«Η φετινή Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος (5 Ιούνη) πιο επίκαιρη από ποτέ – Τα Μητροπολιτικά Πάρκα και οι ελεύθεροι χώροι πρασίνου είναι η ανάσα μας»

Το 2023 καταγράφηκε ήδη ως το θερμότερο έτος των τελευταίων 30 ετών στη χώρα  μας. Οι δύο πρώτοι μήνες του τρέχοντος έτους (2024) συνεχίζουν αυτό το αρνητικό  ρεκόρ αναδεικνύοντας το μέγεθος του προβλήματος και των συνεπειών που θα  προκαλέσει στην υγεία μας, στην ευεξία μας και συνολικότερα στην χλωρίδα και την  πανίδα. Αν η τάση αυτή συνδυαστεί με τη μείωση του πρασίνου τότε  αντιλαμβανόμαστε τη δυσκολία που θα αντιμετωπίσουμε ειδικά τους θερμότερους  μήνες.  

Για το λόγο αυτό, αντιστεκόμαστε στην τσιμεντοποίηση των πόλεων μας, που ως  σκοπό έχει την εξυπηρέτηση των ιδιωτικών συμφερόντων, με γνώμονα φυσικά το  κέρδος και όχι την κάλυψη των κοινωνικών μας αναγκών. 

Αγωνιζόμαστε για την προστασία των δασών μας και την αλλαγή προσανατολισμού  στον τρόπο διαχείρισης των απορριμμάτων, μιας και επηρεάζουν άμεσα την ποιότητα  του ατμοσφαιρικού αέρα και των υδάτων. Απαιτώντας την άμεση πρόσληψη  προσωπικού για τις υπηρεσίες δασοπροστασίας, με την αντίστοιχη χρηματοδότηση και  εξοπλισμό των υπηρεσιών. Εναντιωνόμαστε στην ιδιωτικοποίηση της επεξεργασίας  στερεών αποβλήτων (κυρίως μέσω ΣΔΙΤ) και στην καύση των απορριμμάτων,  προκρίνοντας την ανακύκλωση και ρίχνοντας βάρος στην διαλογή στην πηγή, με την  κατάλληλη ενημέρωση των πολιτών. 

Η αύξηση των λογαριασμών του ρεύματος και οι επιπτώσεις του πληθωρισμού  συνολικότερα, σε συνδυασμό με την έλλειψη ελεύθερων χώρων υψηλού και πυκνού  πρασίνου καθιστούν τη ζωή μας στην πόλη εξαιρετικά δύσκολη και πολλές φορές  επικίνδυνη, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες. 

Αυτό μας οδηγεί στο να υπερασπιζόμαστε κάθε ελεύθερο χώρο πρασίνου και φυσικά  να διεκδικούμε και άλλους, ειδικά στις περιοχές όπου αυτό έχει δοθεί βορά στις  ορέξεις των εκάστοτε <<επενδυτών>>. 

Από τους μικρότερους χώρους πρασίνου στις γειτονιές της πόλης μας μέχρι τα  μητροπολιτικά πάρκα της ευρύτερης περιοχής, που βρίσκονται σε κίνδυνο λόγω της  υποβάθμισης και της εγκατάλειψής τους, με σκοπό να παραδοθούν προς  εκμετάλλευση, σε μεγάλο βαθμό στο τουριστικό κεφάλαιο.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό, που  παρέμεινε αναξιοποίητο από το κράτος, ενώ θα μπορούσε να αποτελεί έναν τεράστιο  πνεύμονα πρασίνου, ανοιχτό προς όλους τους κατοίκους του λεκανοπεδίου, μακριά  από το τσιμέντο της πόλης. Αντιθέτως, το “φιλέτο” του ελληνικού εντάχθηκε στο  ΤΑΙΠΕΔ και κατέληξε στα χέρια του ομίλου Λάτση. Το έγκλημα αυτό πρέπει να  σταματήσει, ΑΜΕΣΑ. 

Το μητροπολιτικό πάρκο “Αντώνης Τρίτσης”, ένας χώρος άνω των 900 στρεμμάτων,  δεν έχει αντιμετωπιστεί πολύ διαφορετικά από την περιφέρεια Αττικής και τον  αντίστοιχο φορέα διαχείρισής του με την υποχρηματοδότηση και την υποβάθμιση του,  επιχειρώντας την εμπορευματοποίηση μέρος αυτού, η οποία απετράπη από την  παρέμβαση των κατοίκων. 

Tο Άλσος Πεδίον του Άρεως έκτασής σχεδόν 300 στρεμμάτων, επίσης έχει συνοδευθεί  από πλήθος εμπορευματικών χρήσεων στον περιβάλλοντα χώρο του με την  ηχορύπανση και τη φωτορύπανση να ενοχλεί τους κατοίκους της γειτονιάς, ιδιαιτέρως  τα βράδια. Όταν οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται γύρω από το πάρκο  ανοίγουν τις πόρτες τους στο κοινό, ο χώρος μετατρέπεται σε χώρο στάθμευσης προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερη ενόχληση στους κατοίκους της περιοχής. 

Επίσης, εξαιρετικά προβληματικό είναι το γεγονός πως το πάρκο κλείνει κατά καιρούς  από την περιφέρεια Αττικής ακόμα και εκτός των καλοκαιρινών μηνών, όπως επίσης  και η παιδική χαρά του, λόγω μη πιστοποίησής της. 

Αλλά και άλλοι ζωτικοί χώροι όπως οι πλατείες μας και τα πάρκα στις γειτονιές μας, σε  πολλές περιπτώσεις καταλαμβάνονται από τα εργοτάξια της νέας γραμμής του  μετρό(Εξάρχεια, Ευελπίδων), χωρίς καμία διαβούλευση με τους κατοίκους και χωρίς να  πληρούνται ορισμένες φορές τα αναγκαία μέτρα προστασίας των κατοίκων αυτών από  τον κίνδυνο πυρκαγιάς ή σεισμού. Αν σε αυτό προστεθεί η κοπή δεκάδων ή  εκατοντάδων δένδρων σε αυτά, γίνεται αντιληπτή η υποβάθμιση της ποιότητας ζωής  μας στο κέντρο της πόλης. 

Όλα τα παραπάνω παραδείγματα και η ανάγκη μας να κυκλοφορούμε ελεύθερα,  δωρεάν, σε ένα καλαίσθητο περιβάλλον, χωρίς το φόβο των οχημάτων τροφοδοτούν  τις διεκδικήσεις μας για το δικό μας στολίδι στους πρόποδες του Υμηττού και στα όρια  των Δήμων Αθηναίων, Ζωγράφου και Χολαργού-Παπάγου, το Μητροπολιτικό Πάρκο  στο Γουδή. 

Κατ’ αρχάς, θέλουμε και αγωνιζόμαστε για ένα χώρο ενιαίο: 

1) χωρίς συρματοπλέγματα, κάγκελα, κλειστές πόρτες που εμποδίζουν τη  μετακίνηση μας εντός αυτού. Πρέπει να φύγει άμεσα η καγκελόπορτα η οποία  εμποδίζει την ελεύθερη πρόσβαση στο κολυμβητήριο.  

2) Χωρίς διαμπερή κυκλοφορία οχημάτων, προκειμένου να κινούμαστε σε αυτό  με ασφάλεια. 

Από εκεί και πέρα και σε σχέση με το πως θέλουμε εμείς να ζούμε μέσα σε αυτό,  έχουμε την ανάγκη της σκίασης και της βελτίωσης του μικροκλίματος που προσφέρουν  τα δένδρα, καθιστώντας το ως πάρκο υψηλού και πυκνού πρασίνου, με την  εγκατάσταση βρυσών στο εσωτερικό του πάρκου και μικρών δημοτικών αναψυκτηρίων,  

για να δροσιζόμαστε ειδικότερα τους καλοκαιρινούς μήνες και να μπορούμε να  απολαύσουμε ευχάριστα τις ήπιες αθλητικές και πολιτιστικές μας δραστηριότητες  εντός αυτού. 

Ένα πάρκο για τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής και όχι για την ανάπτυξη  εμπορευματικών χρήσεων που έχουν ως σκοπό την κερδοφορία των ιδιωτών και τον  περιορισμό της πρόσβασής μας σε τμήματα αυτού. Υπό αυτή την έννοια απαιτούμε  την απομάκρυνση κάθε ασύμβατης χρήσης του πάρκου είτε αυτή αφορά στην  εμπορευματοποίηση τμημάτων του (βλ. αναψυκτήριο Anassa City Events και  παιδότοπος Άρχων) είτε στη στέγαση υπηρεσιών και φορέων, εντός του πυρήνα του  (πχ. ΕΠΟ, Μπάντμιντον, Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας, στρατόπεδα). 

Ειδικά, για τις εμπορευματικές χρήσεις εντός του πυρήνα του πάρκου και τις συνεχείς  προκλήσεις (προσθήκη στεγάστρου από το αναψυκτήριο AnassaCityEvents) επέκτασής  τους, απαιτούμε την άμεση παύση οποιασδήποτε περαιτέρω δραστηριότητας και  παρέμβαση όλων των αρμόδιων φορέων για την ακύρωση των σχεδίων αυτών. 

Για αυτό το λόγο θέλουμε να αποδοθούν άμεσα τα ανενεργά στρατόπεδα που  βρίσκονται στον πυρήνα του πάρκου στους όμορους δήμους, έτσι ώστε να επιτευχθεί  η ενοποίηση των χώρων του πάρκου. 

Για να διατηρηθεί, όμως αυτός ο χαρακτήρας, θα πρέπει να εξασφαλιστούν με ευθύνη  της κυβέρνησης και των όμορων δήμων η αναγκαία εκείνη χρηματοδότηση, για τη  συντήρησή και τον καθαρισμό του, καθώς επίσης και το προσωπικό, που θα  στελεχώνει τις ήδη υποστελεχωμένες υπηρεσίες των Δήμων αυτών. 

Σε αυτό το σημείο δεν μπορούμε να μην ασκήσουμε δριμύτατη κριτική τόσο στις  κυβερνήσεις των προηγούμενων ετών, που δεν έπραξαν τα δέοντα, όσο και στο  Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας πιο συγκεκριμένα, η πολιτική ηγεσία του  οποίου αρνείται επιδεικτικά να μας συναντήσει και να ακούσει τα αιτήματα μας. 

Πολιτική ευθύνη έχουν όμως και οι δημοτικές αρχές, κυρίως του Δήμου Αθηναίων,  τόσο των προηγούμενων ετών που αγνόησαν στην πράξη τα αιτήματά μας, όσο και η  σημερινή που από την αρχή της θητείας της έχει μείνει μόνο στα λόγια, βάζοντας ως  προτεραιότητα το έργο της Διπλής Ανάπλασης και σπαταλώντας δεκάδες εκατομμύρια  ευρώ, για τα συμφέροντα μιας Π.Α.Ε. (που στο παρελθόν εποφθαλμιούσε ζωτικό χώρο  του ΜΠ Γουδή) και όχι τις κοινωνικές ανάγκες μας. 

Στην προσπάθεια μας να γίνουν όλα τα παραπάνω πραγματικότητα, θεωρούμε πως  χρειάζεται ο συντονισμός όλων των συλλογικοτήτων που αγωνίζονται για την  υπεράσπιση των δημόσιων χώρων, απέναντι στην εμπορευματοποίηση και την  τσιμεντοποίηση τους, καθώς και η ενεργή συμμετοχή και στήριξη των αιτημάτων μας, από τους συμπολίτες μας.

Το περιβάλλον, το έχουμε δανειστεί από τις επόμενες γενιές και δεν πρέπει να τους  αποδοθεί απομειωμένο. Το οφείλουμε στα παιδιά μας. 

Επιτροπή Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή