110 Χρόνια Παναθηναϊκός

Ήταν 3 Φεβρουαρίου 1908. Εκείνη την ημέρα στο Πολύγωνο, που ήταν τόπος συνάντησης της νεολαίας της εποχής, συγκεντρώθηκε η «παρέα των Καλαφάτηδων». «…Σε μία γωνιά από τις πολλές “ελεύθερες” που υπήρχαν στο Πολύγωνο, ο Γιώργος Καλαφάτης συγκέντρωσε τους φίλους του. Είχε φοβερή πειθώ. Και αύρα. Στο πλευρό του, ο αδελφός του Αλέξανδρος και ο Δημήτρης Δουκάκης. Ήταν 3 Φεβρουαρίου 1908. Η πρώτη ημέρα της ανατριχίλας…» Ήταν η μέρα που κάτι καινούριο, κάτι νέο, άρχισε να μπαίνει στις ζωές των Αθηναίων και κατ’ επέκταση όλων  των Ελλήνων. Η μέρα που ”αι Αθήναι” άλλαξαν και έγιναν…”Παναθήναι”…

Ήτανε 3 Φλεβάρη του 1908, όταν ο Γιώργος Καλαφάτης έριξε τον πρώτο σπόρο για να περάσουν 110 χρόνια από τότε γεμάτα τριφύλλια. Χρόνια γεμάτα τριφύλλια και γεμάτα τίτλους, 1.525 για την ακρίβεια (όσο και να χτυπιούνται κάτι σύγχρονοι ..αναθεωρητές. Χρόνια γεμάτα τίτλους και γεμάτα διακρίσεις, εγχώριες αλλά και πολλές ευρωπαικές. Όπως το πρώτο αθηναϊκό πρωτάθλημα το  1925,το μοναδικό αήττητο πρωτάθλημα το 1964 με την αρμάδα του Στέφαν Μπόμπεκ, ο μοναδικός τελικός ελληνικής ομάδας στο κύπελλο Πρωταθλητριών του 1971 απέναντι στον Άγιαξ του ..εξωγήινου χασικλή Γιόχαν Κρόιφ, o ημιτελικός με την Λίβερπουλ του Ρας και του Νταγκλις το 1985 και η τρομερή ευκαιρία για έναν ακόμη τελικό το 1996 απέναντι πάλι σε έναν τεράστιο Άγιαξ που η αισιοδοξία του μεγάλου διπλού στο Αμστερνταμ έφεραν την απογοήτευση της εντός έδρας ήττας και παραδοχή της ανωτερότητας αυτής της μεγάλης ομάδας. Οι μέρες αυτές της άνοιξης του ’96 που ήταν καταπράσινες καθώς το μπασκετικό τμήμα σήκωνε το πρώτο του ευρωπαϊκό στο Παρίσι. Ήταν το πρώτο σε άλλη μια δυναστεία 6 Ευρωπαικών τίτλων τα τελευταία 20 χρόνια, που έκαναν την ομάδα να θεωρείται αν όχι η κορυφαία, μία από τις κορυφαίες στην Ευρώπη.

Ο Παναθηναϊκός είναι ο Όμιλος με τις περισσότερες κατακτήσεις επίσημων πανελλήνιων ομαδικών τίτλων σε όλα τα σπορ. Είναι το κλαμπ που έχει βαθιά ριζωμένη στο DNA του τη λέξη «πρωτοπορία». Ο Παναθηναϊκός έφερε στην Ελλάδα αθλοπαιδιές όπως το μπάσκετ και το βόλεϊ, καλλιέργησε και διέδωσε δεκάδες ακόμη σπορ, κατασκεύασε το πρώτο γήπεδο με κερκίδες, με χλοοτάπητα, με προβολείς, με υπόγειους χώρους άθλησης.

Ο Παναθηναϊκός δεν είναι μόνο οι ατέλειωτες επιτυχίες του. Είναι οι αμέτρητες λύπες και χαρές, τα χιλιάδες συναισθήματα που διακατέχουν εκατομμύρια ανθρώπους, για μια ιδέα. Για μια αγάπη παιδική και ουτοπική. Ο  Παναθηναϊκός είναι το Tριφυλλάκι στο μέρος της καρδιάς, είναι το πράσινο και το λευκό, είναι ο λόγος που πανηγύρισες, έκλαψες, δεν κοιμήθηκες, ένιωσες περήφανος, είναι η Λεωφόρος. Η Λεωφόρος Αλεξάνδρας, το κάστρο του Παναθηναϊκού και της Εαμικής αντίστασης. Ο  Παναθηναϊκός είναι το σωματείο που σε περιόδους φρίκης, όπως ο πόλεμος του ’40 και η Κατοχή 1941-44, συνεισέφερε στα κοινά, όσο κανένα άλλο. Η όμαδα που γέννησε αμέτρητους αγωνιστές που θυσιάστηκαν για μια πατρίδα λεύτερη στα βουνά της Αλβανίας. Το γήπεδο που έκρυψε, τάισε, όπλισε δεκάδες αντιστασιακούς αθλητές και μη, του συλλόγου. Το γήπεδο που υψώθηκε για πρώτη φορά η ελληνική σημαία στην κατοχική Αθήνα, όταν ακόμη ο αγκυλωτός σταυρός κυμάτιζε στην Ακρόπολη, στις 8 Οκτώβρη του 1944 (4 μέρες πριν ξανανασάνει ελεύθερη η πρωτεύουσα) από τον πρόεδρο του γηπέδου Αντώνη Βρεττό.

Η Λεωφόρος που το 1975 ένα χρόνο μετα την πτώση της χούντας, ανατρίχιασε με κάθε της τριφύλλι όταν ο Γιάννης Ρίτσος απήγγειλε τη Ρωμιοσύνη σ΄ έναν εορτασμό της συμπλήρωσης 30 ετών από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και «προς τιμήν της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών». Κατά την έναρξη, ηχεί από τα μεγάφωνα του Παναθηναϊκού ο ύμνος του Ε.Λ.Α.Σ. και ακολουθούν οι ομιλίες των στελεχών της Αντίστασης. Στο βήμα βρίσκονται αντιπρόσωποι της Σοβιετικής Ένωσης και της Γιουγκοσλαβίας.

110 Χρόνια λαμπρής ιστορίας όμως που γράφονται σήμερα σε μαύρες σελίδες στα περισσότερα τμήματα του συλλόγου. Οι υγιείς επιχειρηματίες αποφάσισαν να παρατήσουν το σύλλογο, φορτώνοντάς τον με εκατομμύρια από τα χρέη τους και αφήνοντάς τον να αργοπεθαίνει για χάρη των επιχειρηματικών τους σχεδίων και πολιτικών τους παιχνιδιών με την εκάστοτε κυβέρνηση. Τεράστιες οικονομικά οικογένειες που έμπαιναν εγγυήτριες (Βαρδινογιάννηδες) χρεωκόπησαν το σύλλογο και ύστερα ο γνωστός σε όλους κ. Αλαφούζος που με το κανάλι του διαλαλεί καθημερινώς πώς τα μνημόνια έσωσαν τον τόπο, εφάρμοσε το ίδιο ακριβώς πλάνο και στον Παναθηναικό, με αποτέλεσμα αντίστοιχο της Ελλάδος… Αποτυχία, διάλυση, εξευτελισμός. Οι καπιταλιστές αστοί σωτήρες.

Όμως ο Παναθηναϊκός, δεν είναι αυτοί, είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από όλους αυτούς. Παναθηναικος είναι ο κόσμος του. Όπως διηγείται ο Θάνος Μικρούτσικος: Στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι πάντα γελαστοί και γελασμένοι”, μου είπε ο Αλκαίος που μένει κοντά στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας πως μετά τις δύο διαδοχικές ήττες -τώρα γίνανε και τρεις- του Παναθηναϊκού στην έδρα του είδε το εξής περνώντας από διανοούμενο της Θύρας 13 υποθέτω, απευθυνόμενος στον Βαρδινογιάννη έγραφε: “Στα τρελά μας όνειρα δοσμένοι πάντα γελαστοί και γελασμένοι – Θύρα 13”» Πόσες και πόσες φορές δεν «γελάστηκαν» οι οπαδοί του Παναθηναϊκού αλήθεια… Πάντα όμως παραμένουν γελαστοί. Και γιατί όχι; Έχουν άλλωστε την τύχη να υπηρετούν τον πρώτο, τον καλύτερο, τον «Μεγάλο και Τρανό». Όσο υπάρχουν εκείνοι θα υπάρχει κι ο Παναθηναϊκός. Κι όσο υπάρχει ο Παναθηναϊκός εκείνοι θα συνεχίζουν να τραγουδούν και να γράφουν…

Χρόνια σου πολλά Παναθηναϊκέ όλων ΜΑΣ

Green Rebel