Γιάνης Βαρουφάκης: Το άλλο του «ν» στην Κίνα βρίσκεται…

Στην «Εφημερίδα των Συντακτών» της Πέμπτης 31 Οκτώβρη φιλοξενήθηκε ένα άρθρο του Γ. Βαρουφάκη με τίτλο «Η τεχνητή νοημοσύνη καθιστά πιο αναγκαίο από ποτέ τον σοσιαλισμό». Δεν θα μπορούσαμε να συμφωνούμε περισσότερο με αυτόν τον τίτλο. Εδώ και μερικές βδομάδες, άλλωστε, κυκλοφορεί από τη «Σύγχρονη Εποχή» έκδοση με τα υλικά ημερίδας που διοργάνωσε το ΚΣ της ΚΝΕ, με τίτλο «Τεχνητή Νοημοσύνη: Η νέα εποχή στην τεχνολογία απαιτεί μια νέα εποχή στην κοινωνία. Σοσιαλισμός, η απάντηση τον 21ο αιώνα». Ένα άρθρο όμως – και ειδικά του κ. Βαρουφάκη – ποτέ δεν τελειώνει στον τίτλο του…

Διαβάζοντάς το, γίνεται σαφές ότι αυτό που ο συγγραφέας ονομάζει «σοσιαλισμό», μόνο σοσιαλισμός δεν είναι. Γιατί σοσιαλισμός σημαίνει κοινωνική (και όχι ατομική ή ομαδική) ιδιοκτησία όλων των μέσων παραγωγής (και όχι μόνο όσων χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη), σημαίνει κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και βέβαια σημαίνει εργατική εξουσία. Καμία σχέση, δηλαδή, με το «μετοχικό καθεστώς τύπου “ένας εργαζόμενος – μια μετοχή – μια ψήφος”» που αναφέρει επί λέξει ο κ. Βαρουφάκης και το βαφτίζει «σοσιαλιστικό επιχειρηματικό μοντέλο».

Τα παραπάνω, όμως, ο Γ. Βαρουφάκης τα έχει ξαναπεί πολλές φορές στο παρελθόν, όπως και τα υπόλοιπα για την «τεχνοφεουδαρχία» που έχει δήθεν αντικαταστήσει τον καπιταλισμό, ή για τους ιδιοκτήτες των τεχνολογικών πλατφορμών που «ζουν παρασιτικά τόσο σε σχέση με τους εργαζόμενους όσο και με τις παραδοσιακές επιχειρήσεις», εννοώντας προφανώς ότι οι δύο τελευταίοι έχουν κοινά συμφέροντα απέναντι στους πρώτους. Αν επρόκειτο, λοιπόν, μόνο για αυτά, δεν θα άξιζε να σχολιάσουμε τίποτα.

Όμως, η υποσημείωση του άρθρου που αναφέρει ότι πρόκειται για «συντομευμένη απόδοση» της μηνιαίας (!) στήλης του Γ. Βαρουφάκη στο κινεζικό ειδησεογραφικό πρακτορείο «Guancha», μας οδήγησε (έτσι… από περιέργεια) να αναζητήσουμε το πρωτότυπο. Εκεί, λοιπόν, εντοπίσαμε ορισμένες διαφορές, που δεν δικαιολογούνται από τη «συντόμευση».

Πρώτον, ο «πιο αναγκαίος από ποτέ» σοσιαλισμός του τίτλου του άρθρου στην «ΕΦΣΥΝ» μεταμορφώνεται εδώ σε «σοσιαλιστικές λύσεις» που «είναι ώρα να σκεφτούμε». Μικρό το κακό θα πει κανείς, αν και μερικές φορές ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες… Ένα άλλο σημείο που μας έκανε εντύπωση διαβάζοντας την απόδοση στην «ΕΦΣΥΝ», ήταν η αναφορά στην κινεζική «Temu» (μαζί με την «Amazon» και τη «Skroutz») ως «τεχνοφεουδάρχη». Περιέργως, η συγκεκριμένη αναφορά δεν υπάρχει στην «κινεζική» πρωτότυπη εκδοχή του άρθρου, παρότι αυτή είναι εκτενέστερη.

Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, όμως, βρίσκεται σε ορισμένα κομμάτια που επιλέχθηκαν να απαλειφθούν, χάριν της… συντόμευσης, από την ελληνική απόδοση. Εκεί, διαβάζουμε ότι «το πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση (σ.σ. του «σοσιαλιστικού επιχειρηματικού μοντέλου» που προτείνει ο συγγραφέας) είναι η παραχώρηση μετοχών στους εργαζόμενους, όπως έκανε η “Huawei”». Μιλάμε για ένα από τα μεγαλύτερα τεχνολογικά μονοπώλια στον πλανήτη, με πάνω από 200.000 εργαζόμενους και δισεκατομμυριούχο CEO, με 12,3 δισ. δολάρια καθαρά κέρδη το 2023, που ηγείται στην κατασκευή των δικτύων 5G και έχει βρεθεί στο επίκεντρο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών τα τελευταία χρόνια με τα αντίστοιχα των ΗΠΑ και της ΕΕ. Αυτό το κινεζικό μονοπώλιο, λοιπόν, επιλέγει να εκθειάσει ο Βαρουφάκης, επειδή κάνει αυτό που είχε προτείνει ο… Κασσελάκης πριν λίγους μήνες στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ.

Σε άλλο σημείο, αναφέρεται ότι «η Κίνα είναι σε καλή θέση να συνδυάσει την τεχνολογική καινοτομία με γνώμονα την τεχνητή νοημοσύνη με τη δημοκρατία σε εταιρικό επίπεδο – κάτι που ήταν εξαρχής το ζητούμενο του σοσιαλισμού». Και αυτό απαλείφθηκε από την ελληνική απόδοση. Διαφαίνεται, λοιπόν, μια σπουδή του κ. Βαρουφάκη να τα λέει πιο «σοσιαλιστικά» στην Ελλάδα και πιο… κινέζικα στην Κίνα.

Σχολιάζοντας τα παραπάνω, δεν γίνεται να μην φέρουμε στο μυαλό μας τις προτάσεις που κατέθετε ο ίδιος ως υπουργός Οικονομικών στους τροϊκανούς για είσοδο κινεζικών εταιρειών στον ΟΣΕ, ή τα όσα δήλωνε το 2017 στην ισπανική τηλεόραση για την COSCO και το λιμάνι του Πειραιά: «Θυμάμαι ότι όταν εκλέχτηκα, το κόμμα μου ήταν δυστυχώς εναντίον της COSCO και της κινεζικής παρουσίας στο λιμάνι (…) και το πρώτο που έκανα ήταν να κανονίσω μια συνάντηση με τον Κινέζο πρεσβευτή και είπα “αυτός ο υπουργός Οικονομικών δεν συμφωνεί με αυτή την κυβέρνηση σε αυτό το θέμα, και θα τους επηρεάσω…”».

Τελικά, ο Γ. Βαρουφάκης έχει όντως «το θάρρος να κατονομάζει τους ολιγάρχες» και ιδιαίτερα – καθώς φαίνεται – τους Κινέζους, όταν πρόκειται να τους διαφημίσει και να προωθήσει τα συμφέροντά τους. Το θάρρος, όμως, γίνεται θράσος όταν αυτά τα συμφέροντα τα ονομάζει «σοσιαλισμό», μόνο και μόνο για να δημιουργήσει συγχύσεις με παραπλανητικούς τίτλους.

Πα. Κ.

(Αναδημοσίευση από τον «Ριζοσπάστη»)