«Οι ελεύθεροι και ωραίοι» | Μουσική βραδιά-αφιέρωμα του ΚΚΕ στον Σταύρο Κουγιουμτζή
Με το μοναδικό μουσικό ήθος του ο Σταύρος Κουγιουμτζής δημιούργησε τραγούδια σπάνιας ομορφιάς, που τον καθιέρωσαν σαν ξεχωριστό, βαρύνουσας σημασίας δημιουργό στη νεότερη ιστορία του ελληνικού τραγουδιού.
Αφιέρωμα στον Σταύρο Κουγιουμτζή, με τίτλο «Οι ελεύθεροι και ωραίοι», πραγματοποιούν οι Τομεακές Οργανώσεις Κατασκευών και Εμπορίου – Υπηρεσιών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ την Παρασκευή 2 Φλεβάρη, στις 9 μ.μ. στη μουσική σκηνή «Γραμμές» (Κωνσταντινουπόλεως 111).
Συμμετέχουν οι Αντώνης Ανδρουλάκης (τραγούδι – κιθάρα), Πολυξένη Καράκογλου (τραγούδι), Νίκος Παπαναστασίου (πιάνο), Θανάσης Βασιλάς (μπουζούκι), Ντίνος Χατζηιορδάνου (ακορντεόν), Θανάσης Σοφράς (μπάσο) και Γρηγόρης Συντρίδης (τύμπανα).
Προσκλήσεις στο τηλ. 6947329742.
Με το μοναδικό μουσικό ήθος του ο Σταύρος Κουγιουμτζής δημιούργησε τραγούδια σπάνιας ομορφιάς, που τον καθιέρωσαν σαν ξεχωριστό, βαρύνουσας σημασίας δημιουργό στη νεότερη ιστορία του ελληνικού τραγουδιού. Στη μακρά, γόνιμη πορεία του έγραψε περισσότερα από 200 τραγούδια, που τα περισσότερα έγιναν μεγάλες επιτυχίες, αγκαλιάζοντας πλατιά κοινωνικά στρώματα. Ανάμεσά τους κομμάτια όπως τα «Κάπου νυχτώνει», «Ενας κόμπος η χαρά μου», «Οταν ανθίζουν πασχαλιές», «Τώρα που θα φύγεις», «Μη μου θυμώνεις μάτια μου», «Το σακάκι μου κι αν στάζει», «Ηταν πέντε, ήταν έξι», «Χρόνια σαν βροχή», «Σου στέλνω χαιρετίσματα», «Με έκοψαν με χώρισαν στα δυο», κ.ά.
Μικρασιάτης στην καταγωγή, ο Σταύρος Κουγιουμτζής γεννήθηκε στις 22 του Ιούλη 1932 και μεγάλωσε σε μια φτωχογειτονιά στο Επταπύργιο στη Θεσσαλονίκη. Ανδρώθηκε μέσα στην προσφυγιά, στη φτώχεια, στον αγώνα για επιβίωση. Τα πρώτα τραγούδια που τον συγκινούν είναι όσα άκουγε από τους πρόσφυγες. Τα σμυρναίικα, τα τραγούδια του Τσιτσάνη, του Βαμβακάρη και άλλων λαϊκών δημιουργών ρίχνουν τους πρώτους σπόρους στην ψυχή του. Στα 15 του γοητεύεται από το πιάνο και γράφεται στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Παράλληλα με τις μουσικές σπουδές του ακούει και μαγεύεται από τα λαϊκά τραγούδια, ενώ από το 1952 για βιοποριστικούς λόγους εργάζεται ως πιανίστας σε νυχτερινά κέντρα της Θεσσαλονίκης. Το 1960 γράφει το πρώτο του τραγούδι, το «Περιστεράκι», με ερμηνεύτρια την Ζ. Κουρούκλη. Ακολουθούν το «Αν δεις στον ύπνο σου ερημιά» και το «Μη μου θυμώνεις μάτια μου» (με ερμηνευτή τον Γ. Πουλόπουλο).
Το 1967, στην Αθήνα, ο Στ. Κουγιουμτζής ξεκινά τη συνεργασία του με τον Γιώργο Νταλάρα, ο οποίος ερμηνεύει το πασίγνωστο «Να ‘τανε το ’21» (στίχοι Σώτιας Τσώτου). Είναι η αρχή μιας σειράς μεγάλων επιτυχιών, οι περισσότερες με τον Γ. Νταλάρα και την Χαρούλα Αλεξίου. Τραγούδια του ερμηνεύουν επίσης οι Αν. Βίσση, Β. Μοσχολιού, Αντ. Καλογιάννης, Γ. Πάριος, Δ. Μητροπάνος, Γ. Καλατζής, Ελ. Αρβανιτάκη, καθώς και η σύντροφος της ζωής του Αιμιλία Κουγιουμτζή. Υπήρξε από τους πρώτους συνθέτες που μελοποίησαν ελληνική ποίηση: Ελύτη, Σεφέρη, Παπαδιαμάντη, Βάρναλη, Σαχτούρη, Χριστιανόπουλου, Ριτσιώνη… Παρότι υπήρξε και εξαιρετικός στιχουργός συνεργάζεται με σπουδαίους στιχουργούς όπως οι Μ. Ελευθερίου, Λ. Παπαδόπουλος, Α. Δασκαλόπουλος, Μ. Μπουρμπούλης, Κ. Βίρβος, κ.ά. Από το 1988 ζούσε στη Θεσσαλονίκη.
Ο σπουδαίος συνθέτης έφυγε από τη ζωή αναπάντεχα και πρόωρα, στις 12 του Μάρτη 2005, στα 72 του χρόνια, από ανακοπή καρδιάς.