Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Στους δρόμους» του Ανέστη Ευαγγέλου

Ο ποιητής της β’ μεταπολεμικής γενιάς, Ανέστης Ευάγγελου, γεννήθηκε το 1937 στη Θεσσαλονίκη. Το πραγματικό του όνομα ήταν Ανέστης Παπαδόπουλος.

Παρακολούθησε μαθήματα στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Έζησε μόνιμα στη Θεσσαλονίκη και εργαζόταν ως ελεύθερος επαγγελματίας – εκτελωνιστής.

Συμμετείχε στα Δ.Σ. της Εταιρείας Λογοτεχνών, της Λέσχης Γραμμάτων και Τεχνών Βορείου Ελλάδος και του Θεατρικού Εργαστηρίου Θεσσαλονίκης.

Έργα του: Περιγραφή εξώσεως (1960), Μέθοδος αναπνοής (1966), Αφαίμαξη ’66 – ’70 (1971), Τα ποιήματα 1956 – 1970 (1974), Το διάλειμμα (1976), Τα χάι – κάι (1978), Απογύμνωση (1979), Το ξενοδοχείο και το σπίτι – πέντε πεζογραφήματα (1966), Το χιόνι και η ερήμωση (1994).

Κείμενά του – διηγήματα, ποιήματα, κριτικές, δοκίμια, μελέτες – υπάρχουν σε πολλά περιοδικά και εφημερίδες.

Ποιήματα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ιταλικά, πολωνικά, και ρουμανικά.

Το ποίημα «Στους δρόμους» εμπεριέχεται στο αφιέρωμα στη Λογοτεχνία της Θεσσαλονίκης, του περιοδικού «Τέχνη και Πολιτισμός» – τ. 8, 1981.

              Στους δρόμους

Ό,τι πιο πολύ αγάπησες στη ζωή σου τόσα χρόνια,
το σπίτι σου, τα βιβλία σου, τα έμπιστα
πράγματα που ένα κομμάτι τους έδωσες
απ’ την ψυχή σου, και κρυφά τα καμάρωνες,
και με στοργή, τις νύχτες, τα ταξινομούσες,

τώρα που τρίζουν τα δοκάρια, οι σοβάδες
πέφτουν, η οροφή χάσκει ανοιχτή
στον ουρανό και καταχθόνιο το σκοτεινό
νερό εισβάλλει από παντού –

ανάγκη να τα παρατήσεις και να βγεις στους δρόμους
και μην κοιτάξεις τίποτε να διασώσεις
τώρα που ένα ένα χάσανε το νόημά τους
και τόσοι φίλοι, που δεν τους λογάριαζες ως τώρα,
σε περιμένουνε στους δρόμους, τόσοι σύντροφοι,
σ’ έχουν ανάγκη, και τους έχεις, σε καλούν.

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.