Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ: Εξαιρετικά επικίνδυνες για τους λαούς οι «προτάσεις για την αναθεώρηση των Συνθηκών της ΕΕ»

Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση σχετικά με τις προτάσεις του Ευρωκοινοβουλίου για την αναθεώρηση των ευρωσυνθηκών:

«Η έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου σχετικά με τις “προτάσεις για την αναθεώρηση των Συνθηκών της ΕΕ”, που υπερψηφίστηκε πρόσφατα από την Ολομέλεια με ψήφους 291 υπέρ, 274 κατά και 44 αποχές, αποτελεί ένα αντιδραστικό, εξαιρετικά επικίνδυνο για τους λαούς σχέδιο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τη σχετική έκθεση συνυπέγραψαν ως εισηγητές ευρωβουλευτές από όλες σχεδόν τις πολιτικές ομάδες (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, Σοσιαλδημοκράτες, Φιλελεύθεροι, Πράσινοι και τη λεγόμενη “Αριστερά”), αποδεικνύοντας την ταύτιση όλων των αστικών δυνάμεων στον στρατηγικό στόχο της εμβάθυνσης της ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμαχίας σε ακόμη πιο αντιδραστική και αντιλαϊκή κατεύθυνση. Με αυτή επιδιώκεται να ξεπεραστούν οι οξυνόμενοι ανταγωνισμοί στο εσωτερικό της για την πιο αποτελεσματική προώθηση της αντιλαϊκής στρατηγικής της ΕΕ και την ενίσχυση της στρατιωτικοποίησής της, την απρόσκοπτη λήψη αποφάσεων παρά τις αντιθέσεις που εκφράζονται ανάμεσα σε αστικές τάξεις των κρατών – μελών της ΕΕ. Επιχειρείται ταυτόχρονα να επικρατήσουν άξονες συμμαχιών καπιταλιστικών κρατών σε ζητήματα που μπορούν να βρουν συμβιβασμούς και να προωθήσουν τα συμφέροντά τους ανεξάρτητα από διαφωνίες αστικών τάξεων ορισμένων χωρών.

Προτάσεις που ξεπερνούν σε αντιδραστικότητα κι αυτό το άθλιο «Ευρωσύνταγμα»

Το Ευρωκοινοβούλιο με την έκθεση αυτή προωθεί προτάσεις τροποποίησης της ισχύουσας Ευρωσυνθήκης (“Συνθήκη της Λισαβόνας”) που ξεπερνούν σε αντιδραστικότητα ακόμη κι αυτό το άθλιο “Ευρωσύνταγμα”. Συγκεκριμένα, η έκθεση προβλέπει τα εξής:

1) Κατάργηση της ομοφωνίας στο Συμβούλιο (το λεγόμενο δικαίωμα μιας χώρας σε “βέτο”) και σ’ αυτά τα λίγα ζητήματα που απέμειναν μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας, κυρίως στη λεγόμενη “Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας” (ΚΕΠΠΑΑ) της ΕΕ, σε ζητήματα σύστασης και αποστολής ιμπεριαλιστικών στρατιωτικών δυνάμεων της ΕΕ σε τρίτες χώρες, προϋπολογισμού της ΕΕ, κοινού φορολογικού συστήματος κ.ά.

2) Κατοχύρωση λήψης απόφασης με πλειοψηφία κρατών – μελών που αντιπροσωπεύουν μόλις το 50% του πληθυσμού της ΕΕ.

Σε κάθε περίπτωση αποφάσεις των κυβερνήσεων των κρατών-μελών της ΕΕ – του Συμβουλίου – δεν πρόκειται ποτέ να είναι σε όφελος των λαών. Οι τελευταίοι όμως με την πάλη τους στη δική τους χώρα, αξιοποιώντας τις αντιθέσεις των αστικών τάξεων, μπορούν να βάλουν εμπόδια ή να τις καθυστερήσουν. Για παράδειγμα, η κατάργηση της ομοφωνίας, όπως και η λήψη απόφασης με πλειοψηφία, μπορεί π.χ. να σημάνει καθολική αναγνώριση από την ΕΕ του ευρωΝΑΤΟικού προτεκτοράτου του Κοσόβου, ανοίγοντας τον δρόμο για αναγνώριση του κατοχικού ψευδοκράτους της Τουρκίας στη Β. Κύπρο, είτε την αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων της ΕΕ σε κάθε γωνιά του πλανήτη, είτε τη δημιουργία πρόσθετων ευρωενωσιακών κοινών μέτρων φορολεηλασίας των αυτοαπασχολούμενων και μικροεπαγγελματιών.

3) Παράλληλα ενισχύεται ο επιθετικός στρατιωτικός χαρακτήρας της ΕΕ με τη “δημιουργία αμυντικής ένωσης που θα περιλαμβάνει στρατιωτικές μονάδες, μόνιμη ικανότητα ταχείας ανάπτυξης, υπό την επιχειρησιακή διοίκηση της Ενωσης”, δηλαδή ενίσχυση της επιθετικότητας των κρατών – μελών στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό και με επιπλέον στρατιωτικά μέσα. Φυσικά, δεν αμφισβητείται η πρωτοκαθεδρία του ΝΑΤΟ, αντίθετα η ΕΕ θα λειτουργεί συμπληρωματικά και ενισχυτικά στην ευρωατλαντική “δύναμη πυρός” ενάντια σε κάθε λαό του πλανήτη που “σηκώνει κεφάλι”. Στην κατεύθυνση αυτή εντάσσεται και η πρόταση για κοινή διαστημική πολιτική της ΕΕ, με κυρίαρχη τη στρατιωτική δραστηριότητα των ομίλων της πολεμικής βιομηχανίας της ΕΕ.

4) Ταυτόχρονα προωθείται νέα εξαπάτηση των λαών με τη προσπάθεια δήθεν “δημοκρατικής νομιμοποίησης” της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που προτείνεται να μετονομαστεί σε “ευρωπαϊκή εκτελεστική εξουσία” (ένα είδος “ευρωκυβέρνησης”), ο/η πρόεδρος της οποίας θα υποδεικνύεται από το Ευρωκοινοβούλιο, με βάση τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών. Οι δε επίτροποι δεν θα αντιστοιχούν καν σε έναν από κάθε κράτος – μέλος, αλλά θα είναι λιγότεροι, με βάση την επιλογή του προέδρου της Κομισιόν, ανάλογα με τον βαθμό “πίστης” τους στο ιδεώδες του κεφαλαίου για την ΕΕ.

5) Επεκτείνονται δε ακόμα περισσότερο οι αρμοδιότητες της ΕΕ σε μια σειρά από τομείς πολιτικής που σήμερα αποτελούν αποκλειστική δικαιοδοσία των κρατών – μελών: α) Υγεία, β) Εκπαίδευση, γ) φορολογία, δ) Ενέργεια – ιδίως με τη δημιουργία “ενεργειακής ένωσης”, ε) “κλιματική κρίση”, στ) βιομηχανία, ζ) έλεγχος ξένων επενδύσεων (ΑΞΕ) στα κράτη – μέλη της, η) διαχείριση “εξωτερικών συνόρων της ΕΕ” με καταστολή προσφύγων και μεταναστών, θ) ενίσχυση του ρόλου και των αρμοδιοτήτων των κατασταλτικών μηχανισμών της ΕΕ, ιδίως της Ευρωπόλ και της Ευρωεισαγγελίας, ι) επέκταση της αρμοδιότητας της ΕΕ να κατασκευάζει “πανευρωπαϊκά” εγκλήματα και να επιβάλλει ποινές (πέρα από αυτήν που έχει ήδη σήμερα για την “τρομοκρατία” και το “οργανωμένο έγκλημα”).

Η έκθεση στόχο έχει να ανοίξει ο δρόμος για τη σύγκληση Συνέλευσης, μεταξύ άλλων πίσω από κλειστές πόρτες, με παζάρια, διευθετήσεις και συμβιβασμούς ανάμεσα στις αστικές τάξεις των κρατών – μελών, που θα “αναθεωρήσει” την ισχύουσα “Συνθήκη της Λισσαβόνας”, με την ισπανική προεδρία της ΕΕ να δηλώνει ότι προτίθεται να φέρει το θέμα στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής των κυβερνήσεων στις 14 – 15 Δεκέμβρη.

Να απορριφθούν από τους εργαζόμενους

Το Ευρωκοινοβούλιο για πολλοστή φορά αναδεικνύεται σε ρόλο “λαγού” για τις επιδιώξεις του κεφαλαίου, επιδιώκοντας την ενίσχυση όλων των αντιδραστικών, επιθετικών χαρακτηριστικών της διακρατικής ένωσης των μονοπωλίων σε βάρος των λαών. Τον ίδιο ρόλο άλλωστε είχε επωμιστεί και μετά την απόρριψη του άθλιου “Ευρωσυντάγματος” από τα δημοψηφίσματα των λαών, ώστε να επανέλθει “από το παράθυρο” ως “Συνθήκη της Λισαβόνας”, αποδεικνύοντας ότι οι ψευτοδιακηρύξεις των οργάνων της ΕΕ για “σεβασμό της θέλησης των λαών” δεν αξίζουν ούτε το χαρτί που γράφονται. Μάλιστα, επιχειρεί να αξιοποιήσει τη λεγόμενη “Διάσκεψη για το μέλλον της Ευρώπης”, ένα αξιοθρήνητο “θέατρο” με κάποιες εκατοντάδες επιλεγμένους κομπάρσους που έπαιξαν τον ρόλο της δήθεν “κοινής γνώμης των πολιτών της Ευρώπης” για να προσδώσουν και ένα δήθεν λαϊκό “επίχρισμα” στις αποκρουστικές τους επιδιώξεις.

Οι προτάσεις του Ευρωκοινοβουλίου επιβάλλεται να απορριφθούν μαζικά από τους εργαζόμενους, από κάθε λαϊκό άνθρωπο που θεωρεί πολύτιμη κατάκτηση των λαϊκών αγώνων το δικαίωμα ο εργαζόμενος λαός με τις διεκδικήσεις και τους αγώνες του, την έκφραση της γνώμης του με οποιαδήποτε μορφή να μπορεί να επιδρά στις πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις που αφορούν τη ζωή του στη χώρα του.

Αυτή η έκθεση των επαίσχυντων “συστάσεων αναθεώρησης των Συνθηκών” του Ευρωκοινοβουλίου υπερψηφίστηκε από τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ το ΠΑΣΟΚ αφού φρόντισε να υπερψηφίσει όλες τις επιμέρους κατάπτυστες προτάσεις της (κατάργηση ομοφωνίας, “αμυντική ένωση”, επέκταση αρμοδιοτήτων ΕΕ κ.λπ.), για λόγους δημαγωγικής τακτικής ψήφισε λευκό. Η σύμπλευση ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ στα βασικά ζητήματα των προτάσεων της έκθεσης και στην τελική ψηφοφορία αναδεικνύει τη στρατηγική συμφωνία τους σε βάρος του εργαζόμενου λαού, που επιδιώκει το τελικό κείμενο της έκθεσης: Ακόμη μεγαλύτερη εμβάθυνση της ιμπεριαλιστικής διακρατικής συμμαχίας της ΕΕ, κατοχύρωση και θωράκιση του αντιδραστικού χαρακτήρα της ως ένωσης του κεφαλαίου, ενίσχυση της επιθετικότητας των μονοπωλίων ενάντια στους λαούς των κρατών – μελών της ΕΕ και τρίτων χωρών, ένταση της αντιλαϊκής – αντεργατικής πολιτικής ΕΕ και αστικών κυβερνήσεων. Παράλληλα, φανερώνονται στην πράξη οι έωλοι ισχυρισμοί και η καλλιέργεια αυταπατών στον λαό από όλα τα αστικά κόμματα και την ίδια την ΕΕ που μιλούσαν για τη δήθεν “μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια” και τη “σύγκλιση” που τελικά αποδεικνύεται ως μια “αρένα” ανειρήνευτων αντιθέσεων σε κάθε περίπτωση ενάντια στους λαούς.

Ελπίδα για τον λαό αποτελεί η πάλη για την αποδέσμευση από την ΕΕ που γίνεται συνεχώς πιο αντιδραστική. Η πάλη ενάντια στην ΕΕ των επιχειρηματικών ομίλων, ενάντια στην αντιλαϊκή επίθεση κυβέρνησης ΝΔ – μονοπωλίων, για την ανατροπή του σημερινού αρνητικού συσχετισμού, με τη συμπόρευση στους αγώνες με το ΚΚΕ, την ενίσχυσή του παντού και στις ευρωεκλογές, για να αντιμετωπίσουν τη νέα αντιλαϊκή λαίλαπα που σχεδιάζεται από τα όργανα της ΕΕ και τις αστικές κυβερνήσεις των κρατών – μελών. Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα έχουν τη δύναμη να βάλουν τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις, να υπερασπιστούν τα δικαιώματα και τη ζωή τους ενάντια στην αντιλαϊκή βαρβαρότητα μονοπωλίων – ΕΕ – κυβερνήσεων μέχρι την τελική νίκη, την κατάκτηση της εξουσίας και την οργάνωση της οικονομίας στη βάση των δικών τους αναγκών».