Κάτι σάπιο…

Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας!… είναι το πικρό συμπέρασμα στον Άμλετ του Σαίξπηρ κι από τότε η φράση για τη σαπίλα, την αιματοβαμμένη μάλιστα στα λαγούμια της εξουσίας, ταιριάζει και κολλάει αβίαστα σε πλείστες όσες εκφάνσεις του καπιταλιστικού συστήματος και της ανελέητης υποκρισίας που συνοδεύει τη βαρβαρότητά του. Έτσι φτάσαμε, την ώρα που συνεχίζεται ο κακοήθης πόλεμος στην απ’ το 1947 συνεχώς αναφλέξιμη Μέση Ανατολή, και τη γενοκτονία στη Γάζα, στην ντροπή του άρθρου 99 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ. Και ντροπή είναι όχι η επίκληση από τον γενικό γραμματέα σ’ αυτό, που τυπικά εξαναγκάζει το Συμβούλιο Ασφαλείας σε συζήτηση περί επικείμενης ανθρωπιστικής καταστροφής, αλλά η αντίδραση του Ισραήλ. Έντεκα φορές όλες κι όλες έχει ενεργοποιηθεί το άρθρο 99, ένα από τα ελάχιστα ισχυρά διπλωματικά όπλα του γγ του ΟΗΕ. Συνεχείς βομβαρδισμοί, απουσία καταφυγίου, ανυπαρξία των στοιχειωδέστερων αγαθών για την επιβίωση των Παλαιστινίων στη Γάζα είναι το σκεπτικό, κι έρχεται ο Ισραηλινός ΥΠΕΞ και λέει πως η θητεία του κ. Γκουτέρες αποτελεί κίνδυνο για την παγκόσμια ειρήνη, και πως το αίτημά του είναι υποστηρικτικό των «τρομοκρατών» της Χαμάς. Κι όλα αυτά πάνω στα πτώματα πάνω από 16.000 ανθρώπων, στη συντριπτική τους πλειονότητα γυναίκες και παιδιά.

Δυστυχώς η επίκληση δεν σημαίνει και υποχρέωση των μελών του ΣΑ να καταλήξουν σε ψήφισμα. Οι διεθνείς αναλυτές θεωρούν πως πάλι θ’ ασκήσουν βέτο οι ΗΠΑ ή και η Βρετανία. Οπότε ας πάμε στη σαπίλα της δυτικής Δανιμαρκίας. Εκεί που οι ζωές παίζονται στις ρουλέτες του κέρδους και σε ένοπλους παραδείσους. Εκεί που στην πόλη των καζίνων, των… υπέροχων αυτών τουριστικών επενδύσεων σε πάθη, αδυναμίες και κρίματα ανθρώπων, εκτός από διαταραγμένους και ναζιστόφιλους μαθητές ή φοιτητές ή ξεχασμένους βετεράνους, τώρα πήραν τα όπλα και οι καθηγητές. Όπως έγινε προχτές μ’ αυτόν που δεν του δίνανε θέση για να διδάξει, και αποφάσισε μ’ ένα πυροβόλο στο χέρι, στα 67 του χρόνια, να τους διδάξει όσα έμαθε ως ξεκαθάρισμα λογαριασμών στο ταξικό εκπαιδευτικό τους σύστημα.

Κι αυτό ήρθε στην καζινούπολη, μόλις έξι χρόνια μετά από τη μεγαλύτερη τέτοια τραγωδία στη χώρα, με το βέτο στον ΟΗΕ, όταν ένας ένοπλος με τροποποιημένα τουφέκια σκότωσε 58, τραυμάτισε εκατοντάδες, πυροβολώντας από τον τριακοστό δεύτερο όροφο ενός ουρανοξύστη. Τα θύματά του ήταν στο πλήθος που είχε πάει να παρακολουθήσει συναυλία μουσικής κάντρι. Συναυλία στη Νεβάδα, συναυλία και στη Γάζα. Η πρώτη ζει και βασιλεύει με τα λαμπιόνια της, και η δεύτερη δεν έχει ούτε ένα βατ ηλεκτρικό για το νεογνό στη θερμοκοιτίδα, για τον βομβαρδισμένο ή τον άρρωστο στην εντατική.

Ο ηγέτης της πλανηταρχεύουσας δυτικής Δανιμαρκίας, σοφός και γέρων, αντιδρώντας στα της Νεβάδα με τους τρεις νεκρούς, είπε πως αυτά δεν μπορούμε να τ’ αφήσουμε να γίνουν κάτι το φυσιολογικό… Γιατί ξέρει την πραγματικότητα. Μόνο τη φετινή χρονιά καταγράφηκαν στις ΗΠΑ πάνω από 600 επιθέσεις με όπλα, με μέσον όρο τέσσερα θύματα. Συνολικά δε στη μη εμπόλεμη χώρα φέτος, από όπλα, καταγράφηκαν 40.000 θάνατοι, με τους μισούς να έχουν χαρακτηριστεί αυτοκτονίες. Αρα φυσιολογικό το βέτο εναντίον της κατάπαυσης πυρός στη Γάζα, που καίτοι ισοπεδωμένη και εμπόλεμη δεν έχει φτάσει ακόμα σε τέτοιο αριθμό νεκρών παρά τους «φυσιολογικούς» βομβαρδισμούς των …αδικημένων Ισραηλινών, που είπαν στους Παλαιστίνιους του Βορρά να ψάξουν καταφύγιο στον Νότο της Γάζας, κι ύστερα άρχισαν να τους θερίζουν εκεί πιο συγκεντρωμένους και πιο εύκολα κι απ’ τους ναζί.

Ε!, κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας όταν στη χώρα της μεγάλης ευκαιρίας λένε ότι «σκοτείνιασε η Πανεπιστημιούπολη», αλλά ούτε το άρθρο 99 δεν πρέπει να μπορεί να ανάψει ένα κερί στο μαύρο σκοτάδι της Γάζας.

Ο Άμλετ πήγε μπαμπέσικα απ’ το βουτηγμένο σε δηλητήριο σπαθί του Λαέρτη, πρόλαβε όμως να μάθει από τον λαβωμένο επίσης Λαέρτη ποιος διέταξε τη δολοφονία του. Εκεί κάτω σ’ αυτούς που υποκριτικά αποκαλούμε Αγιους Τόπους, το άρθρο 99, λίγο πριν ξεψυχήσει κι ο ΟΗΕ από τα βέτο των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, σαν τον Λαέρτη, αποκαλύπτει πως το άστρο της Βηθλεέμ μπορεί και να είναι μια αστραφτερή βόμβα θανάτου που σκοτώνει τα βρέφη στις κούνιες τους και τα γονικά τους σαν τα ζώα στο σπίτι – παχνί.