Δε δεχόμαστε να είναι κομπάρσοι οι αγωνιστές της Αντίστασης και οι απόγονοί τους

Ανακοίνωση του παραρτήματος ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Νεάπολης – Συκεών, προς αποκατάσταση της πραγματικότητας.

Το παράρτημα ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Νέαπολης – Συκεών καταγγέλλει τη για μια ακόμα χρονιά διαστρέβλωση της πραγματικότητας και της ιστορίας από τον Δήμο Νεάπολης Συκεών. Για το μνημείο της Εθνικής Αντίστασης, που στήθηκε στον “συνήθη τόπο των εκτελέσεων” απέναντι από τις Φυλακές του Επταπυργίου, δεν υπήρξε καμία κοινή και συντονισμένη προσπάθεια της διοίκησης του κυρίου Δανιηλίδη και του τότε προέδρου του Παραρτήματος Συκεών Κωνσταντίνου Μητσόπουλου. Ο Κωνσταντίνος Μητσόπουλος και το παράρτημα Συκεών της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ ήταν που δώσανε τιτάνιο αγώνα να βρεθεί η χρηματοδότηση για να κατασκευαστεί το μνημείο. Και δεν ήταν η “ελληνική ψυχή” που ένωνε τα εκατομμύρια λαού που αντιστάθηκαν στον κατακτητή. Έλληνες ήταν και οι δοσίλογοι των κατοχικών κυβερνήσεων, Έλληνες επάνδρωσαν τα τάγματα ασφαλείας, Έλληνες ήταν και οι πολιτικοί που φυγαδεύτηκαν στο Κάιρο αφήνοντας τον λαό βορά στους ναζί κατακτητές. Καμία “εθνική ενότητα” δεν υπήρξε το 1940-1944. Ούτε το ξεκίνημα της αντίστασης, ούτε η απελευθέρωση ήταν αποτέλεσμα της “εθνικής ενότητας”. Ήταν ένας τιτάνιος λαϊκός, απελευθερωτικός αγώνας με την ηγεσία του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ και την καθοδήγηση του ΚΚΕ.

Σαν ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ ενώ καλούμαστε σε αυτή τη φιέστα που διοργανώνει ο Δήμος Νεάπολης – Συκεών απέχουμε γιατί δεν δεχόμαστε να είναι κομπάρσοι, χωρίς δικαίωμα λόγου, οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και οι απόγονοί τους. Και δεν δεχόμαστε να στεκόμαστε δίπλα-δίπλα με τα αστικά κόμματα που προσπαθούν να αναθεωρήσουν την Ιστορία, ή που ακόμα χειρότερα εξισώνουν τους κομμουνιστές, δεκάδες χιλιάδες από τους οποίους θυσιάστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας, με τους ναζί εισβολείς. Και όσους επέζησαν της Κατοχής, το αστικό κράτος για τρεις δεκαετίες τους κυνηγούσε, τους εξόριζε ή τους εκτελούσε, ενώ οι δωσίλογοι συνεργάτες των ναζί ανταμείφθηκαν ποικιλοτρόπως.

Η ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ Νεάπολης Συκεών τίμησε τη μνήμη των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης εκπληρώνοντας ένα σημαντικό χρέος απέναντι στον Τάσο Μαγλαρίδη που δολοφονήθηκε το 1980, από δυνάμεις καταστολής, κατά την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου. Εκείνη τη χρονιά οι προσκείμενοι στο ΚΚΕ δήμαρχοι του πολεοδομικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης αποφάσισαν να καλέσουν σε συμμετοχή στις τοπικές παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου και τους αντιστασιακούς. Στο πλαίσιο αυτό, ο κομμουνιστής δήμαρχος Νεάπολης Αλ. Μπινιώρης, έδωσε “άδεια” για να παρελάσει πρώτη η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ. Ήταν η πρώτη φορά, μετά από 36 χρόνια απαγορεύσεων, που οι αντιστασιακοί θα παρελάσουν για να γιορτάσουν την επέτειο απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης. Τα ΜΑΤ επιτίθενται με λύσσα και τραυματίζουν βαριά τον αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και μέλος του ΚΚΕ, Τάσο Μαγλαρίδη. Ο 76χρονος τότε σ. Τάσος πάλεψε με τα πολλαπλά του τραύματα και τις σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, αλλά υπέκυψε μετά από λίγες μέρες στο ΑΧΕΠΑ.

Το αστικό κράτος, παρά την άγρια καταστολή δεν κατάφερε τελικά να σβήσει την ιστορική μνήμη και την εποποιία του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ που ήταν και είναι γραμμένη με αίμα στη λαϊκή συνείδηση. Όσο λυσσασμένα και να πάλεψε για να το αποφύγει, τελικά το λαϊκό κίνημα επέβαλε την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης και τη μέγιστη τιμή που της πρέπει στην ιστορία του λαού μας.