Πατριώτης ή εθνικιστής; – Μακεδονικό… μια πληγή που δε λέει να κλείσει.

Πληγή τίνος; Και ποιος την δημιούργησε; Είναι λέει θέμα εθνικό. Όμως πόση υποκρισία και κοροϊδία χωράει σ’ αυτόν τον τόπο; Πόση θλίψη για ένα κομμάτι του κόσμου που κατέβηκε στο συλλαλητήριο νομιμοποιώντας τους φασίστες; Πόση θλίψη για την έλλειψη ιστορικής γνώσης; Όλα αυτά με αφορμή το συλλαλητήριο που έγινε στις 21/01/2018 στη Θεσσαλονίκη.

Αλλά ας πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή. Όχι και τόσο παλιά αλλά από τις αρχές του 20ού αιώνα, όπου η γεωγραφικά προσδιορισμένη περιοχή της Μακεδονίας, διαμοιράστηκε μετά το Β’ Βαλκανικό Πόλεμο με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου το 1913 μεταξύ της Σερβίας, Βουλγαρίας, Ελλάδας και Αλβανίας. Αυτά τα σύνορα αναγνωρίστηκαν και διεθνώς με το τέλος του Α’ Π. Π. Ο χώρος των Σκοπίων από το 1912 έως το 1929 ονομαζόταν Μακεδονία του Βαρδάρη ή Νότια Σερβία. Στη συνέχεια από το 1929 μέχρι και το 1941 ονομαζόταν επίσημα Βαρντάρσκα Μπανοβίνα και από το 1945 έως το 1991 ο χώρος που σήμερα ονομάζεται Π.Γ.Δ.Μ. είχε την ονομασία Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας, ως αυτόνομο κρατίδιο της ομόσπονδης Γιουγκοσλαβίας.

Ξαφνικά και μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας το 1992 ανακοινώνεται το νέο όνομα του κρατιδίου, ανεξάρτητο πλέον, ως Δημοκρατία της Μακεδονίας. Και να σου ξαφνικά τα συλλαλητήρια και τα εμπάργκο με αφορμή το νέο όνομα. Το αποτέλεσμα ήταν να αποδεχτεί το ελληνικό κράτος και ο ελληνικός λαός το όνομα Π.Γ.Δ.Μ., δηλαδή Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Καλά διαβάζετε. Πώς θα αναρωτηθεί κανείς. Κι όμως συνέβη θα πει κάποιος άλλος.

Να μην ξεχάσω να αναφέρω πως την περίοδο 1945-1991 όπου τα Σκόπια ή Π.Γ.Δ.Μ. περιείχαν τη λέξη Μακεδονία στην επίσημη τους ονομασία κανείς δεν έκανε αναφορά σε αυτό. Ούτε το επίσημο κράτος αλλά ούτε και λοιποί «πατριώτες» δεν έβγαζαν άχνα για το όνομα. Εξήγηση: Το ελληνικό κράτος έπαιζε το διπλωματικό του παιχνίδι στο πλευρό της Δύσης απέναντι στην πρώην Σοβιετική Ένωση στηρίζοντας τη Γιουγκοσλαβία η οποία τα είχε «σπάσει» με την πρώτη κάποιες δεκαετίες πριν.

Τι έγινε στη συνέχεια; Τη δεκαετία του 1990 οι Έλληνες (Μακεδόνες και μη) επιχειρηματίες ή το ελληνικό κεφάλαιο αν προτιμάτε, καταλαμβάνει πρωτιές σε επενδύσεις στη γειτονική χώρα. Μα θα αναρωτηθεί κανείς, τι έγινε ο πατριωτισμός αυτών των Ελλήνων, επιτυχημένων και αυτοδημιούργητων όπως αρέσκονται να αυτοαποκαλούνται και να τους αποκαλούν; Και εδώ έρχεται η πρώτη αποκάλυψη. Ο πατριωτισμός τους πάει περίπατο γιατί απλά δεν υπήρξε και ποτέ σε αυτήν την τάξη των Ελλήνων που ποτέ δεν νοιάστηκε για τους υπόλοιπους Έλληνες, Μακεδόνες και μη σε καμία δεκαετία, αν φεύγοντας και κλείνοντας τα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις θα αφήσουν χιλιάδες χωρίς εργασία. Γιατί ο δικός τους πατριωτισμός έχει άλλο όνομα και ονομάζεται κέρδος.

Κάποια στοιχεία για το μέγεθος των ξένων επενδύσεων στα Σκόπια και μάλιστα όχι την δεκαετία του 1990 αλλά στην περίοδο της τωρινής κρίσης, φαίνονται στον παρακάτω πίνακα. Ο πίνακας δείχνει τις θέσεις που καταλαμβάνουν στην οικονομία οι ξένες εταιρίες για το έτος 2017.

25/11/2017. Διαθέσιμο στο http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=919057

Στο σημείο αυτό τίθεται το ερώτημα γιατί από τη δεκαετία του 90 μέχρι σήμερα, ένα μεγάλο κομμάτι Ελλήνων κυρίως Μακεδόνων κάνει τη διαδρομή Ελλάδα – Σκόπια. Γιατί πηγαίνει για να καλύψει τις ανάγκες του σε υπηρεσίες υγείας, σε διατροφή, σε ένδυση, σε βενζίνη αλλά και σε διασκέδαση. Η απάντηση αρκετά εύκολη, προφανώς λόγω του κόστους. Όμως το γεγονός ότι δεν μπορούν να καλυφθούν οι ανάγκες σου στην ίδια σου την πατρίδα δεν είναι εθνικό θέμα; Δεν είναι θέμα για να ξεσηκωθείς; Προφανώς η αιτία είναι το ζήτημα γιατί αν δεις την αιτία θα δεις και τη λύση. Την στιγμή λοιπόν που Έλληνες επιχειρηματίες ή καπιταλιστές αν προτιμάτε παράγουν υπερκέρδη σε Ελλάδα και Σκόπια και αλλού ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες τους στην ίδια του την πατρίδα.

Τα χρόνια πέρασαν και φτάσαμε στο 2018. Μια Ελλάδα (μαζί και η Μακεδονία) η οποία έχει ξεπουληθεί και θα είναι κάτω από συνεχή μνημόνια μέχρι το 2060. Μια Μακεδονία που έχει ξεπουληθεί σε ξένους και ντόπιους ολιγάρχες. Τα παραδείγματα άπειρα. Από τα αεροδρόμια, τα τρένα, τους δρόμους, το λιμάνι, τον χρυσό, τις παραλίες, τον οτέ και έχει και συνέχεια. Μια Ελλάδα που για να ταξιδέψεις πρέπει να έχεις τα διπλάσια λεφτά για βενζίνη λόγω των διοδίων. Τα λεγόμενα εσωτερικά σύνορα. Μια Ελλάδα με ένα μεγάλο κομμάτι του λαού καταδικασμένο στην ανεργία, την φτώχεια, τα συσσίτια, την αστεγία, την χρήση ουσιών και την εξαθλίωση. Τις αυτοκτονίες που μόνο το διάστημα 2010-2014 ήταν 2.460. Με την κατάσταση στα νοσοκομεία τραγική. Με την παροχή επιδομάτων και πλεονασμάτων. Αυτή είναι η Ελλάδα και Μακεδονία της οποίας το όνομα υπερασπιζόμαστε; Ποια ήταν η αντίδραση στη φτωχοποίηση του ελληνικού λαού όλα αυτά τα χρόνια;

Και ερχόμαστε ξανά στο βασικό μας ερώτημα. Ποιος είναι πατριώτης και ποιος εθνικιστής;
Είναι πατριώτης αυτός που θέλει ένα μεγάλο του ελληνικού λάου να είναι στην φτώχεια και την ανέχεια ή να χρειάζεται να πηγαίνει σε άλλες χώρες για να βρει γιατρειά; Είναι αυτός που την περίοδο της κρίσης γίνεται ακόμη πιο πλούσιος δισεκατομμυριούχος ενώ την ίδια στιγμή παιδιά λιποθυμούν στα σχολεία ;

Πάμε να δούμε λοιπόν τι λένε όλοι αυτοί που μόνη τους πατρίδα έχουν κέρδος. Όλοι τους προσκυνούν στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Το ΝΑΤΟ, δηλαδή αυτούς που αιματοκυλούν κάθε γειτονιά του πλανήτη και σκοτώνουν τα γυναικόπαιδα για να αβγατίζουν τα κέρδη τους. Την Ε.Ε., αυτούς που φτωχοποιούν τον ελληνικό λαό για να πλουτίζει μια χούφτα παράσιτων. Αυτοί λοιπόν λένε πως η Ελλάδα πρέπει να βρει λύση στο όνομα με τη γείτονα χώρα για λόγους καλής γειτονίας. Μάλιστα. Τα Βαλκάνια είναι πυριτιδαποθήκη κάτι γνωστό από τα παλιά. Οπότε με το επιχείρημα της εισόδου των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., ισχυρίζονται ότι θα ομαλοποιηθεί η κατάσταση στα Βαλκάνια. Είναι όμως έτσι στην πραγματικότητα; Η κατοχή της Κύπρου το 1974 έγινε ή όχι από κράτος μέλος του ΝΑΤΟ; Οι συνεχείς παραβιάσεις της Τουρκίας γίνονται στο πλαίσιο της νατοϊκής συμμαχίας ή όχι; Η ιδέα για την μεγάλη Αλβανία γίνεται από κράτος μέλος του ΝΑΤΟ ή όχι;

Μια περιοχή όπως αυτή των Βαλκανίων είναι στρατηγικής σημασίας και γι’ αυτόν τον λόγο ΗΠΑ/ΕΕ/Ρωσία και Κίνα την θέλουν υπό τον έλεγχό τους για να κάνουν τις μπίζνες τους. Είναι αυτές οι μπίζνες που είτε σε περίοδο κρίσης είτε σε περίοδο ανάπτυξης δίνουν λιγότερα ή περισσότερα ψίχουλα στους λαούς. Γι’ αυτό προσπαθούν να εντάξουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Την ίδια στιγμή οι ανταγωνισμοί μεταξύ τους είναι τόσο μεγάλοι που το ενδεχόμενο ενός πολέμου στην γειτονιά μας δεν είναι καθόλου απίθανο. Είναι αυτοί λοιπόν που θα δώσουν μια λύση; Ή θα δώσουν λύση αυτοί που έχουν ήδη αναγνωρίσει τα Σκόπια ως Δημοκρατία της Μακεδονίας εδώ και αρκετά χρόνια;

Και για να κλείσουμε. Ποια είναι η λύση; Η αγάπη για την πατρίδα είναι πρώτα απ’ όλα ο αγώνας για την καλυτέρευση της ζωής του ελληνικού λαού ώστε να γίνει νοικοκύρης στον τόπο του. Γιατί Ελλάδα χωρίς λαό δεν είναι υφίσταται. Είναι η λύση στα συλλαλητήρια; Τα συλλαλητήρια έχουν νόημα όταν ξεκαθαριστεί η ήρα από το στάρι δηλαδή του πατριώτη από τον εθνικιστή και τον φασίστα. Αυτά δεν πάνε μαζί. Ποτέ δεν ήταν μαζί. Σε καμία ιστορική περίοδο της χώρας μας και σε καμία χώρα του κόσμου. Πατριωτισμός είναι αγάπη για τον άνθρωπο που μοχθεί και δεν απολαμβάνει σε αυτήν την χώρα ενώ ο εθνικισμός είναι αγάπη για την την κάστα αυτών που απομυζούν τον ιδρώτα του και του δίνουν ψίχουλα. Φασισμός είναι αυτός που κάνει τα πάντα για αυτήν την κάστα ως το καλύτερο μαντρόσκυλό του. Τις πικρές συνέπειες του εθνικισμού τις ζήσαμε στο πετσί μας ως χώρα πολύ καλά. Την Κυριακή είδαμε ένα ακόμη δείγμα του ποιοι είναι οι φασίστες με τα τάγματα εφόδου τους, με τον βανδαλισμό μνημείων του ολοκαυτώματος και καταστροφών νεοκλασικών κτιρίων.

Γι’ αυτό χρειάζεται ιστορική γνώση χωρίς παρωπίδες αλλά με γνώμονα τον πατριωτισμό για τον λαό. Σ’ αυτό το πλαίσιο ούτε οι εθνικιστές ούτε οι φασίστες έχουν θέση. Το συλλαλητήριο της Κυριακής έδωσε βήμα στους φασίστες της χ.α. και άλλων φασιστικών ομάδων για να λερώσουν την πόλη με την παρουσία τους. Την ίδια στιγμή οι υπηρέτες της κάστας των παρασίτων, δηλαδή το πολιτικό τους προσωπικό ήταν εκεί. Πολλοί βουλευτές από τους ΑΝΕΛ, τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ. Αυτοί δηλαδή που μας καταστρέφουν βρέθηκαν εκεί για να ζητήσουν λύση για την Μακεδονία. Την ίδια στιγμή στρατηγοί που έκαναν καριέρα υπηρετώντας τους νατοϊκούς σχεδιασμούς αποκαλούσαν τα Σκόπια χώρα των χιμπατζήδων, δείχνοντας έτσι το δικό του ήθος. Έκαναν λόγο ότι η οικονομία δεν είναι το σημαντικό αυτή τη στιγμή. Πάντα αυτό ήταν το αφήγημα. Να ταΐζεται ο λαός με φανφάρες για έθνος και την ίδια στιγμή να μένει πεινασμένος. Να ‘ναι καλά τα συσσίτια. Και από κοντά και η εκκλησία στέλνοντας απέραντο μίσος για τους Άλλους, αποτελώντας το καλύτερο στήριγμα του εθνικισμού και του συστήματος.

Η λύση για την Μακεδονία δεν θα έρθει αν δεν γίνει κατανοητό ότι οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα αλλά το ακριβώς αντίθετο. Μόνο ενωμένοι θα βρούνε την λύση. Ενωμένοι στη βάση των καθημερινών τους αγωνιών και προβλημάτων. Στη βάση της φιλίας, της αλληλεγγύης και του πολιτισμού. Η άλλη λύση είναι ο πόλεμος που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων για τους οποίους σκοτώνονται άδικα οι πολλοί. Όσο τους αφήνουμε να κάνουν κουμάντο στις ζωές μας λύση δεν πρόκειται να δοθεί. Η λύση για το όνομα είναι ξεκάθαρα με σύνθετη ονομασία που να αποδίδει τον γεωγραφικό προσδιορισμό του χώρου και τίποτα παραπάνω. Χωρίς αλυτρωτισμούς στα συντάγματα και επεκτατικές βλέψεις.

Υστερόγραφο : Το γεγονός ότι γεννηθήκαμε σε αυτή τη χώρα είναι τυχαίο. Έτσι θα μπορούσαμε να είχαμε γεννηθεί σε κάποια άλλη την οποία επίσης θα αγαπούσαμε πάρα πολύ. Αυτό δεν είναι κακό. Το να έχεις ρίζες είναι καλό. Το να μπορείς να μοιράζεσαι τους καρπούς της γης σου με τους γείτονες σου είναι το θέμα και το να ξέρεις καλά την ιστορία σου.

Ο Παίκτης