Το εμπόριο παιδιών που δεν περιμένει… και η βιασύνη ΕΕ – κυβέρνησης – αστικών κομμάτων

Η θέσπιση του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών και η τεκνοθεσία, που αποτελεί τον πυρήνα και βασικό λόγο προώθησής του, εκτυλίσσονται εδώ και πολλά χρόνια και σε μια σειρά από κράτη της ΕΕ, πέρα από τις ΗΠΑ.

Η ΕΕ έχει πάρει από πολύ νωρίς επάνω της αυτήν την υπόθεση, προωθώντας εδώ και χρόνια τον λεγόμενο ατομικό δικαιωματισμό. Αναγνωρίζει, δηλαδή, τυπικά «ατομικά δικαιώματα» αποσπασμένα από το κοινωνικό περιεχόμενό τους, ενώ η άσκησή τους στην πράξη αποτελεί ζήτημα χρηματικό – με δυο λόγια, ζήτημα αγοράς. Ετσι νομιμοποιείται στην πράξη και η ακραία εκμετάλλευση – εμπορευματοποίηση του γυναικείου σώματος.

Πρωταγωνιστικό ρόλο στην προώθηση αυτής της ατζέντας, την τελευταία 15ετία τουλάχιστον, έχει αναλάβει το Ευρωκοινοβούλιο. Με συστηματικό τρόπο, σε ψηφίσματα κι εκθέσεις για φαινόμενα απαράδεκτης βίας, κακομεταχείρισης, διακρίσεων, στιγματισμού, έθετε εμβόλιμα ζητήματα ταυτότητας έκφρασης φύλου, αυτοπροσδιορισμού, προκειμένου να νομιμοποιήσει όλη την πλατφόρμα αιτημάτων του λεγόμενου «ατομικού δικαιωματισμού», όπως τον γάμο και την τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια.

Δεν είναι συμπτωματικό επίσης ότι τόσο η θέσπιση του Ευρωπαϊκού Πιστοποιητικού Γονεϊκής Σχέσης, που ψηφίστηκε τον Δεκέμβρη στο Ευρωκοινοβούλιο, όσο και οι τρεις σχετικές αποφάσεις του Δικαστηρίου της ΕΕ, που απαιτούν από κάθε κράτος – μέλος να αναγνωρίζει τον γάμο ομόφυλων που έχει τελεστεί σε άλλο κράτος – μέλος, έχουν κοινή βάση κι αφετηρία, που δεν είναι άλλη από την απρόσκοπτη ελεύθερη κίνηση εργαζομένων στη βάση των «4 ελευθεριών της ΕΕ» (κεφαλαίων, εργαζομένων, προϊόντων και υπηρεσιών).

Σε αυτήν την κατεύθυνση, στο εισαγωγικό του νομοσχεδίου για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών της κυβέρνησης, προβλέπεται ο στόχος για «Ρύθμιση Σχέσεων με στοιχεία αλλοδαπότητας», ενώ στο άρθρο 10 αναγνωρίζεται και νομιμοποιείται η εμπορευματοποιημένη τεκνοποίηση και τεκνοθεσία ομόφυλων ζευγαριών ανδρών σε άλλη χώρα, για την παράκαμψη της σχέσης μητρότητας – πατρότητας.

Μέσω της ίδιας οδού, δηλαδή της αναγνώρισης όσων ισχύουν σε άλλα κράτη, το νομοσχέδιο νομιμοποιεί και την εξωσωματική γονιμοποίηση μέσω τράπεζας σπέρματος για ομόφυλα ζευγάρια γυναικών, τροφοδοτώντας ακόμα περισσότερο την εμπορευματοποίηση της διαδικασίας απόκτησης παιδιών.

Η βιασύνη της ΕΕ

Στην παραπάνω αστική γραμμή, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις, υπάρχει ήδη στο Ευρωκοινοβούλιο σύγκλιση μεταξύ του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, των Σοσιαλδημοκρατών, των Φιλελεύθερων, των Πρασίνων και της GUE/LEFT. Αντίστοιχη σύμπλευση έχουν και οι ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα.

Πρόσφατα, μάλιστα, ο υπουργός Δικαιοσύνης του Βελγίου έθεσε ως τρίτη κατά σειρά προτεραιότητα της βελγικής προεδρίας στην ΕΕ να γίνει έως τον Ιούνη στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο η πρώτη εξέταση για την αναγνώριση του Ευρωπαϊκού Πιστοποιητικού Γονεϊκής Σχέσης, το οποίο καταργεί τη μητρότητα και πατρότητα ως δικαίωμα του παιδιού, αναγνωρίζει «γονέα 1, 2» και βάλε, μέχρι και «γονέα κατ’ ισχυρισμό», ενώ ανοίγει τον δρόμο για την παρένθετη μητρότητα και για τα ομόφυλα ζευγάρια.

Αφού σημείωσε ότι υπάρχουν «πολιτικές δυσκολίες» για την έγκριση του Πιστοποιητικού, προανήγγειλε τη σύνταξη προτάσεων και δημιουργία ομάδων εργασίας γι’ αυτά τα θέματα, «ειδικά όσον αφορά την παρένθετη κύηση». Η δε τελευταία Ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τη «Στρατηγική Ισότητας 2020 – 2025» για τα άτομα ΛΟΑΤΚΙ, περιλαμβάνει ξεχωριστή ενότητα για την αναγνώριση του γάμου και της τεκνοθεσίας.

Ακόμα κι αν δεν υπάρχει ομοφωνία στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για να προωθηθεί ο αρχικά ψηφισμένος κανονισμός για το Ευρωπαϊκό Πιστοποιητικό Γονεϊκής Σχέσης, καθώς διαπιστώνουν ότι «υφίστανται ανυπέρβλητες δυσχέρειες, οι οποίες καθιστούν ανέφικτη την ομοφωνία, όχι μόνο επί του παρόντος αλλά και στο άμεσο μέλλον», μπορεί να ενεργοποιηθεί ο λεγόμενος «μηχανισμός ενισχυμένης συνεργασίας» της ΕΕ ανάμεσα σε κράτη – μέλη που συμφωνούν.

Αυτός έχει ενεργοποιηθεί και σε μια σειρά από άλλες περιπτώσεις στο παρελθόν. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι έγινε και για ζητήματα οικογενειακού δικαίου, πιο συγκεκριμένα για διαφορές ανάμεσα σε χωρισμένα «διεθνή» ζευγάρια (π.χ. παντρεμένο ζευγάρι Ελληνα με Γαλλίδα), με το εξής επίδικο: Ποιανού κράτους – μέλους το δίκαιο θα αποτελέσει βάση για να λυθούν αυτές οι διαφορές.

Αρχικά 9 κράτη το 2008 και σήμερα 16, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, ζήτησαν να προχωρήσει η συνεργασία με κοινούς κανόνες επίλυσης τέτοιων ζητημάτων διαζυγίου. Μέχρι και σήμερα τα υπόλοιπα κράτη – μέλη δεν ακολουθούν. Η συγκεκριμένη πρόβλεψη της Συνθήκης της Λισαβόνας για «ενισχυμένη συνεργασία» αποτελεί πρόπλασμα συνολικά για την άρση όλων των «βέτο» και στα ζητήματα Αμυνας, που επεξεργάζονται στην ΕΕ, μπροστά στις επόμενες αλλαγές Συνθηκών.

Οι «φτηνές αγορές» για εμπόριο βρεφών

Με λίγα λόγια, ο σχεδιασμός προχωρά σε όλα τα επίπεδα, αφού η αγορά και η κερδοφορία των ομίλων δεν περιμένουν. Η εμπορική παρένθετη μητρότητα και η Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή καλπάζουν τόσο για τα ετερόφυλα όσο και για τα ομόφυλα ζευγάρια. Μελέτη του 2018 αναφέρει πως μόλις το 2% όλων των παγκόσμιων συμφωνιών παρένθετης μητρότητας είναι «αλτρουιστικές». Οι υπόλοιπες είναι εμπορικές.

Μέχρι και καμπάνια προσαρμοσμένη στον πόλεμο έκανε εταιρεία που προσφέρει υπηρεσίες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής στην Ουκρανία

Ενδιαφέρον έχει επίσης και η περίπτωση της Γερμανίας, όπου η εφημερίδα «Handelsblatt», σε άρθρο της, το 2022, αναφέρεται σε 15.000 ετερόφυλα ζευγάρια που πάνε κάθε χρόνο στο εξωτερικό για παρένθετη μητρότητα. Εως και σε επίσημους ιστοτόπους υπάρχουν νομικές οδηγίες και πληροφορίες.

Με τον πόλεμο – σε συνδυασμό με κάποια αυστηροποίηση των μέτρων σε χώρες όπως η Ταϊλάνδη – η Ουκρανία προβλήθηκε ως η πιο «φτηνή περίπτωση», με τιμές σημαντικά χαμηλότερες από ό,τι κοστίζει η παρένθετη μητρότητα στις ΗΠΑ. Ανάλογη άνοδο γνώρισε και η Γεωργία.

Σύμφωνα με δήλωση, στο «Αλ Τζαζίρα», του Sam Everingham, παγκόσμιου διευθυντή του οργανισμού δικτύωσης παρένθετων μητέρων Growing Families, με έδρα το Σίδνεϊ, «πολλές Ουκρανές παρένθετες μητέρες μετακινήθηκαν στη “Βόρεια Κύπρο”, στην Ελλάδα και τη Γεωργία, ασκώντας πίεση σε αυτά τα μικρότερα έθνη που δεν έχουν ισχυρό νομικό και ρυθμιστικό πλαίσιο». Από το 2016 κιόλας, μια ελβετική ΜΚΟ υπολόγισε ότι στην Ουκρανία τουλάχιστον 20.000 μωρά γεννιούνται ετησίως μέσω παρένθετης μητρότητας.

Προσφορές …με Black Friday και All inclusive