72χρονος καρκινοπαθής αυτοκτόνησε στο Ηράκλειο – Περίμενε δύο μήνες φάρμακο για να κάνει τη χημειοθεραπεία του…
Χαρακτηριστικά τα λόγια της κόρης του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που αναφέρει ανάμεσα σε άλλα: «Δεν άντεξε την ασθένεια, δεν άντεξε το διαλυμένο σύστημα και έριξε ο ίδιος την τραγική αυλαία το μεσημέρι της Κυριακής…»
Τραγικός επίλογος για έναν 72χρονο καρκινοπαθή στο Ηράκλειο Κρήτης, ο οποίος έβαλε τέλος στη ζωή του, δύο μήνες μετά τη διάγνωση ότι πάσχει από καρκίνο. Ο 72χρονος έδωσε τέλος στη ζωή του την περασμένη Κυριακή, μη αντέχοντας τους πόνους, περιμένοντας φάρμακο για να κάνει τη χημειοθεραπεία του το οποίο όμως δεν υπήρχε στα φαρμακεία. Απελπισμένος από την τραγική κατάσταση του συστήματος Υγείας και το πρόβλημα υγείας, δεν άντεξε να υποφέρει και με μια θηλιά στον λαιμό του έδωσε τέλος στη ζωή του αφήνοντας ένα συγκλονιστικό σημείωμα στην οικογένειά του. Με αυτό τους αποχαιρετά ζητώντας τους συγγνώμη και εξηγώντας τους λόγους που τον οδήγησαν στην αυτοχειρία. Ο όγκος του καρκινοπαθούς αυξήθηκε μέσα σε δύο μήνες που περίμενε το φάρμακο από τα 6 εκατοστά στα 9,5, με αποτέλεσμα εξαιτίας της έλλειψης θεραπείας να υποφέρει από φριχτούς πόνους.
Στα τοπικά ΜΜΕ οι συγγενείς του αυτόχειρα περιγράφουν την επικίνδυνη και αδιέξοδη κατάσταση του δημόσιου συστήματος Υγείας γι’ αυτούς τους ανθρώπους. Χαρακτηριστικά τα λόγια της κόρης του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που αναφέρει ανάμεσα σε άλλα: «Δεν άντεξε την ασθένεια, δεν άντεξε το διαλυμένο σύστημα και έριξε ο ίδιος την τραγική αυλαία το μεσημέρι της Κυριακής…».
Τραγική ειρωνεία ότι μετά την ανάδειξη του προβλήματος από τα τοπικά μέσα, το φάρμακο ήρθε και μάλιστα η πρώτη χημειοθεραπεία ήταν να γίνει χτες, Τρίτη, ωστόσο ο 72χρονος δεν πρόλαβε να την κάνει.
Ο Δημήτρης Βρύσαλης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου, έκανε την εξής δήλωση για το τραγικό γεγονός:
«Μια τραγωδία από εκείνες που όμοιά της δύσκολα θα συναντήσεις. Μια τραγωδία που έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι πίσω από κάθε αριθμό στους προϋπολογισμούς των νοσοκομείων, κρύβονται άνθρωποι, οικογένειες, ιστορίες…
Το τραγικό γεγονός αυτοκτονίας καρκινοπαθούς που αναζητούσε μέρες ένα φάρμακο που απουσίαζε αναδεικνύει τα τραγικά αδιέξοδα που βιώνουν οι καρκινοπαθείς εξαιτίας της πολιτικής του υπουργείου Υγείας και των επιχειρηματικών συμφερόντων στον τομέα του φαρμάκου, όπου τα κέρδη των εταιρειών είναι τεράστια.
Σε αυτό το δημόσιο σύστημα Υγείας με τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, υποδομές και τεχνολογία, που από κοινού έχουν διαμορφώσει όλες οι κυβερνήσεις, δεν χωράνε οι ανάγκες των καρκινοπαθών και η αναζήτηση των φαρμάκων είναι και αυτή ατομική ευθύνη.
Είναι γνωστό ακόμα ότι τα μηχανήματα υψηλής τεχνολογίας στο ΠΑΓΝΗ το απόγευμα δεν λειτουργούν εξαιτίας έλλειψης προσωπικού. Οσο το φάρμακο είναι εμπόρευμα, όσο κριτήριο είναι η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων και όχι οι ανάγκες του λαού, τόσο τα άδεια ράφια των φαρμακείων θα εναλλάσσονται με τα λίγο πιο γεμάτα, τα οποία θα χρυσοπληρώνει ο λαός.
Αυτό το δυσάρεστο γεγονός φανερώνει ότι στο “νέο ΕΣΥ” που διαμορφώνεται, η Υγεία και οι ασθενείς μπαίνουν στη ζυγαριά του κόστους – οφέλους ολοένα και περισσότερο. Για τους μαχόμενους υγειονομικούς όμως αποτελεί πλήρη ευθύνη και υποχρέωση του κράτους και όχι “ατομική ευθύνη”.
Φτάνει πια με την πολιτική και το σύστημα που θυσιάζει ανθρώπινες ζωές, στον βωμό του ανταγωνισμού και του κόστους – οφέλους. Ελπίδα για να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα η πάλη του λαού μας και η λαϊκή αλληλεγγύη. Η ανθρώπινη ζωή για εμάς δεν κοστολογείται».
