Ο παγκόσμιος κτύπος

“Ορφανός και μόνος αναρωτήθηκε
για το εύοσμον και το ευυπόληπτον της ημέρας.
Ποτέ δεν ήταν δική του η καρδιά,
πάντα του πάλευε για τον παγκόσμιο κτύπο…”

Βρέθηκε στην απραξία της στιγμής
κι ως να υπήρχε διάμεσο
παρεξέκλινε της πορείας του
κι άφησε την θάλασσα να κοιμάται.
Μέσα στα ερωτήματα των αστεριών
προστέθηκε η λάμψη μιας χαμένης ματιάς..

Ορφανός και μόνος αναρωτήθηκε
για το εύοσμον και το ευυπόληπτον της ημέρας.
Ποτέ δεν ήταν δική του η καρδιά,
πάντα του πάλευε για τον παγκόσμιο κτύπο…

Αγγελική Ραυτοπούλου

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: