Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Μακρινή πατρίδα» της Αφροδίτης Διαμαντοπούλου

H Αφροδίτη Διαμαντοπούλου γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη.

Είναι  φιλόλογος και κάτοχος Μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στην «Επικοινωνία και τον Πολιτισμό», του τμήματος Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ.

Εργάζεται ως Eκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές «Ψυχόγραμμα» 2015, «Το γλαυκό και το μπλε της νύχτας» 2021, «Παραμύθια μέσα απ΄τον καθρέφτη»2024.

Συμμετέχει ακόμη σε συλλογικούς τόμους ποίησης, ενώ παράλληλα αρθρογραφεί και ασχολείται με τη φωτογραφία παίρνοντας μέρος σε ομαδικές εκθέσεις.

Αφροδίτη Διαμαντοπούλου

Το ποίημα που φιλοξενεί η στήλη εμπεριέχεται στη συλλογή «Το Γλαυκό και το μπλε της νύχτας» (εκδ. Γράφημα 2021).

Μακρινή πατρίδα

Ήρθε με τα ρούχα που φορούσε από την πατρίδα,
-Πάντερμο την έλεγε –
και με ένα λεχούδι στην αγκαλιά.
Μόχθησε, όμως, έζησε.
Ανάστησε παιδιά κι εγγόνια
Με αγάπη
Υπομονή
«Δόξα τω Θεώ» έλεγε.
Όταν όμως άκουγε ένα τραγούδι
«Στο ’πα και στο ξαναλέω
στο γιαλό μην κατεβείς…»
ζάρωνε τα χείλη, κατάπινε το λυγμό,
άφηνε τα δάκρυα να κυλήσουν
και ταξίδευε
Στην αυλή του πατρικού σπιτιού
Στην κούνια που ’φτιαξε ο παππούς
κάτω από τον πλάτανο,
Στα κορίτσια της γειτονιάς.
Δεν την ενδιέφερε ο παράδεισος
Τα γεράνια της αυλής της ήθελε να δει
και … να πεθάνει.

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.