Δεν τρομάζεις
“Δεν τρομάζεις πια ποτέ σου και με τίποτα,
συνήθεια έγινε όταν βλέπεις τις ειδήσεις,
σαν κεράκι, σε σαρώνει άγριος άνεμος
και δεν ξέρεις αν θα ζήσεις ή θα σβήσεις…”
Δεν τρομάζουνε κανέναν οι φωτιές,
γιατί όλοι συνηθίσαν με τα χρόνια,
έτσι, χόρτασε το μάτι τους μαυρίλα
και μπουκώσαν απ’ την κάπνα τα πνευμόνια.
Δεν τρομάζουνε κανέναν οι σφαγές,
γιατί όλοι συνηθίσανε το αίμα,
συνηθίσανε σε μπάζα και χαλάσματα,
ήσυχα πλέουν τα πτώματα στο ρέμα.
Δεν τρομάζουνε κανέναν οι συνειδήσεις,
τις αφήνουν και βουλιάζουνε στον πάτο,
δεν υπάρχει πια εμπόδιο κανένα
και καιρός τώρα να πάμε παρακάτω.
Δεν τρομάζεις πια ποτέ σου και με τίποτα,
συνήθεια έγινε όταν βλέπεις τις ειδήσεις,
σαν κεράκι, σε σαρώνει άγριος άνεμος
και δεν ξέρεις αν θα ζήσεις ή θα σβήσεις.
Άρης Κωνσταντίνου
