Με αφορμή το «έργο ενός… παραχαράκτη»…

Μερικές εικόνες και λίγες λέξεις…

Είναι κάποιες φορές που δεν έχεις να αντιμετωπίσεις μόνο το φανερό-ορατό εχθρό, αλλά και εκείνον που συντάσσεται με τον αντιπαλο, που τον συνδράμει και τον εξυπηρετεί παράπλευρα, συνειδητά ή ασυνείδητα.

Εσύ “άγνωστε παραχαράκτη” των επιτοίχιων συνθημάτων της τοπικής αντίστασης, κόντρα στη λαίλαπα των ανεμοτεράτων που απειλούν να ισοπεδώσουν την παρθένα φύση της Ευρυτανίας, μήπως σκέφτηκες ότι…;

-ΝΑΙ λένε και οι βιαστές-καταπατητές του φυσικού περιβάλλοντος.

-ΟΧΙ λένε οι υπερασπιστές- του τόπου (σου και μας).

-ΑΝ περάσουν τα σχέδιά τους η καταστροφή θα είναι ανυπολόγιστη και μη αντιστρέψιμη για δεκαετίες επί δεκαετιών αφήνοντας ξοπίσω, μετά την επέλαση της βαρβαρότητας, ένα τοπίο που δεν θα μοιάζει σε τίποτε με το σημερινό.

-ΘΑ γεμίσουν τα βουνά με τόνους μπετόν και φαραωνικές παλιοσιδεριές, οι βοσκότοποι κι οι λίμνες με αναρίθμητες αντιαισθητικές τζαμαρίες και τα ποτάμια με αντλίες-σφιγκτήρες στραγγαλισμού του υδάτινου πλούτου.

-ΓΙΑ ΝΑ πλουτίσει μια αδηφάγα ελίτ, από την αρπαγή της συλλογικής λαϊκής περιουσίας, θα φτωχύνει και θα ασχημύνει ο ειδυλλιακός τόπος μας που η κύρια πηγή ζωής του είναι ακριβώς αυτή η φυσική ομορφιά, θα ξεριζωθούν οι άνθρωποι, θα ταπεινωθούν η Ιστορία, ο Πολιτισμός, η Παράδοση και οι Μνήμες που για να διατηρηθούν αγωνίστηκαν γενιές και γενιές είτε με τη χειρωνακτική τους εργασία είτε με το τουφέκι της λευτεριάς ανά χείρας.

-ΔΕΝ θα απομείνει, στο τέλος, μια ήσυχη ειρηνική γωνιά που να μπορούμε να χαρούμε -εμείς, εσύ, τα παιδιά, τα ανίψια, τα εγγόνια (μας και σου)- τη μητέρα φύση έτσι όπως πλάστηκε: καθαρή, αγνή, ανέγγιχτη.

* (Το μόνο που ίσως ΔΕΝ σκέφτηκες είναι ότι με τον τρόπο που έδρασες έκανες, άθελά σου, ακόμη πιο… αξιοπρόσεκτα τούτα τα συνθήματα).

ΕΑΝ δεν τα σκέφτηκες πρωτύτερα όλα αυτά, σκέψου τα έστω εκ των υστέρων με αφορμή το δικό σου σφάλμα. Ποτέ δεν είναι αργά εκτός κι αν εσύ ο ίδιος θέτεις παύση στη φωνή της συνείδησής σου.

Καλά μυαλά!