Τα ναύλα – Προσχέδιο

Προσχέδιο

Το φως θα σταθεί για λίγο εδώ,
εδώ που κάθεται μόνος του ο γέροντας
της διπλανής πόρτας.
Χειμώνα- καλοκαίρι στο κατώφλι
γίνεται άγαλμα στο φως
και μαρμαρώνει απ’ το ολοπόρφυρο φεγγάρι.

Εδώ στο χρώμα της φωτιάς,
στις προβλέψεις του καιρού
κρατάω ένα λουλούδι και ρίχνω μια πέτρα πίσω
σε ό,τι φωτογραφίζει τη λύπη…

Απ’ τη ζωή του καθενός περνάει η χαρά κάποτε,
μετράς τα λάθη, προσχεδιάζεις τη μεταμόρφωση,
ετοιμάζεις άλλες στροφές για την ψυχή
κι άλλους ρυθμούς για το σώμα…

  9 Μάρτη 2024

                                      Από τη συλλογή: «Ο κήπος με τις ροδιές»

***

Τα ναύλα

Γλιστράνε μες στα δάχτυλα τα κέρματα,
συμπλήρωσαν το εισιτήριο,
μέσα σε μια δυνατή βροχή αναχωρώ…

Τι θλιβερός χειμώνας,
πόσοι αιμάτινοι κύκλοι,
βλέπω παράξενα οράματα
πίσω από το λευκό πανί της μνήμης…

Πλήρωσα τα ναύλα μου,
τούτη τη μέρα ψάχνω να γυρίσω
στην παλιά μου γειτονιά,
φτάνω και βρίσκω γκρεμισμένες εικόνες παντού,
πού να ήταν άραγε το παλιό μας σπίτι;
Χαμένος βρίσκω έναν δρόμο,
προχωρώ, σκέφτομαι κι αναρωτιέμαι:
«Κανονικά δεν έζησα, θα μπορέσω
κάποτε να πεθάνω κανονικά;».

10 Μάρτη 2024

                                                    Από τη συλλογή: «Ο κήπος με τις ροδιές»

Γιώργος Ηρακλέους