Οι προβλέψεις για το 2025 και η μοίρα μας

Παιδιόθεν, είχα την τάση να μελετώ τον ετήσιο καζαμία αντιμετωπίζοντας και τις ενστάσεις του πατέρα μου, που δεν δέχονταν τέτοιου είδους προβλέψεις. Ακόμα και σήμερα, παρά το αισιόδοξον του χαρακτήρα μου, ψηλαφώ τις προβλέψεις. Πριν  λίγες μέρες μάλιστα, με χαρά άκουσα σε τηλεοπτικό κανάλι γνωστό μέντιουμ να καθορίζει τα μέλλοντα που θα συμβούν μπροστά στα χαζοχαρούμενα πρόσωπα των συντελεστών της εκπομπής, που, με σοβαρότητα και προσοχή, άκουγαν .

“Ένας νέος αιώνας  ξημερώνει , όλα θα πάνε καλά γιατί έρχεται ο Ουρανός (τον πλανήτη εννοούσε), ο Ποσειδώνας πάει στον Κρόνο, τα παιδιά θα μάθουν νέα πράγματα (μάλλον επικοινώνησε με τον χοντρούλη της παιδείας, σκέφτηκα), και θα θεραπεύεται ο καρκίνος! Ο  Ποσειδώνας δίνει όνειρα και ο Κρόνος  φροντίζει  να πραγματοποιηθούν! Το καλοκαίρι θα πέσει πολύ χρήμα και ο πόλεμος θα κοπάσει καθώς ο Πλούτωνας , ως φιλοπόλεμος, θα μπει στον Υδροχόο!!” Ήμουν πολύ χαρούμενος και θυμήθηκα την διαμάχη μου με τον αγαπημένο μου φίλο, τραγουδιστή Μπάμπη Γκολέ, που δεν αποδέχονταν ζώδια, και όταν τον ρωτούσαν “τι  ζώδιο είσαι   Μπάμπη”,  απαντούσε …μπεγλέρι!! Την χαρά μου μετρίασε το παιδί μου, που βλέποντάς με χαρούμενο μού επιτέθηκε. 

-Δεν πας καλά τελευταία. Όταν παρερμηνεύεις την πραγματικότητα, θες ψυχίατρο! Τα πράγματα θα είναι δυσκολότερα για το λαό, και πρέπει να είναι έτοιμος να τα αντιμετωπίσει. Μια ολόκληρη γενιά έχει υποκύψει στις πολιτικές τους. Κτυπιόνται αλύπητα εργάτες, αγρότες, οι φοιτητές διαγράφονται  ως “αιώνιοι” από τους αιώνιους εκμεταλλευτές του λαού. Δεν υπάρχει αντιπολίτευση, δηλώνουν σε βαθιά ύπνωση αρκετοί, και έχουν δίκιο, αν θεωρούν αντιπολίτευση τα μνημονιακά κόμματα και  τις γραφικές,  για κάθε νοήμονα, αντιπαραθέσεις τους στα Μ.Μ.Επικοινωνίας. Αντιπολίτευση όμως υπάρχει, και βρίσκεται  στους δρόμους και στους αγώνες, αλλά  την κρύβουν, όπως και τους φορείς που καλούν τον λαό να παλέψει για τα προβλήματά του. Μας έχουν πρήξει οι άνθρωποι των μέσων, μισθωμένοι υπάλληλοι της εξουσίας, στις ασκήσεις συσκότισης και αποπροσανατολισμού. Κυβερνητικά στελέχη, χορηγούν “υπνωτικά” στους υπηκόους  μέσω των ΜΜΕ. Τριαδικές αντιπαραθέσεις χωρίς ουσία (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ,ΣΥΡΙΖΑ) βομβαρδίζουν 24 ώρες το 24ωρο τον θεατή. Σε σοβαρά θέματα, όπως  πόλεμος, γενοκτονία των Παλαιστίνιων, αμερικανοκρατία, με τη χώρα βάση και ορμητήριο των ΗΠΑ, ακρίβεια, ανεργία, υποβάθμιση υγείας και παιδείας, δεν προκύπτει καμμιά  αντιπαράθεση  ή  αμφισβήτηση. Σήμερα η κυβέρνηση, σφικταγκαλιασμένη με την άρχουσα τάξη, ευνοεί την αύξηση των κερδών της. Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Ο λαός, ζαλισμένος, προσπαθεί να αντιδράσει, οι αγώνες συκοφαντούνται, οι απεργίες κρίνονται με συνοπτικές διαδικασίες παράνομες και καταχρηστικές, η φορολογία εξαθλιώνει το λαό την ώρα που οι πλούσιοι αρμενίζουν εκτός του  κυβερνητικού φορολογικού πλαισίου. Οι νέες τεχνολογίες και η αύξηση της παραγωγικότητας που  αυτή συνεπάγεται, δεν οδήγησαν σε αύξηση του εργασιακού κόστους, που  από  ετήσιο ρυθμό αύξησης  1,6%  πριν 20 χρόνια,  τώρα  είναι 0,2%, για να οικονομήσουν περισσότερα οι έχοντες. Ο Μητσοτάκης κατά καιρούς δηλώνει ότι η κοινωνία έχει ανισότητες και  δεν  μπορεί  να υπάρξει  αλλιώς και τις αντιμετωπίζει με ψίχουλα και επιδόματα ελεημοσύνης. Ο λαός ζει σε μια αγοραία ζούγκλα, στριμώχνεται στα  ΑΤΜ των τραπεζών τις τελευταίες μέρες κάθε μήνα για να την βγάλει για 15-20 μέρες. Η εξουσία επικαλείται κάθε φορά την “δημοσιονομική πειθαρχία”, χωρίς ίχνος ντροπής , υπηρετώντας τις διαταγές της Ευρ. Ένωσης.  Καλεί το λαό να μην διεκδικεί  τίποτα, να πειθαρχεί υπακούοντας   στους “ειδικούς χειριστές των ιδεών και της επικοινωνίας”, που επικαλούνται την συλλογική ευθύνη για τα χάλια του.  Ενθυμούμαι το γραφικό και βρώμικο “όλοι  μαζί τα φάγαμε” του  πολιτικού που έτρωγε όντως πολύ και είχε ξεφύγει με πολλά παραπανίσια κιλά, και τότε προσπάθησε να ενοχοποιήσει το λαό για  την  δήθεν “λαιμαργία” του, καθώς  οι  κυβερνήσεις “έσκυβαν” στις προσταγές της Ευρ.Ενωσης.  Συχνά τα φερέφωνα της συντήρησης χρησιμοποιούν τις λέξεις έθνος (ζήτω το έθνος, μέσα οι Αμερικάνοι, που έλεγε  ο Σκαρίμπας), συμφέρον, ιδιοτέλεια, ατομικά δικαιώματα, “ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ” (πρόκειται για  τον  πιο βρώμικο  προπαγανδιστικό όρο, που  εκτοξεύουν  συχνά για  συκοφάντηση στόχων αγώνων, διεκδικήσεων και κινητοποιήσεων). Ο λαός  δεν πρέπει να υποταχθεί. Πρέπει  να αμφισβητήσει τη πολιτική  τους, και να δράσει  για  την ανατροπή  της, να δει καθαρά πού οδηγούνται τα πράγματα και  να οργανώσει  τους  αγώνες  του, διεκδικώντας  τα πάντα.  Οι  κρατούντες  και οι  Ευρωλιγούρηδες  συνοδοιπόροι  τους είναι  υπάλληλοι  της  Ευρ. Ενωσης, αποκαλούν τα αφεντικά τους “εταίρους” και  είναι  πλήρως  υποταγμένοι στους  τοκογλύφους  πιστωτές, εφαρμόζοντας  τους κανόνες  της  δημοσιονομικής εξάρτησης,  που οδηγεί με  ακρίβεια στην εξαθλίωση  της πλειοψηφίας  του  λαού. Προπαγανδίζουν για   χρηματοπιστωτική  σταθερότητα, δημοσιονομική  λιτότητα,  και οδηγούν  το λαό  σε  εξαθλίωση,   καλώντας τον  ταυτόχρονα  να  υποστεί “θυσίες”, ενώ  εφοπλιστές  και εταιρείες κάνουν πάρτι, με καθήλωσε  το παιδί.

– Μήπως είσαι ακραία και κάπως αυστηρή, απάντησα. Είδες τι ωραία αντιπαράθεση υπήρξε  για τον νέο Πρόεδρο; Όλοι επέλεξαν Πρόεδρο, αλλά μου αρέσει η επιλογή Μητσοτάκη. Το μόνο  που  με στοιχειώνει  είναι τα πολλά μπιμπίκια που έχει στα μούτρα του. Καλά, σκέφτομαι  και σαν  γιατρός, δεν βρέθηκε κάποιος να τον πάει σε ένα πλαστικό συνάδελφο να τα βγάλει; Πώς θα πάει  στο εξωτερικό με  τέτοια φάτσα, να μας εκπροσωπήσει; Το ΚΚΕ,  ολίγον δογματικό, δήλωσε ότι όποιον επιλέξουν θα συμμετέχει στο “σφάξιμο”. Υπάρχει εμπειρία.

– Αυτό εντόπισες; Ο  Τασούλας, σαν πρόεδρος της Βουλής, έκανε την πάπια όταν τον κάλεσαν να προχωρήσει την έρευνα για τα Τέμπη. Και  για τον Μπελογιάννη, που τον έφαγαν μια Κυριακή του 1952, δήλωσε ότι, ήταν αρνητής της Δημοκρατίας!! Για να μην εκτελεστεί, ο Πλαστήρας έλαβε 250.000  τηλεγραφήματα από όλο τον κόσμο, 159 Άγγλοι βουλευτές ήταν ενάντιοι, καθώς και πολλοί επώνυμοι της εποχής. Ενας ζωγράφος  ονόματι Πικάσο,  ο πρόεδρος της Γαλλίας,  πρώην στρατηγός ,Ντε Γκώλ, ο Τσάρλυ Τσάπλιν, ο Ζάν Πώλ Σάρτρ και  πολλοί άλλοι. Όλοι  τούτοι φαίνεται πως τον   θεωρούσαν δημοκράτη και αντέδρασαν στην απόφαση του πρέσβη των ΗΠΑ, Πιουριφόι, που κυβερνούσε τότε τη χώρα, για θανάτωση του Μπελογιάννη.  Ο  Τασούλας  όμως διαφωνεί.  Φαίνεται, ότι τον επηρέασε η παρέα και συνεργασία του με τον Αβέρωφ και το άκρως δημοκρατικό βιβλίο του με τίτλο: “Φωτιά και τσεκούρι”, που  έγραψε ο μέντοράς του!  Όπως πολύ δημοκρατικό είναι και το τσεκούρι του συναδέλφου του, υπουργού της κυβέρνησης της  Ν.Δ., που επιχειρούσε με μπαλταδάκι κάποτε στους  δρόμους  της Αθήνας, προς δόξαν της δημοκρατίας!!  Δεν  δείχνει  να ενοχλείται  επίσης από την συμπαράταξή του με άλλους γνωστούς στο πανελλήνιο δημοκράτες,  του πάλαι ποτέ ΛΑΟΣ, που ανένηψαν  και έγιναν βουλευτές και υπουργοί της ΝΔ και τους έχει μεγάλη  συμπάθεια  και  αδυναμία, ως  φαίνεται, ο πρόεδρος!!  Κάποτε ο Ναζίμ Χικμέτ έγραφε: “Ξέρω, δεν τελείωσε ακόμα της  δυστυχίας  η  γιορτή…  Μα θα τελειώσει, δεν μπορεί!”. Άι  σιχτίρ! 

Ανδρέας Μάζης, Γιατρός Χειρουργός, Λαϊκή Συσπείρωση Πάτρας.