«Is Anyone Alive? The Language of Communication in Gaza» (ΦΩΤΟ)

Η έκθεση με τίτλο «Is Anyone Alive? The Language of Communication in Gaza» είναι μια πρωτοβουλία της Παλαιστινιακής Παροικίας Ελλάδας με σκοπό την παρουσίαση των γεγονότων στη Γάζα μέσα από τον φωτογραφικό φακό των δημοσιογράφων της περιοχής.

Όπως σημειώνουν ι διοργανωτές: «Η επιλογή του τίτλου είναι ιδιαίτερης αξίας για εμάς, προσπαθώντας συνεχώς να επικοινωνήσουμε με ανθρώπους που εκτός από τα βασικά αγαθά στερούνται και την πολυτέλεια της επικοινωνίας τα λιγοστά λεπτά που τα δίκτυα αποκαθίστανται δεν υπάρχει χρόνος για συζήτηση αλλά για ένα μήνυμα «Is Anyone Alive?», «είναι κανείς ζωντανός;». Το ίδιο μήνυμα ακούγεται από ανθρώπους, άντρες, γυναίκες και παιδιά που ψάχνουν τους δικούς τους στα χαλάσματα, αδημονώντας για μια απάντηση.

Η έκθεση αποτελείται από 7 κεφάλαια που απαντούν σε αυτό το ερώτημα: Πυροκρότηση, αντίσταση, αλληλεγγύη, θρήνος ή οδύνη, ζωή, καταστροφή και Τζανάζα.

Οι φωτογραφίες που εντάσσονται στο κάθε κεφάλαιο έχουν τραβηχτεί κυρίως από Σεπτέμβρη του 2023 μέχρι σήμερα. Σε αυτούς τους 2 μήνες που κάθε άλλο παρά σύντομοι εμφανίζονται μέσα από τα φιλμ, έχουμε πλημμυρίσει με συναισθήματα που αγωνιωδώς προσπαθούμε να μοιραστούμε με τα μίντια δίχως ειλικρινή ανταπόκριση. Ελπίζουμε αυτό το παράθυρο προς την σκληρή πραγματικότητα των ανθρώπων μας στην Παλαιστίνη να αποτελέσει κίνητρο αναζήτησης της δικιάς τους αλήθειας καθώς και μια ανοιχτή πρόσκληση συμπαράστασης στον αγώνα μας για Ελευθερία»

«…Ολοκληρώνοντας την έκθεση προσπαθήσαμε να εκφράσουμε την αίσθησή μας μέσα από ένα πολύ μικρό βίωμα του καθημερινού άθλου των Παλαιστινίων. Αν έπρεπε να το περιγράψουμε δε γίνεται με μία μόνο λέξη, τουλάχιστον όχι στα ελληνικά ή τα αγγλικά. Στα αραβικά ονομάζεται «Qaher». Με τα λόγια της συγγραφέως Khadija Dajani «στο λεξικό λέει -θυμός- αλλά δεν είναι. Είναι όταν θυμώνεις, το κρατάς μέσα σου για καιρό, του προσθέτεις αδικία, καταπίεση, ρατσισμό και απανθρωποποίηση και το αφήνεις να εγκατασταθεί αργά για έναν αιώνα. Και μετά προσπαθείς να το πεις αλλά κανείς δε σε ακούει. Έτσι κάθεται στην καρδιά σου και εγκαθίσταται στα κύτταρα σου και γίνεται το γενετικό σου αποτύπωμα. Και περνά μέσα από γενιές. Και μια μέρα, δε μπορείς να αναπνεύσεις. Σε ξεβράζει και απαιτεί να ξεσπάσει από μέσα σου. Κλαις. Και ο κύκλος επαναλαμβάνεται».

IS THERE ANYONE ALIVE? THE LANGUAGE OF COMMUNICATION IN GAZA

Φωτογραφίες: Δημήτρης Ζης για την Κατιούσα