Γιώργος Ηρακλέους – Αυτά τα πρόσωπα…

Αυτά τα πρόσωπα με τρομάζουνε τις νύχτες
και αυτά τα χέρια που χαράζουνε τον ουρανό,
αυτές οι φωνές που ξαναγυρίζουνε
και ακούγονται πέρα από τον αγέρα,
ψάχνοντας στους ίσκιους των κυπαρισσιών την λύπη…

Αυτά τα πρόσωπα στέκουν ακίνητα στον χρόνο,
σαν να περιμένουνε κάτι
κι ύστερα βυθίζονται στο χώμα,
στο ίδιο χώμα που μέσα του κοιμούνται τα σκοτωμένα παιδιά στην Παλαιστίνη… 

Αυτά τ’ αγάλματα τραγουδάνε,
τα φύλλα των δέντρων ψιθυρίζουνε προσευχές και δένουνε την καρδιά μου.
Τότε, τα χείλη μου σβήνουνε την φλόγα των κεριών
και η ψυχή μου σαν μαύρη μάνα γυρεύει τα νεκρά παιδιά της… 

13/3/2024, από τη συλλογή “Ο κήπος με τις ροδιές”