Μπριγάδες Henry Reeve – Ζωντανή η κληρονομιά του Φιντέλ: «Γιατροί, όχι βόμβες» – Η αλληλεγγύη δεν μπορεί να μπλοκαριστεί
Στον εκθεσιακό χώρο W:Halll, τη Δευτέρα 13 Γενάρη, έγιναν με μεγάλη επιτυχία τα εγκαίνια της έκθεσης που συνδιοργάνωσε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ με την Πρεσβεία της Κούβας στο Βέλγιο, «Η Κούβα και οι Διεθνείς Ιατρικές Μπριγάδες “Χένρι Ρηβ”: παράδειγμα διεθνιστικής αλληλεγγύης» (ΒΙΝΤΕΟ-ΦΩΤΟ)
Στον εκθεσιακό χώρο W:Halll, τη Δευτέρα 13 Γενάρη, έγιναν με μεγάλη επιτυχία τα εγκαίνια της έκθεσης που συνδιοργάνωσε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ με την Πρεσβεία της Κούβας στο Βέλγιο, «Η Κούβα και οι Διεθνείς Ιατρικές Μπριγάδες “Χένρι Ρηβ”: παράδειγμα διεθνιστικής αλληλεγγύης».
Στην εκδήλωση μίλησαν ο Λευτέρης Νικολάου – Αλαβάνος, ευρωβουλευτής του Κόμματος, ο Χουάν Αντόνιο Φερνάντες Παλάσιος, Πρέσβης της Κούβας, και ο Δρ. Χούλιο Γκέρα Ισκιέρδο, επικεφαλής της αποστολής των Μπριγάδων «Χένρι Ρηβ» στο Τορίνο της Ιταλίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Η επιτυχημένη εκδήλωση έδωσε άμεση μαχητική απάντηση στην απαράδεκτη απαγόρευση της από το Ευρωκοινοβούλιο. Μια έκθεση που έχει στόχο να αναδείξει το τιτάνιο έργο των Μπριγάδων «Χένρι Ρηβ», στα 20 χρόνια από την ίδρυσή τους, και την σημαντική διεθνιστική αλληλεγγύη και βοήθεια των γιατρών και νοσηλευτών της Κούβας, σε πάνω από 56 χώρες του κόσμου, σε κατάσταση πανδημιών και σοβαρών φυσικών καταστροφών και η οποία θα παραμείνει ανοιχτή για επισκέψεις μέχρι τις 16 Γενάρη, στο W:Halll (Av. CharlesThielemans 93, 1150, Woluwe-St-Pierre, Bruxelles), καθημερινά 13.00 – 18.00.
Στην εισηγητική του ομιλία ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Λ. Νικολάου – Αλαβάνος σημείωσε τα εξής:
«Η έκθεση που εγκαινιάζουμε σήμερα εδώ στις Βρυξέλλες στόχο έχει να αναδείξει την τιτάνια δουλειά που έχουν φέρει σε πέρας ήδη, στα 20 χρόνια ύπαρξης και δράσης τους, οι Διεθνείς Ιατρικές Μπριγάδες “Χένρι Ρηβ” της Κούβας.
Oι λαοί της Ευρώπης γνώρισαν τις Μπριγάδες μέσα στις δύσκολες συνθήκες της πανδημίας COVID-19, των λοκντάουν, της κατάρρευσης των δημόσιων συστημάτων υγείας, σαν αποτέλεσμα της ολοένα και μεγαλύτερης εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της υγείας στην καπιταλιστική ΕΕ. Σήμερα, αναλογιζόμαστε ξανά ότι ενώ καθημερινά θρηνούσαμε χιλιάδες θύματα στην ΕΕ, πραγματικές εκατόμβες, η “διεθνής συνεργασία”, η “αλληλεγγύη”, η “αλληλοβοήθεια” που επικαλούταν η ΕΕ αποδείχθηκαν κούφιες διακηρύξεις κι οργανωμένη επιχείρηση εξαπάτησης. Τα κράτη-μέλη ανταγωνίζονταν το ένα ενάντια στον άλλο, δεσμεύοντας αεροπλάνα με ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, έκλειναν σύνορα και εναέριους χώρους. Η ανάπτυξη εμβολίων παραχωρήθηκε στους φαρμακευτικούς κολοσσούς με την ΕΕ να προαγοράζει τετραπλάσιο αριθμό εμβολίων από των πληθυσμό της και να χρηματοδοτεί με χρήματα των λαών αφειδώς τους φαρμακευτικούς ομίλους, καθυστερώντας και θέτοντας περιορισμούς στην ανάγκη άμεσου κι έγκαιρου εμβολιασμού των λαών στο βωμό των σφοδρών ανταγωνισμών.
Στον αντίποδα αναδείχθηκε κι έλαμψε το παράδειγμα της Κούβας. Μία χώρα σε οικονομικό, εμπορικό αποκλεισμό για πάνω από 65 χρόνια από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους. Έναν αποκλεισμό που δημιουργεί σημαντικές ελλείψεις σε αγαθά, υπηρεσίες, ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, φάρμακα. Που παρά τις τεράστιες δυσκολίες, στηριγμένη στις δικές της δυνάμεις, κατάφερε να αναπτύξει τα δικά της αποτελεσματικά εμβόλια, να εμβολιάσει τον πληθυσμό της και να ελέγξει την εξέλιξη της νόσου, ενώ από την πρώτη στιγμή έθεσε τους ιατρούς και τους νοσοκόμους της χωρίς δεύτερη σκέψη στην διάθεση των λαών του κόσμου που υπέφεραν. Και στην Ευρώπη, όπως με τις αποστολές των Μπριγάδων στην Ιταλία, και αλλού σε όλο τον κόσμο οι οποίες μάλιστα βραβεύτηκαν για την προσφορά τους.
Το 2020, εξαίροντας την προσφορά τους, τα κινήματα αλληλεγγύης με την Κούβα, σωματεία, συνδικάτα, μαζικοί φορείς, διεξήγαγαν παγκόσμια καμπάνια για να δοθεί το Νόμπελ Ειρήνης στους Κουβανούς γιατρούς. Καμπάνια που η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ υποστήριξε, και εισηγήθηκε να υιοθετηθεί το αίτημα από την Ομάδα Φιλίας με την Κούβα του Ευρωκοινοβουλίου, όπως κι έγινε. Το 2021, πάνω από 100 οργανώσεις και 400.000 άτομα έβαλαν την υπογραφή τους για να δοθεί στις Μπριγάδες το Βραβείο Ειρήνης των Λαών.
Στο δικαίωμα στην υγεία, όπως και σε όλα τα σύγχρονα κοινωνικά δικαιώματα, υπάρχουν δύο δρόμοι. Υπάρχει ο δρόμος που ακολουθεί ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, με τα αποτελέσματα που ζήσαμε και συνεχίζουμε να ζούμε. Σκεφτείτε ότι σήμερα, η ΕΕ χαρακτηρίζεται από μελέτες ως “ιατρική έρημος” λόγω των ελλείψεων προσωπικού, της υποβάθμισης των υπηρεσιών υγείας, του ολοένα και μεγαλύτερου κόστους που φράζει το δρόμο στους ασθενείς. Και υπάρχει και ο δρόμος που ακολουθεί η Κούβα, που έχει σαν βασική αρχή ότι η υπεράσπιση και η ικανοποίηση της ανάγκης του λαού στην υγεία είναι κατοχυρωμένη, με καθολική δωρεάν πρόσβαση στην υγεία, με καθολική κάλυψη υγείας για όλους, χωρίς καμία διάκριση.
Η παρούσα έκθεση, εδώ και μήνες, είχε προγραμματιστεί να λάβει χώρα μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο, στους εκθεσιακούς χώρους που διαθέτει. Όμως, την περασμένη εβδομάδα το Ευρωκοινοβούλιο αποφάσισε τελεσίδικα να μην δώσει έγκριση για τη διεξαγωγή της στους χώρους του στις Βρυξέλλες.
To Ευρωκοινοβούλιο στην απόφασή του ισχυρίζεται προκλητικά ότι το περιεχόμενό της έκθεσης είναι “προσβλητικό, εμπρηστικό, αντίκειται στις ιδρυτικές αξίες της Ένωσης ή μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις”. Βεβαίως πρόκειται για απόφαση σκοπιμότητας πλήρως ατεκμηρίωτη.
Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ καταδικάζει και καταγγέλλει δημόσια την απαράδεκτη αυτή απόφαση. Σας καλούμε σήμερα, να δείτε τα ταμπλό που εκτίθενται, και να βγάλετε μόνοι σας συμπέρασμα.
Σε όσους προσπάθησαν να εμποδίσουν τη διεξαγωγή αυτής της έκθεσης, σε εκείνους που μηχανεύονται τα αντικουβανικά ψηφίσματα του Ευρωκοινοβουλίου, σε όσους καλούν για νέες κυρώσεις απέναντι στην Κούβα και το λαό της, για διατήρηση του αποκλεισμού, και της Κούβας στην απαράδεκτη λίστα “χωρών που χρηματοδοτούν την τρομοκρατία” έχουμε να πούμε μόνο δέκα λέξεις: Cuba no está sola. Cuba vencerá. Abajo el bloqueo criminal!»
Ο Χ. Φερνάντες Παλάσιος, Πρέσβης της Κούβας, ξεκινώντας την ομιλία του ευχαρίστησε «τη διαρκή συμπαράσταση και αλληλεγγύη των συντρόφων του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, χάρη στους οποίους κατέστη δυνατή η διοργάνωση αυτής της όμορφης πρωτοβουλίας.»
Και συνέχισε σημειώνοντας: «Κανονικά, η έκθεση αυτή δεν θα έπρεπε να λάβει χώρα εδώ, αλλά στις εγκαταστάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η άρνηση του Κολεγίου των Κοσμητόρων του Κοινοβουλίου να επιτρέψει την έκθεση αυτή να εκτεθεί εκεί, επειδή “αντιβαίνει στις ευρωπαϊκές αξίες”, είναι ένα επαίσχυντο και προσβλητικό επιχείρημα για κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο.
Η έκθεση ενημερωτικού και φωτογραφικού υλικού που έχουμε μπροστά μας επιχειρεί να συνοψίσει το πνεύμα ανθρωπισμού και αλληλεγγύης που διέπει την ιατρική συνεργασία της Κούβας για περισσότερα από 60 χρόνια. Ο κύριος στόχος αυτής της συνεργασίας ήταν να ανακουφίσει τον πόνο και να σώσει ζωές σε όλο τον κόσμο, φέρνοντας ελπίδα στους φτωχότερους ανθρώπους σε διάφορες γεωγραφικές περιοχές.
Πρόκειται για την κληρονομιά του κομαντάντε Φιντέλ Κάστρο, όταν υποσχέθηκε ότι μια μέρα η Κούβα θα είναι σε θέση να στέλνει τους απαραίτητους γιατρούς σε κάθε γωνιά του κόσμου. «Γιατροί, όχι βόμβες», υποστήριξε σε εκείνη την αξέχαστη ομιλία του μπροστά στη Νομική Σχολή του Μπουένος Άιρες της Αργεντινής.
Αποτελούν παράδειγμα αφοσίωσης στον ασθενή, στο ευγενές έργο της αποκατάστασης της υγείας- γι’ αυτό έχουν λάβει τις πιο σημαντικές αναγνωρίσεις σε κάθε ένα από τα μέρη όπου έχουν υπηρετήσει. Ο ίδιος ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας τους απένειμε το βραβείο LEE Jong-wook επειδή “διέδωσαν ένα μήνυμα ελπίδας σε όλο τον κόσμο”.
Ποιες είναι λοιπόν οι “ευρωπαϊκές αξίες” που αντιβαίνει αυτή η έκθεση: η δημόσια υγεία, το δικαίωμα στη ζωή, η αλληλεγγύη, η διεθνής συνεργασία, και δεν θα έπρεπε αυτές να είναι οι αξίες των “προηγμένων” ευρωπαϊκών κοινωνιών; Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο βρίσκεται σε πολύ κακή θέση αν δεν είναι σε θέση να διακρίνει την ευγένεια της ιατρικής συνεργασίας της Κούβας μπροστά στα συντριπτικά στοιχεία που την αναγνωρίζουν.
Αυτή η συνεργασία δεν ήταν απαλλαγμένη από εμπόδια. Το κυριότερο ήταν ο οικονομικός, εμπορικός και χρηματοπιστωτικός αποκλεισμός που επιβλήθηκε στην Κούβα και η εχθρική στάση της κυβέρνησης των ΗΠΑ.
Ωστόσο, όπως έχουμε επαναλάβει σε τόσες πολλές περιπτώσεις, η αλληλεγγύη δεν μπορεί να μπλοκαριστεί. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι Μπριγάδες Henry Reeve αποτελούν παράδειγμα που εξυψώνεται σήμερα με αυτή την έκθεση. Ούτε μπόρεσαν να μπλοκάρουν την ωμή προσπάθεια να εμποδίσουν την πραγματοποίηση αυτής της εκδήλωσης, η οποία αποτίει φόρο τιμής σε ένα έργο καθαρού ανθρωπισμού.
Εδώ είναι η Κούβα, ο λαός της και οι συνεργάτες της στον τομέα της υγείας, που εκπροσωπούνται από τον Dr. Julio Guerra Izquierdo, ο οποίος έχει μεγάλη εμπειρία εργασίας σε διάφορες χώρες, μεταξύ των οποίων και εδώ στην Ευρώπη, στην πόλη του Τορίνο της Ιταλίας. Θα έχουμε το προνόμιο να τον ακούσουμε και να συζητήσουμε μαζί του, ως επιστέγασμα αυτής της ημέρας.
Επιτρέψτε μου να κλείσω επιβεβαιώνοντας την ισχυρή βούληση της χώρας μας να συνεχίσει τη συνεργασία στον τομέα της υγείας σε όλο τον κόσμο. Ας ελπίσουμε ότι, στο εγγύς μέλλον, θα μπορέσουμε να επεκτείνουμε την παρουσία Κουβανών γιατρών στην Ευρώπη και με αυτόν τον τρόπο να συνεχίσουμε να χτίζουμε γέφυρες μεταξύ των λαών μας που έχουν κοινές αξίες, ανεξάρτητα από το τι μπορεί να λένε κάποιοι γραφειοκράτες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Οι επαγγελματίες υγείας μας έχουν υπηρετήσει σε όλη τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική, στην Αφρική, στη Μέση Ανατολή, στην Ασία, σε απομακρυσμένα νησιά του Ειρηνικού και πιο πρόσφατα εδώ στην Ευρώπη, όταν χτυπηθήκαμε από την πανδημία COVID-19» (διαβάστε εδώ αναλυτικά).
Ο Δρ. Χ. Γκέρα Ισκιέρδο, ξεκίνησε την ομιλία του αναφερόμενος στις ιστορικές ρίζες των «Μπριγάδων»: «Μόλις τέσσερα χρόνια μετά τον θρίαμβο της επανάστασης, το 1963, η Κούβα θα στείλει την πρώτη διεθνή ιατρική αποστολή για να βοηθήσει τον λαό της Αλγερίας. Κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι εν μέσω των δυσκολιών που προκαλούσε ο αρχόμενος οικονομικός αποκλεισμός της Κουβανικής Επανάστασης από τις ΗΠΑ, όταν η χώρα διέθετε ακόμη ελάχιστους γιατρούς, ο ιστορικός ηγέτης της επανάστασης, ο αρχιστράτηγος Φιντέλ Κάστρο Ρους, θα έπαιρνε μια τόσο σημαντική απόφαση. Ήταν η αρχή μιας λαμπρής ιστορίας διεθνισμού στον τομέα της ιατρικής, μέρος της οποίας είμαι και εγώ και για την οποία είμαι πολύ υπερήφανος.
Η συγκρότηση το 2005 των Διεθνών Μπριγάδων Ιατρών Εξειδικευμένων στην Αντιμετώπιση Καταστροφών και Σοβαρών Επιδημιών “Henry Reeve”, που προήλθε από πρόταση του Προέδρου μας, Κομαντάντε Φιντέλ Κάστρο, προς την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, μετά το πέρασμα του τυφώνα Κατρίνα. Η προσφορά αυτή, που απορρίφθηκε από την εν λόγω κυβέρνηση, χρησιμοποιήθηκε ωστόσο για να βοηθήσει άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν επιδημίες, φυσικές ή κοινωνικές καταστροφές».
Και συνέχισε: «Η Κούβα διαθέτει ένα σύστημα υγείας δημόσιο, καθολικό, προσβάσιμο και δωρεάν, με επαγγελματίες υψηλού ανθρώπινου και επιστημονικού επιπέδου και με την πολιτική βούληση του κόμματος και της κυβέρνησής της να συνεχίσει να βελτιώνει τους δείκτες υγείας ακόμη και υπό τις αντίξοες συνθήκες ενός οικονομικού, εμπορικού και χρηματοπιστωτικού αποκλεισμού που επιβλήθηκε για περισσότερα από 60 χρόνια, με πραγματικό αντίκτυπο στις υπηρεσίες υγείας.
Θα ήθελα να ποσοτικοποιήσω με παραδείγματα ποιος είναι ο αντίκτυπος αυτού του αποκλεισμού για το εθνικό μας σύστημα υγείας:
- 25 ημέρες αποκλεισμού ισοδυναμούν με τη χρηματοδότηση που απαιτείται για την κάλυψη των αναγκών του Βασικού Καταλόγου Φαρμάκων της χώρας για ένα έτος (περίπου 339 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ).
- 9 ημέρες αποκλεισμού ισοδυναμούν με τη χρηματοδότηση που απαιτείται για την εισαγωγή των ιατρικών ειδών και αντιδραστηρίων που είναι απαραίτητα για το εθνικό σύστημα υγείας για ένα έτος (περίπου 129 εκατομμύρια δολάρια).
- 21 ώρες αποκλεισμού ισοδυναμούν με το κόστος απόκτησης της ινσουλίνης που είναι απαραίτητη για την κάλυψη των αναγκών της χώρας για ένα έτος (περίπου 12 εκατομμύρια δολάρια).
Παρά τα παραπάνω, το εθνικό σύστημα υγείας της Κούβας διαθέτει 11.222 οικογενειακά ιατρεία, 451 πολυκλινικές, 149 νοσοκομεία, 12 ινστιτούτα επιστημονικής έρευνας, 13 πανεπιστήμια ιατρικών επιστημών και ένα λατινοαμερικανικό πανεπιστήμιο ιατρικής.
Η Κούβα διαθέτει 7,8 γιατρούς ανά χίλιους κατοίκους, έναν από τους υψηλότερους δείκτες στον κόσμο, γεγονός που εξηγεί γιατί μπορούμε να καλύψουμε τις υγειονομικές ανάγκες όλων των Κουβανών και, ταυτόχρονα, να βοηθήσουμε άλλες χώρες.
Περισσότεροι από 605.698 Κουβανοί εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας έχουν προσφέρει τις υπηρεσίες τους σε 165 χώρες σε πέντε ηπείρους.»
Έκλεισε μεταφέροντας την εμπειρία ως επικεφαλής της αποστολής των «Μπριγάδων» στην Ιταλία:
«Η εμπειρία του COVID 19 αποτέλεσε ορόσημο για την ιατρική συνεργασία της Κούβας. Υπήρχε ένα ιστορικό υψηλού κινδύνου: το 2014, 265 Κουβανοί επαγγελματίες είχαν αντιμετωπίσει την επιδημία Έμπολα σε τρεις χώρες της Δυτικής Αφρικής.
Όμως η πανδημία απαιτούσε μεγαλύτερη προσπάθεια: 42 χώρες που επλήγησαν από την πανδημία COVID 19, δύο από αυτές στην Ευρώπη, ζήτησαν βοήθεια από τη χώρα μας.
Ως γιατρός, ήμουν επικεφαλής της αποστολής των Μπριγάδων Henry Reeve, που αποτελούνταν από 38 συνεργάτες, γιατρούς και νοσηλευτές, οι οποίοι βοήθησαν στην καταπολέμηση της πανδημίας στην ιταλική πόλη του Τορίνο. Για περισσότερες από 100 ημέρες, κατά τη διάρκεια της πιο περίπλοκης κορύφωσης της πανδημίας στην Ιταλία, φροντίσαμε τους ασθενείς. Ήταν η πρώτη φορά που Κουβανοί γιατροί έφταναν στην Ευρώπη σε διεθνή αποστολή, οπότε οι προσδοκίες ήταν πολύ υψηλές. Ήταν ένα έντονο έργο που ένωσε τους Ιταλούς και τους Κουβανούς επαγγελματίες υγείας με τον ίδιο σκοπό: “να σώσουμε ανθρώπινες ζωές”.
Η ομάδα μας στάθηκε στο ύψος των περίπλοκων στιγμών που αντιμετωπίσαμε και η επαγγελματική σχέση με τους Ιταλούς γιατρούς και νοσηλευτές ήταν άριστη. Ζήσαμε κάθε λεπτό, κάθε ώρα και κάθε μέρα με μεγάλη ένταση, αλλά με πολύ καλά αποτελέσματα.
Στο τέλος της ημέρας, οι ερωτήσεις σχετικά με την παρουσία μας εκεί απαντήθηκαν από τους ασθενείς και τα αποτελέσματα του έργου. Η διάσταση των λέξεων «Αλληλεγγύη και Ανθρωπισμός» έγινε κατανοητή. Η έννοια της ανιδιοτελούς βοήθειας έγινε κατανοητή. Η Ιταλία δεν χρειάστηκε να πληρώσει ούτε μια δεκάρα στη χώρα μας για αυτό που κάναμε. Και είμαι βέβαιος ότι ο θαυμασμός και η φιλία αυξήθηκαν μεταξύ των λαών μας και ο βαθύτατος σεβασμός για τους Κουβανούς γιατρούς και νοσηλευτές.
Κλείνω με μια φράση του κομαντάντε μας Φιντέλ που δεν ξεχνάμε ποτέ.
“Το να είμαστε διεθνιστές σημαίνει να ξεπληρώνουμε το χρέος μας στην ανθρωπότητα”» (διαβάστε εδώ αναλυτικά).
