μέσα, η τρομοκρατία που χρησιμοποιούν οι κατοχικές δυνάμεις προκαλούν αντίποινα.
Η Χαμάς ως πολιτικο-θρησκευτική, ισλαμική οργάνωση εμφανίστηκε στο προσκήνιο μετά το 2000 και ιδίως μετά το 2007, που αναδείχθηκε εν μέσω ενδο-παλαιστινιακών αντιθέσεων πρώτη δύναμη στις εκλογές στη Λωρίδα της Γάζας, κι αυτοί που σήμερα προσπαθούν να κρυφτούν από πίσω της για να στηρίξουν την ισραηλινή κατοχή, δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τα διαχρονικά ισραηλινά εγκλήματα. Αποφεύγουν σαν τον «διάβολο το λιβάνι» να τοποθετηθούν στην ανακοίνωση του παλαιστινιακού κράτους, που τονίζει πως είναι δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού να αμυνθεί από την τρομοκρατία των εποίκων και των δυνάμεων κατοχής.
Συμφωνίες με το πιστόλι στον κρόταφο
Εχουν γίνει πολλές κινήσεις με πρωτοβουλία των ΗΠΑ, στο όνομα της ειρήνης με το πιστόλι στον κρόταφο του παλαιστινιακού λαού. Καλλιεργήθηκαν ελπίδες, ψεύτικες προσδοκίες, τις οποίες έχει αποκαλύψει το ΚΚΕ, που άσκησε κριτική π.χ. στη Συμφωνία του Οσλο το 1993, με την οποία κατακερματίστηκαν παραπέρα τα παλαιστινιακά εδάφη και την αξιοποίησε το Ισραήλ για κατοχή νέων εδαφών, δημιουργία εποικισμών.
Το ίδιο ισχύει και για τις συνομιλίες π.χ. στο Καμπ Ντέιβιντ το 2000 και την Ανάπολη το 2007, μετά τις οποίες ακολούθησε το αμερικανικό σχέδιο για τη «νέα Μέση Ανατολή». Ενώ με τη «Συμφωνία του Αιώνα» επί προεδρίας Τραμπ, επιχειρήθηκε να μπει ταφόπλακα στα όποια διεθνή αναγνωρισμένα δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού και να προωθηθεί η συνεργασία της αστικής τάξης του Ισραήλ με τις αστικές τάξεις αραβικών κρατών, ανοίγοντας τον δρόμο στις «Συμφωνίες του Αβραάμ» ανάμεσα στο ισραηλινό κράτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν, το Μαρόκο κ.ά., με στόχο να ενταχθεί και η Σαουδική Αραβία.
Οι συμφωνίες αυτές προσβλέπουν στην ενίσχυση της θέσης του Ισραήλ ως παραδοσιακού στηρίγματος των ΗΠΑ στην περιοχή και συνδέονται με ευρύτερους σχεδιασμούς στην αντιπαράθεση με την Κίνα, στη μάχη για τα μερίδια των αγορών στη Μέση Ανατολή και Ευρώπη, όπως π.χ ο «Ινδικός δρόμος» σε ανταγωνισμό με τον κινέζικο «δρόμο του μεταξιού».
Την ίδια ώρα, η διαδικασία αυτή έχει προκαλέσει τη δικαιολογημένη αντίδραση των αραβικών λαών, που θεωρούν πως στο πλαίσιό της θυσιάζονται τα συμφέροντα του παλαιστινιακού λαού και φαίνεται πως η επίθεση του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας αναστέλλει την αραβο-ισραηλινή προσέγγιση.
Οι εξελίξεις στο Παλαιστινιακό, όπως και στο Κυπριακό, διδάσκουν τους λαούς να μη δίνουν πίστη στους κάθε είδους ιμπεριαλιστές «εγγυητές» και «προστάτες», να πιστέψουν στις δυνάμεις τους και να αναπτύξουν αυτοτελή πάλη, με κριτήριο τα δικά τους συμφέροντα.
Η κατάσταση είναι κρίσιμη. Ανά πάσα στιγμή οι πολεμικές επιχειρήσεις μπορεί να επεκταθούν. Ηδη, οι ισραηλινές δυνάμεις ανταλλάσσουν πυρά με την Χεζμπολάχ, που έχει τη βάση της στον Λίβανο. Η ένταση στις σχέσεις του Ιράν και της Συρίας με το Ισραήλ οξύνεται, ο ισραηλινός στρατός που βομβάρδισε στοχευμένα πριν λίγες μέρες τη συριακή πόλη Χομς και σκότωσε 100 ευέλπιδες, χτύπησε πάλι το αεροδρόμιο της Δαμασκού και του Χαλεπιού, η Τουρκία έχει τον δικό της σχεδιασμό.
Ο αμερικανικός στόλος περιπολεί στη Μέση Ανατολή με ετοιμοπόλεμες δυνάμεις, σε συνθήκες που το κουβάρι των ανταγωνισμών περιπλέκεται παραπέρα και κλιμακώνεται ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία.
Η επίθεση του Ισραήλ και οι εξελίξεις που βάζουν το Παλαιστινιακό στις μυλόπετρες εντεινόμενων γεωπολιτικών ανταγωνισμών, τονίζουν την αναγκαιότητα ενίσχυσης της πάλης για τον τερματισμό της κατοχής.
Σε αντιπαράθεση με τις δυνάμεις που καλούν τον λαό να συνταχθεί με το κατοχικό ισραηλινό κράτος και να εμπλακεί η χώρα ακόμα πιο βαθιά σε σχεδιασμούς που βρωμάνε μπαρούτι, απέναντι στους διάφορους θιασώτες των «ίσων αποστάσεων» μεταξύ θύτη και θύματος, αυτό που τώρα επείγει είναι να δυναμώσει η αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό, να στηριχθεί ο αγώνας του για ελεύθερη πατρίδα, να σταματήσει η ισραηλινή σφαγή και να στηριχτεί η αντιπολεμική πάλη σε όλη την περιοχή.
