Για την Ηλέκτρα Στρατωνίου

Μέσα απ΄ τα μαύρα σύννεφα
άνοιξε μια πόρτα
μια περήφανη βασίλισσα της Ποίησης να διαβεί
με στίχους σαν φλόγες αναμένους
μοσχοβολημένους με μύρα επανάστασης
για να γκρεμίσουν τα κολασμένα παλάτια
με μια πίστη που γέμισε τις ψυχές που άνθισαν
με σπιθοβόλα έμμετρα τραγούδια.

Ανεβαίνοντας την ίδια ανηφόρα των εργατών
με σκέψεις που καταχτούν
το ολόλαμπρο αύριο που θα εμφανιστεί
σαν ηρωική βιογραφία
αυτών που θα ξεγράψουν
το έκτρωμα που βασάνιζε
σκληρά κι απάνθρωπα τη ζωή τους.

Οι επόμενες γενιές των εργατών
με θόρυβο ηρωικό θα απαγγέλουν
τους στίχους της Ηλέκτρας
που έγιναν μπροσούρες δόξας
σ’ αυτούς που έκρυβαν πόνους και δάκρυα
κι έγιναν ουράνια τόξα
στον κόσμο που σείστηκε συθέμελα για τη νίκη του.

Με χαρά και γνώση
θα ζήσουμε τον καινούργιο κόσμο.
Ηλέκτρα δεν πρέπει να ξεχάσεις
τ’ όνειρο σου το γοητευτικό.

Αλέκος Πούλος