Ψυχή-φωτιά

Ψυχή-φωτιά στο κάθε σώμα,
μι’ αποδεχτή παραδοχή,
Νερό, στο διψασμένο στόμα,
ελπίδας Γη κι απαντοχή.

…..

Στη μεταφυσική σου πίστη,
κάμε μια γνήσια κριτική,
Στους δίσημους χρησμούς του μύστη,
βρες μου μι’ αλήθεια πειστική.

Στην ταξινόμηση των όρων,
ξέχωρα βάλε τις ουσίες,
Απ’ τ’ άγια πάθη των απόρων,
να άρεις πόνους και θυσίες.

Στις κραυγαλέες αντιθέσεις,
με στόχαση διαλεκτική,
αλληλεγγύη να προσθέσεις,
να ζεις, ζωή πραγματική.

Σ’ αυτή τη δύσβατη πορεία,
τους νόμους τήρησε της φύσης,
ελπίδα, φως κι ελευθερία,
στις μέλλουσες γενιές ν’ αφήσεις.

Κάθε μωρία και κραιπάλη,
με σύνεση και πνεύμα κρίνε,
Εγώ, εσύ κι όλοι οι άλλοι,
να συνεισφέρουν στο συνείναι.

Στο έσω σου ν’ αναζητήσεις,
τη ρίζα των δεινών παθών μας…
Με τις εμφατικές αισθήσεις,
να ‘βρεις το λάθος των λαθών μας.

…..

Φώτα, γαλάζια καλοκαίρια
κι έναστρες νύχτες με φεγγάρια!
Πόλεμοι, αίμα και μαχαίρια,
λυγμοί κι αμέτρητα κουφάρια…