Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Δημοκρατία» του Αρθούρου Ρεμπώ

“Η ρήξη με τον κόσμο που προχωρεί.
Αυτή είναι η πρόοδος η αληθινή. 
Εμπρός, μαρς!”

Ο Γάλλος ποιητής Αρθούρος Ρεμπώ, γεννήθηκε στις 20 του Οκτώβρη 1854, στην αγροτική περιοχή Σαρλβίλ.
Φεύγει από το σπίτι του στα δέκα έξι του χρόνια, εγκσταλείποντας την οικογένειά του, και άρχισε να ταξιδεύει.
Ο Αρθούρος Ρεμπώ διαβάζει και γνωρίζει ποιητές του συμβολισμού, που θεωρούνταν “καταραμένοι”, όπως ο Μπωντλαίρ, ο οποίος τον επηρέασε και ο Βερλαίν, που αφού γνωρίστηκαν, έχτισαν μια στενή αλλά μερικές φορές ταραχώδη φιλία.
Έγραψε ολόκληρο το έργο του, μέχρι τα είκοσι χρόνια του, ξεφεύγοντας από τα συνηθισμένα λογοτεχνικά πρότυπα της εποχής του. Μετά σταμάτησε να γράφει και δεν ασχολήθηκε πλέον με την λογοτεχνία.
Πολέμιος της κοινωνικής ανισότητας καθώς ήταν, υποστήριξε τους εξεγερμένους προλετάριους της Παρισινής Κομμούνας.
Η ζωή του ήταν δύσκολη και μετά που σταμάτησε να γράφει, έκανε διάφορα επαγγέλματα.
Επέστρεψε στη Γαλλία το 1891, όπου και πέθανε στις 10 του Νοέμβρη της ίδιας χρονιάς.
Έγραψε ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, το “Μια Εποχή στην Κόλαση”.  Έργο του είναι και οι “Εκλάμψεις” (ο τίτλος στα ελληνικά), όπου συμπεριλήφθηκαν αρκετά ποιήματα.  Επίσης έγραψε ένα μεγάλο ποίημα “Το Μεθυσμένο Καράβι” και διάφορα άλλα σκόρπια.
Στο πρόλογο της συλλογής “Εκλάμψεις”, των εκδόσεων Γαβριηλίδης (2015), ο Στρατής Πασχάλης που έκανε την μετάφραση, απο όπου και το ποίημα Δημοκρατία, αναφέρει, μεταξύ των άλλων:
«Κανείς δεν μπόρεσε ούτε και πρόκειται ποτέ να καταλάβει με ακρίβεια το νόημα αυτών των γρίφων, αφού, όπως είπε ο Βαλερύ, όλα τα κείμενα από καταβολής κόσμου, όσο κλειστά κι αν είναι, υπακούνε στην απλή λογική, εκτός από τις “Εκλάμψεις”. Αλλά και κανείς δεν μπόρεσε ούτε και θα μπορέσει να αναιρέσει τη σαγήνη τους και τη θηριώδη ικανότητα τους να προσαρμόζονται στα δεδομένα κάθε καιρού και να σημαίνουν κάθε φορά και κάτι άλλο, ίσως και διαφορετικό από το προηγούμενο».
Δημοκρατία
«Η σημαία περνά μέσα απ’ το βρομερό τοπίο,
και η χωριάτικη λαλιά μας καταπνίγει το τύμπανο.
»Στα κέντρα θα τροφοδοτήσουμε την κυνικότερη πορνεία.
Θα σφαγιάσουμε τις δίκαιες εξεγέρσεις.
»Στις χώρες του πιπεριού και των ξεθωριασμένων χρωμάτων!
– στην υπηρεσία των πιο αποτρόπαιων
βιομηχανικών ή στρατιωτικών εκμεταλλεύσεων.
»Καλή αντάμωση εδώ, ή όπου να ‘ναι.
Κληρωτοί καλής θέλησης,
θα έχουμε μια φιλοσοφία θηρίων.
Ανίδεοι για την επιστήμη,
πωρωμένοι για την άνεση.
Η ρήξη με τον κόσμο που προχωρεί.
Αυτή είναι η πρόοδος η αληθινή. 
Εμπρός, μαρς!»
“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.
Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: