Τα εγκληματικά σχέδια των κυβερνητικών εξορύξεων αντιμονίου στη Χίο και οι μωρές παρθένες

Είναι σύνηθες το φαινόμενο, στον «όμορφο  κόσμο ηθικό», καπιταλιστικά πλασμένο, για να παραφράσουμε το μεγάλο μας εθνικό ποιητή Σολωμό, κάθε πολιτικό έγκλημα είτε αφορά στο περιβάλλον, στις εργασιακές σχέσεις, στην υγεία, στην παιδεία, στα κυριαρχικά δικαιώματα στη χώρα μας, στη συμμετοχή σε έναν πόλεμο, να περιβάλλεται με τις μαγικές λέξεις «ανάπτυξη, πρόοδος, ευημερία του τόπου».

Δεν γίνεται βέβαια τυχαία, αφού το κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό, κυβερνήσεις, περιφερειακοί και δημοτικοί άρχοντες ενδιαφέρονται  πρώτα και κύρια για να εξασφαλίσουν τα κέρδη τους και  φυσικά να προστατεύσουν τους εαυτούς τους  από «το ποδοπάτημα και το βρυχηθμό του ζαλισμένου κοπαδιού»(1), όπως έλεγε ο Λίπμαν,  μιας και  «το κοπάδι που τα έχει χαμένα», για το λαό γίνεται ο λόγος,  είναι λίαν επικίνδυνο, αν βρει το βηματισμό του.

Έτσι λοιπόν βγήκαν σεργιάνι αυτοί που αποτελούν τον εθνικό κορμό,  κυβέρνηση και η δημοτική αρχή ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ στη Χίο με τους παρατρεχάμενούς τους, να μας πείσουν για την ευλογία που αποτελούν οι εξορύξεις του καρκινογόνου αντιμονίου στη Χίο, στο βόρειο τμήμα της και συγκεκριμένα στην περιοχή Κέραμος -Αγιάσματα. Άκρα του τάφου η σιωπή φυσικά και από τα άλλα αστικά κόμματα, όπως το ΠΑΣΟΚ και τον τοπικό του βουλευτή, λαλίστατοι όλοι αυτοί σε άλλα περί όνου σκιάς.

Μιλάμε για μια περιοχή,  η οποία  έχει ήδη ως σήμα κατατεθέν  το κενοτάφιο των νεκρών ανθρακωρύχων από την πρότερη λειτουργία-λεηλασία του εκεί ορυχείου από την εταιρεία Μποδοσάκη, που αφού έκανε την αρπαχτή, την  παράτησε στην τύχη της κι αυτή και τους ανθρώπους της περιοχής που μετρούσαν τις πληγές τους.

Και μιλάμε για την αρπαγή ενός σπάνιου μεταλλεύματος,  περιουσία του νησιού μας και της χώρας μας, που αποτελεί ουσιαστικά κλοπή από τις πολυεθνικές εταιρείες και μάλιστα χωρίς αναστροφή της όλης κατάστασης, αφού το παίρνουν και μετά από δυο δεκαετίες το πολύ αποχωρούν.

Στο σήμερα λοιπόν, η ανάπτυξη, οι δουλειές, η επιστροφή των κατοίκων, η εταιρική ευθύνη, υπόγεια όλες οι εργασίες, αποτελούν τις λέξεις κλειδιά των κυβερνητικών και δημοτικών φερέφωνων, που προσπαθούν να στηρίξουν την νέα λεηλασία της περιοχής από την επιχειρηματική επέλαση συγκεκριμένων εταιρειών.

Ξεκίνησαν με συναντήσεις πίσω από την πλάτη μας με το Δήμαρχο και αντιδήμαρχο της περιοχής με στελέχη του υπουργείου με θέμα το «επενδυτικό σοκ» στην Αμανή, προχώρησαν  σε μια στημένη φιέστα του ΥΠΕΝ με την αρμόδια υφυπουργό κ. Σδούκου και τη δημοτική αρχή, που μετείχαν από κυβερνητικά στελέχη μέχρι και ο πρόεδρος των μεταλλευτικών επιχειρήσεων και στην οποία  επεβλήθη η σιωπή των αμνών για όσους είχαν αντίθετη άποψη, προχώρησαν  σε μυστικοσυναντήσεις του εκεί αντιδημάρχου κ. Ρυμική με επιλεγμένα πρόσωπα και παράγοντες, ξενάγησαν τον Αυστραλό υπουργό τουρισμού και εμπορίου στη Χίο και στο συγκεκριμένο χώρο-αυστραλιανών συμφερόντων η μία ενδιαφερόμενη εταιρεία- φτάσαμε να αποκρύπτουν για πάνω δώδεκα μέρες τα κείμενα διαβούλευσης-διαδούλευσης του ΥΠΕΝ και στο τέλος είδαμε φως, τη δημοτική αρχή ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, να αναρτά την υποτιθέμενη διαβούλευση στην ιστοσελίδα του δήμου και να ισχυρίζεται γελοιωδώς, ότι δεν είναι δικής της δουλειά αυτή, αλλά του ΥΠΕΝ.

Το πρώτο και κύριο που πρέπει να σημειωθεί, είναι ότι  τα συγκεκριμένα νομικά κείμενα και η σύμβαση και η προκήρυξη διαγωνισμού δεν αποτελούν διαβούλευση. Είναι αποφάσεις ειλημμένες της κυβέρνησης της ΝΔ για παράδοση του ορυκτού πλούτου του νησιού στα επιχειρηματικά αρπακτικά του είδους, εταιρείες που κατονομάζονται μέσα στα κείμενα και οι «μωρές παρθένες» στο νησί, κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν.

Είναι αποφάσεις που δεν κρύβουν, ότι η κυβέρνηση δεν συζητά αν θα γίνουν ή όχι οι εξορύξεις, αν ο χιώτικός λαός συμφωνεί ή όχι, αλλά είναι αποφάσεις που δείχνουν ότι η κυβέρνηση  έχει γραμμένες στα παλιά της τα παπούτσια τις θεωρίες περί ανάπτυξης της τοπικής κοινωνίας και άλλα παραμύθια της Χαλιμάς.

Δεν διάβασαν όλοι αυτοί τη σελίδα 14 της προκήρυξης διαγωνισμού της υφυπουργού του ΥΠΕΝ της κ. Σδούκου που αναφέρει αυτολεξεί ότι «…Το αντιμόνιο σήμερα είναι ένα στρατηγικό ορυκτό που χρησιμοποιείται σε κάθε είδους στρατιωτικές εφαρμογές, συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής γυαλιών νυχτερινής όρασης, αισθητήρων υπερύθρων, οπτικών ακριβείας, λέιζερ, εκρηκτικών σκευασμάτων, ασταριών πυρομαχικών, πυρομαχικών ιχνηθέτη, πυρηνικών όπλων, στην παραγωγή τριτίου, φωτοβολίδων, στρατιωτικών ρούχων και εξοπλισμού επικοινωνίας. Είναι το βασικό στοιχείο στη δημιουργία του χάλυβα βολφραμίου και της σκλήρυνσης των σφαιρών μολύβδου…»

Δεν διάβασαν παρακάτω ότι, «Με τις εγκαταστάσεις μπαταριών ιόντων λιθίου να έχουν υψηλό κόστος ανά κιλοβατώρα, η τεχνολογία μπαταριών υγρού μετάλλου είναι ήδη έτοιμη να τις αντικαταστήσει με κόστος περίπου το ήμισυ αυτών…Μετά από 20 χρόνια η μπαταρία υγρού μετάλλου αναμένεται να διατηρεί το 95% της χωρητικότητάς της. Το αντιμόνιο, είναι ένα από τα μέταλλα που απαιτούνται για αυτόν τον τύπο κατασκευής…»

Δεν κατανοούν τις μπίζνες πολέμου και αιματοχυσίας που παίζονται γύρω από το αντιμόνιο και την τιμή του σε ανταγωνισμό με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα Ρωσίας και Κίνας; 

Τις μπίζνες με τη λεγόμενη πράσινη μετάβαση, που είναι τα πράσινα άλογα που πληρώνουμε αδρά με την εκτίναξη της ακρίβειας στην ενέργεια και σε όλα τα αγαθά πρώτης ανάγκης με την επιπλέον φορολογία ύψους 7δισ και από την άλλη με την καταστροφή των βουνών μας, των περιοχών Natura και της παραγωγικής γης με τις ανεμογεννήτριες και τα ηλιακά πάνελς; 

Με προκλητικό ύφος μας ρωτούσαν στη φιέστα τους αν θέλουμε τα σύγχρονα τεχνολογικά προϊόντα που χρησιμοποιούν και το αντιμόνιο. Αλήθεια, τα κινητά τηλέφωνα και τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα μας μάραναν, που τα σπίτια μας παραμένουν παγωμένα το χειμώνα και η συντήρηση των οικογενειών μας και των παιδιών μας αποτελεί μόνιμο βραχνά; Που το 26,1%  των Ελλήνων, δηλ.  2.658.400  συνάνθρωποί μας ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας;

Ξέχασαν τις επενδύσεις της Βαμβακουργίας στο νησί, που δεσπόζουν τα κουφάρια των κτιρίων στα νοτιόχωρα; Ξέχασαν τις επενδύσεις της ΒΙΑΛ με το αλουμίνιο, που τα κτίρια μετατράπηκαν σε Hot Spot  εγκλωβισμού των κατατρεγμένων των πολέμων τους, δημιουργώντας μια σειρά προβλήματα και στους πρόσφυγες και στον ντόπιο πληθυσμό;

Οι ίδιοι δεν είναι που θέλουν να «επενδύσουν» στην υπερδομή φυλακή των δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ στο Θόλος, βάζοντας ταφόπλακα και στη Β.Α Χίο;;;

Για ποια αντισταθμιστικά οφέλη επαναλαμβάνουν λες και έπιασαν τον ταύρο από τα κέρατα; Πάλι θα μας πουν ότι «δεν το διάβασαν»; Αναφέρεται στο σχέδιο της σύμβασης: «…Κατά την υπογραφή της παρούσας και για την καλή εκτέλεση των όρων της, ο Μισθωτής υποχρεούται να καταθέσει εγγύηση € 68.308,15 ευρώ … ίση με το 10% … των προσφερθέντων συνολικών μισθωμάτων της πρώτης πενταετίας (€ 820.000)…Ο Μισθωτής καταρτίζει Πρόγραμμα Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης το οποίο κατά την περίοδο έρευνας είναι ύψους δαπάνης € 390.000  (Τριακόσιες Ενενήντα Χιλιάδες Eυρώ) που επί του παρόντος αναμένεται να διατεθούν εντός των πρώτων πέντε (5) ετών…»(σελ. 16,17,25,26)

 Μεθερμηνευόμενα, το δημόσιο θα εισπράττει ως ενοίκιο στην πενταετία 820.000 ευρώ και τα «τριάντα αργύρια» της καταστροφής της Αμανής με το καρκινογόνο αντιμόνιο 390.000 ευρώ, δηλαδή 78.000 ευρώ το χρόνο. Τόσο αποτιμάται η ζωή μας! Γίνεται κατανοητό τι παζαρεύουν ανερυθρίαστα;;;

Και να σκεφτεί κανείς,  οτι μόνο 700.000 ευρώ περίπου έχει στοιχίσει η μεγάλη περιπατητική διαδρομή της περιφέρειας που καταλήγει στην περιοχή του Κεράμου, ότι οι ίδιοι  μιλάνε για εκσυγχρονισμό των ιαματικών λουτρών, για ένα δίκτυο οικοτουρισμού με κέντρο τα τοπόσημα της Βολισσού, του Κεράμου με τη μουσειακή ανάδειξη των παλαιών ορυχείων, την οινοποιία της Αριούσιας πεδιάδας, το Άγιο Γάλας κλπ. 

Αν προστεθεί σε όλα αυτά, η συζήτηση που έχει ανοίξει σε σοβαρή βάση για ανάδειξη της Χίου σε γεωπάρκο και ένταξή της στα γεωπάρκα της Unesco, καταλαβαίνει κανείς τον ανορθολογισμό, την αντιφατικότητα του καπιταλιστικού σχεδιασμού της κυβέρνησης και των τοπικών της αβανταδόρων σε δήμο και περιφέρεια, που είναι έτοιμοι να τα κάνουν όλα «φωτιά και μπούρμπερη», στο βωμό των κερδών  των εξορυκτικών πολυεθνικών και ιμπεριαλιστικών συμφερόντων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, που είναι έτοιμοι να ρισκάρουν και τις ζωές μας.

Το φαιδρό της υπόθεσης είναι ότι αντιπαρέρχονται όλη αυτή την καταστροφή με το επιχείρημα «μα θα βάλουμε όρους να προστατέψουμε το περιβάλλον, την υγεία των εργαζομένων κλπ».

Σε ποιους θα βάλουν όρους και ποιοι; Στις εταιρείες WASTE & WATER Sarl, και στην ROCKFIRE RESOURCES PLC;;; Γιατί έχουν βάλει όρους στους εφοπλιστές που τους έχουν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις με εθελοντική φορολογία; Έχουν βάλει όρους στους βιομήχανους και πολυεθνικές εταιρείες που λειτουργούν ασύδοτα σε όλα τα επίπεδα, που φοροδιαφεύγουν με τις τριγωνικές συναλλαγές μέσω θυγατρικών εταιρειών του εξωτερικού και έχουν λάστιχο τους εργαζόμενους   ή κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, πως από το στόμα του λύκου κόκκαλο δεν παίρνεις; Θα βάλουν όρους οι τοπάρχες του νησιού, που υποδέχονται μετά βαΐων και κλάδων τους εκάστοτε κυβερνητικούς παρατρεχάμενους και σκύβουν ευλαβικά το γόνυ;

Όσο για τους προστάτες που θα μας προστατέψουν, η σημερινή κυβέρνηση και κυβερνήσεις των αστικών κομμάτων, είναι αυτοί που ευθύνονται γιατί  το 2007 κάηκαν 2.623.933 στρέμματα δάσους, το 2023 η δεύτερη καταστροφικότερη χρονιά με 1.726.260 στρέμματα και φέτος αρκετές ακόμα χιλιάδες στρέμματα με τη φωτιά να φτάνει μέσα στον αστικό ιστό, στο Χαλάνδρι και τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δύο νέοι άνθρωποι να είναι νεκροί στη φωτιά στην ορεινή Κορινθία.

  Είναι αυτοί, που έπνιξαν στα νερά τη Θεσσαλία και όλη την Ελλάδα, που ξεσπιτώνουν οικογένειες γιατί οι αποζημιώσεις είναι ψίχουλα και τις ευθύνες τους τις θάβουν με τους μεγαλοκαναλάρχες τους και την ανοιχτομάτα δικαιοσύνη τους.

Είναι αυτοί που ευθύνονται διαχρονικά για τα θύματα στο Μάτι, στα Τέμπη, στους πνιγμένους της Μάντρας που έχουν τα κέρδη τους πάνω από τις ζωές μας.

Μόνο το 2023 είχαμε 182 εργαζόμενους νεκρούς και 286 σοβαρά τραυματίες, με ταυτόχρονη πλήρη αποψίλωση της επιθεώρησης εργασίας και των ελέγχων στους χώρους εργασίας.(2)

Αλήθεια, ο δείκτης του Yale που κατατάσσει τη χώρα μας σε υψηλό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος, όπως μας είπε στέλεχος του ΥΠΕΝ στη φιέστα δήθεν ενημέρωσης στη Χίο, παίρνει υπόψη του αυτά τα στοιχεία ή είναι κι αυτός «πετσωμένος» δείκτης όπως και πολλοί άλλοι, που μας παρουσιάζουν επενδυτικό παράδεισο,  την ώρα που το δημόσιο χρέος στην Ελλάδα βρίσκεται στο 158% του ΑΕΠ, όταν το 2009 πριν ξεσπάσει η καπιταλιστική κρίση, ήταν στο 126,3% του ΑΕΠ; (3)

Όλοι τους, τα λένε αυτά χωρίς μέτρο και ντροπή στους Χιώτες, που δεκαετίες δεν έχουν πόσιμο νερό, το αντίθετο με βαρέα μέταλλα και επικίνδυνο, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων και των τοπικών αρχών, που είναι του «άρπα κόλλα», «φρου φρου και αρώματα», αυλοκόλακες της εκάστοτε κυβέρνησης.

Τα λένε στη Χίο, που οι επισκευαστικές ανάγκες των σχολείων ξεπερνούν τα 2,5 εκ. ευρώ, όπως απήντησε σε σχετική ερώτηση ο διευθυντής της τεχνικής υπηρεσίας στη δημοτική επιτροπή και να μη συζητήσουμε για τις ανάγκες σε νέα κτίρια νηπιαγωγείων στην  α/μια  και β/μια εκπαίδευση.

Στη Χίο, που από το νοσοκομείο λείπει το 40% του νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού, που μια σειρά σοβαρές εξετάσεις και αναλύσεις γίνονται έξω στον ιδιωτικό τομέα και που λειτουργεί χάρη στην αυτοθυσία του προσωπικού όλων των επιπέδων.

Στη Χίο, με τις υποστελεχωμένες υπηρεσίες σε δήμο και περιφέρεια από προσωπικό, με αποτέλεσμα οι βασικές υπηρεσίες τεχνική, καθαριότητας, πρόνοια, βρεφονηπιακοί κλπ να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν, την ώρα που παρακρατούν από το δήμο πάνω από 15 εκατομμύρια το χρόνο, για να τα δίνουν στην ολιγαρχία του πλούτου να επενδύει σε βίλες και θαλαμηγούς που κάνουν παρέλαση στο λιμάνι μας κάθε καλοκαίρι.

Στο νησί, που ήρθε ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης να μας πει ξεχάστε το φράγμα Κόρης γεφύρι, το αεροδρόμιο και τις άλλες υποδομές κι αυτά θα τα δούμε σε βάθος τετραετίας, δηλαδή ζήσε Μάη μου. Για να μην αναφερθούμε στις συγκοινωνίες που μια 4μελής οικογένεια θέλει σχεδόν έναν μισθό για να ταξιδέψει μπρος πίσω.

Θα μας αναπτύξουν λοιπόν με το καρκινογόνο αντιμόνιο και με τους «μπροστινούς» των εν λόγω εταιρειών και τους τοπικούς «ντίλερς» της δημοτικής αρχής, γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια επιστημονικές διατριβές, που δεν τις γνώριζαν στο ΥΠΕΝ, μόνο δείκτες τύπου Yale γνώριζαν, όπως αυτή του 2011 που αναφέρει:

«… Έτσι παρατηρείται στην περιοχή ένας συνεχόμενος κύκλος διάλυσης και επανακαθίζησης του αντιμονίου με αποτέλεσμα να προκαλείται υποβάθμιση τόσο στο έδαφος όσο και στο υπόγειο νερό…Οι συγκεντρώσεις του αντιμονίου για τα 10 δείγματα της περιοχής της Κεράμου ξεπερνούν το όριο των 5 μg g-1 που αυτό σημαίνει ότι το έδαφος της περιοχής έχει υποβαθμιστεί λόγω της εμφάνισης της αντιμονιούχου μεταλλοφορίας και των εκτεθειμένων υλικών λόγω της παλαιάς μεταλλευτικής δραστηριότητας με αποτέλεσμα τον εμπλουτισμό του σε Sb λόγω φυσικών και χημικών διεργασιών που λαμβάνουν χώρα… Σύμφωνα λοιπόν με τα παραπάνω, το κύριο πρόβλημα ρύπανσης της περιοχής έρευνας εντοπίζεται στην περιοχή της Κεράμου – Αγιασμάτων όπου τόσο το έδαφος όσο και το υπόγειο νερό έχουν υποστεί σημαντική υποβάθμιση λόγω των υψηλών συγκεντρώσεων του αντιμονίου. »(4)

Με κυνισμό παραβλέπουν επιστημονικά δεδομένα ρύπανσης εδάφους και υπόγειων υδάτων, των οποίων τη διαδρομή δεν ελέγχει κανείς, από παρελθούσα χρήση και αδιαφορούν για τη μελλοντική επιβάρυνση με πολλαπλάσια χρήση, που θα μολύνει και τον αέρα, που μεταφέρεται παντού. Βάζουν μάλιστα τα διάφορα «τρολ» τους στα κοινωνικά δίκτυα, να ειρωνεύονται για τους γεωσκώληκες που κινδυνεύουν ή παλιές πολιτικές καραβάνες που ευθύνονται για τα χάλια του νησιού και οι ίδιοι και τα κόμματά τους, να προβοκάρουν και να λοιδορούν τις φωνές αντίστασης στα σχέδιά τους που μεγαλώνουν. Η αλήθεια όμως δεν κρύβεται, όσο και να προσπαθούν.(5)

Στην ίδια όμως  διδακτορική διατριβή στο κεφάλαιο των προτάσεων διαβάζουμε:

 «…Δεδομένου ότι η Χίος αποτελεί σήμερα έναν τουριστικό προορισμό, στα πλαίσια της αποκατάστασης του ευρύτερου περιβάλλοντος στην περιοχή της Κεράμου – Αγιασμάτων θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ο χώρος των μεταλλείων με τη δημιουργία ενός γεωπάρκου που θα συνδύαζε την επίσκεψη στο γεωλογικό αυτό μνημείο με τις κατάλληλα διαμορφωμένες στοές, με αναστηλωμένους τους χώρους που γινόταν η επεξεργασία και ο εμπλουτισμός του μεταλλεύματος και την ύπαρξη μουσείου με κατάλληλες υποδομές πεζοπορίας όπωςμονοπάτια. Επίσης, θα μπορούσε να αναπτυχθεί και υποδομή για διανυκτέρευση, εστίαση, αγορά προϊόντων, πληροφόρηση σχετικά με την περιήγηση στο γεωπάρκο, οργανωμένων ξεναγήσεων κλπ, κυρίως από ιδιώτες και κατοίκους της περιοχής. Παράλληλα θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν κατά παρόμοιο τρόπο και τα θερμά νερά της περιοχής των Αγιασμάτων με κατάλληλα οργανωμένες μονάδες υδροθεραπείας. Η δημιουργία του γεωπάρκου και η εκμετάλλευση των ιαματικών νερών θα μπορούσε να συμβάλλει στην ανάπτυξη διαφόρων εναλλακτικών μορφών τουρισμού, παρέχοντας έτσι ένα σημαντικό δυναμικό οικονομικής ανάπτυξης σε μια κατεξοχήν αγροτική περιοχή ενώ παράλληλα θα υπήρχε αύξηση της απασχόλησης με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας…»

Αλήθεια, όλα τα παραπάνω είναι εξωπραγματικά; Δεν αφορούν στις ανάγκες των κατοίκων της περιοχής και του νησιού μας, δεν συνάδουν με αυτό που λέμε μέτρο;

Αντί όμως των παραπάνω για λόγους που εξηγήσαμε προτιμούν την καταστροφή και τη λεηλασία της περιοχής, προτιμούν το El Dorado των εξορύξεων, θέτοντας σε κίνδυνο τις ζωές μας, γιατί ακριβώς το μοτίβο δράσης της κυβέρνησης, της δημοτικής αρχής και της μεσοβέζικης πολιτικής της περιφερειακής αρχής, είναι τα κέρδη τους πάνω από τις ζωές μας  και ακριβώς αυτό είναι που κυριαρχεί σε παγκόσμιο επίπεδο.

Το ερώτημα που απευθύνεται σε όλους μας είναι αν θα τους αφήσουμε. Ήδη με τη σύσκεψη του ΝΤ της ΑΔΕΔΥ φορέων, συνδικάτων και συμπολιτών μας έγινε ένα ελπιδοφόρο βήμα. Οι υπογραφές ενάντια στις εξορύξεις έχουν ξεπεράσει τις 1200 και συνεχίζονται.

Η μάχη θα δοθεί και μέσα στα διάφορα όργανα της κεντρικής και  τοπικής διοίκησης και στο δημοτικό συμβούλιο και δεν πρέπει να λείψει κανείς.

Το δίκιο όμως θα κριθεί όπως πάντα στους δρόμους, που θα τους αναγκάσει να κάνουν πίσω, κερδίζοντας μία ακόμα σημαντική σταλαγματιά από τη ζωή μας και το μέλλον των παιδιών μας. 

Μάρκος Σκούφαλος
Επικεφαλής Λαϊκής Συσπείρωσης Χίου
Δημοτικός Σύμβουλος