Συνεχίζεται η απεργία-αποχή από την αξιολόγηση και την αντιδραστική στοχοθεσία

Η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων είναι μια πονεμένη ιστορία για τις αστικές κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων. Χρόνια τώρα προσπαθούν να εφαρμόσουν ένα εργαλείο που θα τρομοκρατεί τους εργαζόμενους, θα εξατομικεύει το μισθολόγιο, θα λειτουργεί σαν μαστίγιο και σαν καρότο σε ένα δημόσιο τομέα που υποστελεχώνεται με την ίδια ταχύτητα που ιδιωτικοποιείται. Είναι αλήθεια ότι έχουν δοκιμάσει με πολλούς τρόπους να επιβάλλουν την ψευτοαξιολόγησή τους. Διαχώρισαν τους δημοσίους υπαλλήλους, εξαιρώντας ολόκληρες κατηγορίες, όπως οι γιατροί, οι εκπαιδευτικοί, οι στρατιωτικοί, οι δικαστικοί και φυσικά οι παπάδες. Έχουν φέρει αρκετούς νόμους, τρέχοντας μάλιστα κάποιους ταυτόχρονα. Στο παρελθόν, η Γεροβασίλη είχε προσπαθήσει να ποινικοποιήσει τη συμμετοχή των εργαζόμενων στην απεργία-αποχή σε άλλη μια στρατηγική επιλογή που υποτίθεται ότι θα καταργούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού τους αφαιρούσε το δικαίωμα να συμμετέχουν σε κρίσεις προϊσταμένων. Η προσπάθεια αυτή έπεσε στο κενό, και δικαστικά. Τώρα, η τελευταία ψευτοαξιολόγηση του Βορίδη (Ν4940/22) φέρνει μαζί της άλλη μια αντιδραστική στοχοθεσία.

Το μόνο που δεν έχουν προσπαθήσει είναι να πείσουν την κοινωνία ότι ενδιαφέρονται να κάνουν το Δημόσιο καλύτερο. Θα ήταν βέβαια πολύ δύσκολο κάτι τέτοιο, αφού σε κανένα στάδιο της ψευτοαξιολόγησής τους δεν εξετάζονται τα θεμελιώδη ζητήματα: για ποιον δουλεύει το Δημόσιο; Με τι μέσα; Με πόσο προσωπικό; Με πόσο σωστά τοποθετημένο προσωπικό;

Φανταστείτε να έθεταν τέτοια ερωτήματα. Οι απαντήσεις είναι γνωστές και στον τελευταίο υπάλληλο: το Δημόσιο δουλεύει για τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων και για την αναπαραγωγή του κοινωνικοπολιτικού συστήματος, σε άθλιες συνθήκες και με πενιχρά μέσα γενικά, εκτός από την περίπτωση του τμήματος της αστυνομίας που έχει αναλάβει την καταστολή του λαϊκού κινήματος, με ελάχιστο και συνεχώς μειούμενο προσωπικό (εκτός από την προναφερθείσα κατηγορία) και με κακώς τοποθετημένο προσωπικό, το οποίο εσχάτως δεν μπορεί καν να μετακινηθεί.

Σε αυτό το πλαίσιο, ρωτάνε απαράδεκτες και επικίνδυνες, ερωτήσεις βγαλμένες από πολυεθνικές, προσέγγιση συνεπής με το πώς θέλουν να μετατρέψουν το Δημόσιο συνολικά. Ιδιαίτερα η ερώτηση: “Θεωρώ ότι δε θα τεθούν ποτέ σε κίνδυνο τα ηθικά και επαγγελματικά μου πρότυπα και αξίες” αμφισβητεί ουσιαστικά το πλαίσιο εργασίας των Δημοσίων Υπαλλήλων, αφού θέτει το ζήτημα σε ατομική βάση. Εισάγεται η ομαδική ευθύνη, η υποταγή στη στοχοθεσία, η ύπαρξη ατομικών στόχων (!), η αβεβαιότητα και οι δύσκολες συνθήκες (!!) και άλλα. Και φυσικά, δεν υπάρχει πουθενά ο Διοικητικός Κώδικας, ακόμα και αυτή η αστική νομιμότητα, τα εργασιακά δικαιώματα, η διασφάλιση του “Δημόσιου Συμφέροντος”.

Για τον νόμο αυτό προκηρύχθηκε και πάλι απεργία-αποχή, αφού τελικά αυτοί που έστειλαν στον κάδο των απορριμάτων όλες τις προηγούμενες προσπάθειες της ψευτοαξιολόγησης – στοχοθεσίας ήταν οι αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι. Η κυβέρνηση για άλλη μια φορά προσέφυγε στα δικαστήρια, όπως κάνει πάντα προκειμένου “να βγάλει παράνομες και καταχρηστικές τις απεργίες των εργαζομένων στο Δημόσιο, καταργώντας, έτσι, το άρθρο 23 του Συντάγματος που κατοχυρώνει το δικαίωμα στην απεργία.

Είναι πράγματι εξοργιστικό το γεγονός ότι μετά την ψήφιση του Ν4808/21, η κυβέρνηση, έχει προσφύγει πάνω από 15 φορές στα δικαστήρια και έχει βγάλει όλες τις απεργίες των εργαζομένων παράνομες.

Για την απεργία – αποχή της ΑΔΕΔΥ, από την αξιολόγηση στο Δημόσιο, έχει προσφύγει 4 φορές, τη φετινή χρονιά και σε όλες τις περιπτώσεις η απεργία κρίθηκε παράνομη. Η τελευταία φορά που κρίθηκε παράνομη ήταν η προκήρυξη της απεργίας, που έγινε τον περασμένο Φλεβάρη (αρ. απόφασης 227/2024).” (από την ανακοίνωση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. στις 14/03/2024).

Αφού λοιπόν βγήκε και αυτή η τελευταία απεργία παράνομη, ο απεργιακός αγώνας συνεχίζεται με αποφάσεις σε επίπεδο Ομοσπονδιών. Την Παρασκευή 15/3/2024 απόφαση για απεργία πήρε η ΟΣΥΒΕΤ (Υπουργείο Ανάπτυξης και τμήμα του Υπουργείου Ενέργειας), ενώ είναι βέβαιο ότι αντίστοιχες αποφάσεις παίρνονται αυτές τις μέρες και σε άλλες Ομοσπονδίες.

Η ανακοίνωση – καταγγελία της ΟΣΥΒΕΤ είναι αποκαλυπτική για τα όσα συμβαίνουν.

Καταγγέλλουμε τις αλλεπάλληλες προσφυγές της κυβέρνησης στα δικαστήρια, προκειμένου να βγάλει παράνομες και καταχρηστικές τις απεργίες των εργαζομένων στο Δημόσιο, καταργώντας έτσι στην πράξη το άρθρο 23 του Συντάγματος που κατοχυρώνει το δικαίωμα στην απεργία.

[…] Γνωρίζαμε ότι με το αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις, βγαίνανε 9 στις 10 απεργίες παράνομες. Τώρα με το ν.Χατζηδάκη επιδιώκουν να βγαίνουν ΟΛΕΣ οι απεργίες παράνομες.Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο τη φετινή χρονιά η κυβέρνηση έχει προσφύγει 4 φορές ενάντια στην Απεργία – Αποχή της ΑΔΕΔΥ από την αντιδραστική αξιολόγηση στο Δημόσιο, και σε όλες τις περιπτώσεις η απεργία κρίθηκε παράνομη. […]

Μάλιστα, η κυβέρνηση συνεχίζοντας τον αυταρχικό της κατήφορο, με την υπ’ αριθμ. ΔΑΠΔΕΠ/Φ.5/56/οικ.5373η /13-3-2024 εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτερικών, παρατείνει την προθεσμία της αξιολόγησης που έχει παρέλθει στις 11-3-2024 σε 22-3-2024 απειλώντας εμμέσως πλην σαφώς για ενδεχόμενη στοιχειοθέτηση πειθαρχικού παραπτώματος (!!!) σε περίπτωση μη συμμετοχής.

Η Ομοσπονδία μας λαμβάνοντας υπόψη:

• Την Απόφαση του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ από 2/2/24 για επαναπροκήρυξη της απεργίας –αποχής στο Δημόσιο για τη στοχοθεσία – αξιολόγηση του 2024.
• Την υπ’ αριθμ. 228/2024 απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών της 11-03-2024, η οποία κρίνει παράνομη την απεργία – αποχή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. από την αξιολόγηση ν.4940/2022 (επίδοση 12-02-2024).
• Την ενημέρωση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. που στην από 14-3-2024 συνεδρίαση της αποφάσισε, να μην επαναπροκηρύξει, προς το παρόν, την απεργία – αποχή και να καλέσει όλες τις ομοσπονδίες του Δημοσίου, των οποίων οι υπάλληλοι υπάγονται στον Ν.4940/22, να συνεκτιμήσουν όλα τα δεδομένα και να εξετάσουν τη δυνατότητα επαναπροκήρυξης της απεργίας – αποχής, από τις ίδιες.

Αποφάσισε:

• Να συνεχίσει του αγώνα ενάντια στην αντιδραστική αξιολόγηση, αξιοποιώντας όλα τα διαθέσιμα μέσα και προβαίνοντας σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες προκειμένου να απαιτηθεί και να επιτευχθεί η ανάκληση των ρυθμίσεων του ν. 4940/2022, που αφορούν στην «αντιδραστική» στοχοθεσία και «αξιολόγηση» σε συνεργασία και με άλλες Ομοσπονδίες του Δημοσίου.
• Να προχωρήσει η ίδια σε απεργία – αποχή από τις διαδικασίες τις στοχοθεσίας – αξιολόγησης του Ν.4940/2022, η οποία θα προκηρυχθεί άμεσα.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,ακόμη πιο φανερό και κατανοητό ότι με το νόμο για την Στοχοθεσία -Αξιολόγηση προωθούνται και μονιμοποιούνται οι χαμηλοί μισθοί, τα ατομικά μισθολόγια, η υποστελέχωση και η εντατικοποίηση, ο ανταγωνισμός και η ανθρωποφαγία και αυτό ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!

Είναι χαρακτηριστικό το πώς αξιοποιήθηκαν τα λεγόμενα «κίνητρα απόδοσης – bonus» του ν. 4940/2022 σε πολλά Υπουργεία ως εργαλεία περαιτέρω κατηγοριοποίησης και μισθολογικής διαφοροποίησης υπαλλήλων της ίδιας υπηρεσίας και του ίδιου φορέα που εργάζονται κάτω από τις ίδιες απαράδεκτες συνθήκες με πενιχρά μέσα, πόρους και προσωπικό… καθώς ούτε σε όλους δόθηκαν, ούτε ισόποσα! Το νομοθετικό πλαίσιο άλλωστε ενισχύει το «διευθυντικό δικαίωμα», την αυθαιρεσία, το «διαίρει και βασίλευε», την προώθηση του ανταγωνισμού, της εντατικοποίησης και του κατακερματισμού της συλλογικής συνείδησης των εργαζομένων.

Οι διακηρύξεις για «μεταρρύθμιση – τομή», που η εφαρμογή της θα οδηγήσει στη «βελτίωση της λειτουργίας των υπηρεσιών και φορέων του δημόσιου τομέα» (άρθρο 1) και στην επιβράβευση των «παραγωγικών»!!! Δημοσίων Υπαλλήλων με μπόνους είναι ψευδεπίγραφη, αφού και η «νέα» αξιολόγηση παραμένει αντιδραστική και μηχανισμός που στοχεύει στη «διάσπαση», τη χειραγώγηση και υποταγή των δημοσίων υπαλλήλων στην απαρέγκλιτη προώθηση υλοποίησης της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής (άρθρο 23).

Η άμεση σύνδεση της αξιολόγησης με τη μισθολογική εξέλιξη και το βαθμό επίτευξης στόχων που προωθείται μέσα από το λεγόμενο «σύστημα κινήτρων και ανταμοιβής», θα οδηγήσει στη συρρίκνωση μισθών και συντάξεων, στην εξέλιξη των αρεστών, ενώ ανοίγει ο δρόμος για την εντατικοποίηση της εργασίας, με εργαζόμενους σιωπηλούς και φοβισμένους. Ταυτόχρονα ενώ στο όποιο παραγόμενο αποτέλεσμα μιας υπηρεσίας συμβάλουν όλοι οι «κρίκοι» η εφαρμογή της ρύθμισης αυτής (άρθρο 23) το παραβλέπει σκόπιμα, με αποτέλεσμα να οδηγεί σε επιλεκτική.

Ταυτόχρονα οι αφηρημένες, αόριστες και υποκειμενικές έννοιες για δεξιότητες όπως «ακεραιότητα», «ηγετικότητα», «προσαρμοστικότητα», «ευελιξία και ανθεκτικότητα του υπαλλήλου στις αλλαγές» τους δίνει τη δυνατότητα να έχουν «λυμένα τα χέρια» στις επιλογές της «αξιολόγησης» που κάνουν. Μέσα από ένα δαιδαλώδες σύστημα με κριτήρια υποκειμενικά και μη μετρήσιμα, που προσπερνά την τραγική υποστελέχωση των υπηρεσιών και την έλλειψη εξοπλισμού και μέσων, με ρυθμίσεις που μεταθέτουν ευθύνες που δεν τους αναλογούν σε προϊσταμένους και υπαλλήλους και έχουν τιμωρητικό χαρακτήρα (άρθρο 10 παρ. 2, άρθρο 12 παρ. 2, άρθρα 14 & 15), η αξιολόγηση που προωθείται, δεν έχει καμία σχέση με την απαίτηση για υπηρεσίες σύγχρονες και ποιοτικές, που θα καλύπτουν τις ανάγκες του λαού.

 

Έχουμε το δίκαιο με το μέρος μας.

                                                                                                                     Συσπειρωνόμαστε στα σωματεία μας

Συνεχίζουμε το αγώνα μας δίνοντας απάντηση στον κυβερνητικό αυταρχισμό.