12 Οκτωβρίου 1944 (ποίημα)
“Τέσσερα χρόνια μαρτυρίου και κατοχής
τόσο αίμα, τόσοι θάνατοι και τόση πείνα
μα τώρα νιώθει ο λαός θριαμβευτής,
φεύγουν οι κατακτητές απ’ την Αθήνα! “
Πλημμύρισε η λαοθάλασσα απ’ το πρωί τους δρόμους
άνδρες, γυναίκες, γέροι και παιδιά
με κόκκινες σημαίες υπερήφανα στους ώμους
και με πανό που έγραφαν «Ζήτω το ΕΑΜ!».
Τράπηκαν σε φυγή οι κατακτητές
τελείωσε επιτέλους ο εφιάλτης
πανηγυρίζουν της ΕΠΟΝ οι αγωνιστές
και ο λαός που έγινε αντάρτης
Βραχνές απ’ τη συγκίνηση οι φωνές
και οι καρδιές χτυπάνε ξέφρενα στα στήθια
για το όνειρο που παίρνει σάρκα και οστά
ζητωκραυγές ακούγονται απ’ τα σπίτια
Τέσσερα χρόνια μαρτυρίου και κατοχής
τόσο αίμα, τόσοι θάνατοι και τόση πείνα
μα τώρα νιώθει ο λαός θριαμβευτής,
φεύγουν οι κατακτητές απ’ την Αθήνα!
Σε όλη τη χώρα αλαλαγμοί χαράς
καθώς αποχωρούν τα στρατεύματα του εχθρού
ήρθε η ώρα της πολυπόθητης λευτεριάς
χάρη στους αγώνες του ήρωα λαού.
Βέρα Δόγια