Στα πόσα νεκρά παιδιά – «παράπλευρες απώλειες» σταματά το παραμύθι της «αυτοάμυνας»;

Παράπλευρες…

Κάθε πληροφορία που έρχεται για τις επιθέσεις του Ισραήλ στον Λίβανο, αποδεικνύει ότι μιλάμε για τον ορισμό του «κράτους – τρομοκράτη». Χαρακτηριστικά είναι όσα γράφονται για τον βομβαρδισμό της πολυκατοικίας στο κέντρο της Βηρυτού, με τα γνωστά πλάνα που κάνουν τον γύρο του κόσμου και τη δείχνουν να γκρεμίζεται σε κλάσματα δευτερολέπτου. Εκεί, λοιπόν, ρεπόρτερ και κάτοικοι λένε ότι ειδοποιήθηκαν από ανακοίνωση του ισραηλινού στρατού «να φύγουν τώρα», γιατί «θα χτυπηθεί η περιοχή». Και μετά από 40 λεπτά, σαν …γνήσιοι μαφιόζοι, οι IDF ρίχνουν τη βόμβα, ενώ ήταν σίγουρο ότι δεν είναι δυνατή μια τέτοια εκκένωση και ότι οι κάτοικοι δεν είχαν πού να πάνε.

… απώλειες

Τέτοιες εικόνες, λοιπόν, βάζουν δύσκολα ακόμα και στα πιο φανατικά παπαγαλάκια της ισραηλινής προπαγάνδας, με έναν απ’ αυτούς εκεί στον ΣΚΑΪ να ρωτά ειρωνικά: «Στα υπόγεια της πολυκατοικίας υπήρχε κάτι; Τι υπήρχε; Ηταν μια πολυκατοικία “μόνο κάτοικοι”; Γιατί, πάντα κάτι υπάρχει από κάτω…». Κι όταν του επισήμαναν ότι δεν υπάρχει κάποιος ισχυρισμός, ούτε καν από τον ισραηλινό στρατό ότι το χτύπημα αφορούσε υποδομή της Χεζμπολάχ, ο προπαγανδιστής σχολίασε: «Ε, αυτό είναι παράπλευρη απώλεια». Αλήθεια, στις πόσες «παράπλευρες απώλειες» παίρνει το Ισραήλ τον τίτλο που του αξίζει, αυτόν του κράτους – σφαγέα, που πνίγει στο αίμα τη Μέση Ανατολή; Στα πόσα νεκρά παιδιά – «παράπλευρες απώλειες» κι αυτά – σταματά το παραμύθι της «αυτοάμυνας»; Προφανώς, τέτοια ερωτήματα δεν αφορούν τον απολογητή του μακελειού, αφού ο συγκεκριμένος δεν έχει μέτρο. Οπως και όλοι όσοι αναλαμβάνουν εργολαβικά την υπεράσπιση της σφαγής.

Από τη στήλη “Από…μέρα σε…μέρα” του σημερινού Ριζοσπάστη