Άθλια και αδίστακτη η «δημοσιογραφία» τους…
Αυτό το «έπος» της «δημοσιογραφίας», που θα μπορούσε να το έχει γράψει και ο ίδιος ο …Μπίμπι… Προκαλούν τον κοινό νου όταν εκβιάζουν με αυτόν τον άθλιο τρόπο τη λαϊκή ανοχή ή και στήριξη στη σφαγή, που δεν ξεκίνησε χτες αλλά μετρά δεκαετίες ολόκληρες στα παλαιστινιακά εδάφη…
Πρόβες
Πρώτα ο τίτλος
Μιλώντας για προπαγάνδα, δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστος ο τρόπος που καλύφθηκε η απελευθέρωση των δύο υπερήλικων γυναικών από τη Χαμάς και οι δηλώσεις που έκανε η μία απ’ αυτές στην ισραηλινή τηλεόραση. Η πλειοψηφία των ξένων και ελληνικών ΜΜΕ τις παρουσίασε με τίτλο «Η Ισραηλινή όμηρος περιγράφει τον εφιάλτη που έζησε».
Διαβάζοντας όμως τη μαρτυρία της, διαπιστώνει κανείς ότι πρώτα μπήκε ο τίτλος και μετά γράφτηκε το θέμα. Αντιγράφουμε όσα είπε η 85χρονη Ισραηλινή Yocheved Lifschitz, που πιάστηκε από τη Χαμάς στις 7 Οκτώβρη, όπως ακριβώς δημοσιεύτηκαν στον Τύπο: «Η αντιμετώπιση ήταν καλή (…) Ενας αιχμάλωτος που τραυματίστηκε σοβαρά σε ατύχημα με μηχανή στον δρόμο για τη Γάζα νοσηλεύτηκε για τα τραύματά του (…) ένας νοσηλευτής ήρθε να μας δει για να μας φέρει τα φάρμακα που χρειαζόμασταν (…) ένας γιατρός μας επισκεπτόταν κάθε δύο έως τρεις μέρες (…) μας φρόντιζαν για κάθε λεπτομέρεια, και σε ό,τι αφορά τη γυναικεία υγιεινή (…) μας τάιζαν από το ίδιο φαγητό που έτρωγαν κι εκείνοι. Μου έδωσαν πίτα, λευκό τυρί και αγγούρι να φάω (…) Κατεβαίνοντας από το μηχανάκι, οι άνθρωποι που μας παρέλαβαν μας χαιρέτησαν και είπαν ότι πιστεύουν στο Κοράνι και ότι δεν θα μας έκαναν κακό».
Αντιλαμβανόμαστε ότι κάτι τέτοιες ιστορίες δεν βοηθούν το αφήγημα που στήνει η ευρωατλαντική προπαγάνδα για να δικαιολογήσει την κατοχή και τα εγκλήματα που διαπράττει το Ισραήλ σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού, στο όνομα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας». Προκαλούν όμως τον κοινό νου όταν εκβιάζουν με αυτόν τον άθλιο τρόπο τη λαϊκή ανοχή ή και στήριξη στη σφαγή, που δεν ξεκίνησε χτες αλλά μετρά δεκαετίες ολόκληρες στα παλαιστινιακά εδάφη.
Από τη στήλη “Από…μέρα σε…μέρα” του σημερινού Ριζοσπάστη
