«Το ίδιο όλοι δεν είμαστε σε τούτο τον κοσμάκη…» – Μηνύματα με νότες στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ (ΒΙΝΤΕΟ)

«Στο γύψο δε θα βάλετε την απεργία, καμία υποταγή στην πλουτοκρατία» ήταν ένα από τα κεντρικά συνθήματα του αποψινού συλλαλητηρίου που οργάνωσε το ΠΑΜΕ στην Αθήνα ενάντια στο πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης το οποίο χτυπά το δικαίωμα στην απεργία, επεκτείνει τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και ενισχύει τη φοροληστεία.

Συνδικάτα, Σωματεία, Ενώσεις Αυτοαπασχολουμένων, Λαϊκές Επιτροπές, το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, χιλιάδες εργαζόμενοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, συνταξιούχοι, νέοι και γυναίκες κατέκλυσαν την πλατεία Ομονοίας και τους γύρω δρόμους δίνοντας τη δική τους απάντηση στην κυβέρνηση και τα κόμματα της συστημικής «κανονικότητας» και της βαρβαρότητας του  ευρωμονόδρομου, που οι όποιες διαφωνίες τους με την κυβέρνηση εξαντλούνται στη δοσολογία των υλικών στο μίγμα της ίδιας αντιλαϊκής συνταγής.

Μια ξεχωριστή νότα στη συγκέντρωση (που εξελίχτηκε σε πορεία) έδωσε το μουσικό ερασιτεχνικό συγκρότημα που ανέβηκε στη σκηνή πριν από την κεντρική ομιλία και τραγούδησε γνωστά τραγούδια διασκευασμένα κατάλληλα για την περίσταση.

Συγκρατήσαμε μερικά:

«Οι πράσινες, οι ροζαλί, οι θαλασσιές οι χάντρες (…) ένα χρώμα είστε» (στο ρυθμό του κλασικού κινηματογραφικού τραγουδιού), που θέλει να δείξει ότι δεν υπάρχει καμιά ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στα αστικά κόμματα, που μετά τις συνηθισμένες – βαρετές κοκορομαχίες τους ψηφίζουν τελικά τα ίδια μέτρα…

«Αλέξη, Αλέξη, Αλέξη (στο ρυθμό του «Λευτέρη, Λευτέρη, Λευτέρη…») έχω για σένα στο στόμα μια λέξη/ Βάλε καλά τη λέξη στο μυαλό σου,/ Αλέξη δε θα γίνει το δικό σου».

Να πούμε και κανα τραγούδι εξαιρετικά αφιερωμένο #ΠΑΜΕ #πολυνομοσχεδιο #ΟΠΛΟ_ΜΑΣ_Η_ΑΠΕΡΓΙΑ pic.twitter.com/QkdzeFN4A1

— Τόνια Παπακώστα (@toniapap93) 15 Ιανουαρίου 2018

«Εγώ δεν παύω ν’ απεργώ γιατί είμαι φτωχαδάκι (…)
Το ίδιο όλοι δεν είμαστε σε τούτο τον κοσμάκη
Εγώ πεθαίνω στη δουλειά κι αυτός στο Κολωνάκι…»

προφανώς στο ρυθμό του παλιού καλού λαϊκού τραγουδιού του Μανώλη Χιώτη «Λαός και Κολωνάκι», που πρωτοτραγούδησε η Μαίρη Λίντα.

Ένα τραγούδι αφιερώθηκε και στην υπουργό Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου, στο ρυθμό του «Κρίμα το μπόι σου καλέ» που τραγουδήθηκε πριν από δεκαετίες από τη Μαρινέλλα:

«Οι εργοδότες σε φέρνουν βόλτα και σ’ έχουν βάλει μπροστά
Κάνε πέρα, απ’ την απεργία μακριά τα δυο σου ξερά

Ο Γεωργιάδης γραβάτα βάζει για τη Βουλή ξεκινά
Να ψηφίσει μαζί με σένα τα μέτρα τα αριστερά…»

Η δική μας απάντηση απέναντι στα μέτρα τους, ο ανυποχώρητος αγώνας, που εκτός των άλλων θέλει κέφι, φαντασία και καμιά φορά και τρέλα. Τους λέμε λοιπόν ότι δεν θα μας τρελάνουν αυτοί, εμείς θα τους τρελάνουμε…