«Να λέει ένα παιδί δεν έχω οξυγόνο… αυτό είναι που κάνει το κράτος δολοφόνο»

Οι μεγάλες  πανελλαδικές κινητοποιήσεις της προηγούμενης Κυριακής στις πλατείες της χώρας, ενάντια στο κρατικό έγκλημα των Τεμπών, ενάντια στην συγκάλυψη των ευθυνών που επιχειρείται από μεριάς της κυβέρνησης, ανέδειξαν την αξία της μαζικής λαϊκής παρέμβασης και πρωτοβουλίας, ώστε το σοβαρό αυτό θέμα – γεγονός  να μην παραπεμφθεί  στις καλένδες για να ξεχαστεί και να θαφτεί.

Ο λαός απαίτησε να αποδοθούν όλες οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες, για ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα, αφού λίγες εβδομάδες πριν,  συνδικαλιστές – εργαζόμενοι στα τρένα, είχαν ενημερώσει για τα κενά ασφάλειας που υπάρχουν στις σιδηροδρομικές γραμμές και προειδοποιούσαν ότι το κακό δεν θα αργούσε να γίνει.

Όλες οι παρεμβάσεις των συνδικαλιστών για το θέμα αυτό αντιμετωπίστηκαν με απαξία και αδιαφορία από την κυβέρνηση της ΝΔ.

Ο αρμόδιος τότε υπουργός μεταφορών – υποδομών Κωνσταντίνος Καραμανλής, 8 μέρες πριν το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, τοποθετούνταν με αυστηρό ύφος στην βουλή σε ερώτηση για την ασφάλεια των τρένων λέγοντας «ντρέπομαι να θέτετε θέμα ασφαλείας, είναι ντροπή, πρέπει να ντρέπεστε και θα ήθελα να ανακαλέσετε, διασφαλίζουμε την ασφάλεια των πολιτών στα τρένα».

Αυτή η ανάλγητη πολιτική με το αλαζονικό ύφος που χαρακτηρίζει τους θιασώτες, ιδεοληπτικούς του φιλελευθερισμού και της «ελεύθερης» αγοράς, οδήγησε στο έγκλημα των Τεμπών, γιατί είναι μια πολιτική που βάζει τα κέρδη πάνω από τις ανθρώπινες ζωές και ανάγκες.

Δεν είναι τυχαία η απάντηση που έδωσε λίγες μέρες μετά το τραγικό δυστύχημα  στα Τέμπη, το «πρωτοπαλίκαρο» του κυρίου Μητσοτάκη, ο τότε υπουργός ανάπτυξης και νυν υπουργός «διάλυσης της δημόσιας υγείας»  Άδωνις Γεωργιάδης:

«Είσαι ο υπουργός Μεταφορών. Μπορείς να πας στη Βουλή και να πεις ναι, έχουν πρόβλημα ασφάλειας τα τρένα; Αν το πεις αυτό, δεν θα μπει αύριο άνθρωπος στα τρένα». Συμπληρώνοντας:

«Είναι πιθανόν ο υπουργός να σκέφτηκε “αν εγώ ως υπουργός Μεταφορών βγω να πω ότι έχουν πρόβλημα ασφαλείας τα τρένα, αύριο τα τρένα δεν θα λειτουργήσουν στην Ελλάδα».

Οι παραπάνω δηλώσεις αναδεικνύουν με τον πιο κυνικό τρόπο, ότι για την κυβέρνηση και τους υπουργούς της, πάνω από όλα είναι τα κέρδη της ιδιωτικής εταιρίας και στην συγκεκριμένη περίπτωση της «Hellenic Train» και όχι οι άνθρωποι, όπως δυστυχώς αποδείχτηκε αυτό με τον πιο δραματικό τρόπο.

Έχει μια αξία να υπογραμμίσουμε ότι αυτές οι δηλώσεις ούτε τυχαίες είναι, ούτε τους ξεφεύγουν, βρίσκονται στο DNA, στον πυρήνα της πολιτικής τους, μιας πολιτικής που υπηρετεί το κεφάλαιο συνολικά  -στρατηγικά, στέλνοντας στον Προκρούστη λαϊκά δικαιώματα και ανάγκες.

H απελευθέρωση των σιδηρόδρομων και η ιδιωτικοποίηση τους έχει την υπογραφή της ΕΕ με όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις να ευθυγραμμίζονται με τις κοινοτικές οδηγίες και εντολές.

Με τις πολιτικές τους, απαξίωσαν τον δημόσιο χαρακτήρα των Ελληνικών Σιδηρόδρομων που πλήρωσε και έφτιαξε ο Ελληνικός λαός για να προετοιμάσουν την παράδοση τους σε ιδιωτικά συμφέροντα και  μονοπώλια.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τριχοτόμησε σε κομμάτια  τον ενιαίο ΟΣΕ (Οργανισμός Σιδηρόδρομων Ελλάδας»  για να διευκολυνθεί το ξεπούλημα του και έπειτα ο ΣΥΡΙΖΑ πούλησε σε Ιταλικό μονοπώλιο το  επιβατικό κομμάτι της καθημερινής μετακίνησης που ήταν το πιο κερδοφόρο.

Με αυτή την στρατηγική που υπηρέτησαν όλα τα κόμματα του συστήματος, του αστικού τόξου, φτάσαμε στο έγκλημα των Τεμπών, με απραγματοποίητες συμβάσεις για την τηλεδιοίκηση, με υποδομές διαλυμένες, να μην λειτουργούν φωτοσημάνσεις, μπάρες, με τραγικές ελλείψεις σε  προσωπικό κλπ.

Ο λαός πρέπει να βγάλει τα συμπεράσματα του, να βγει στο προσκήνιο  μέσα από την οργανωμένη πάλη και συλλογική δράση, αποτινάζοντας από πάνω του μοιρολατρίες και ηττοπάθειες, κόντρα σε αυτούς που του λένε να ζει φτωχά και με σκυμμένο το κεφάλι.

Οι μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις της προηγούμενης Κυριακής έδειξαν την δύναμη του όταν βγαίνει μαζικά, μαχητικά στους δρόμους.

Αυτό  τους φοβίζει, για αυτό πήγαν να λοιδορηθούν, να απαξιωθούν  από τους γνωστούς λακέδες «αυτοφοράκηδες» του συστήματος, διατεταγμένοι να νουθετούν ύπουλα τον λαό στην αναμονή, στην απογοήτευση και εν τέλει στην παραίτηση.

Να διεκδικήσουμε την ζωή που μας αξίζει με οργάνωση, δράση και αγώνα.

Μπορούμε να νικήσουμε, στοχεύοντας τον πραγματικό ένοχο στην γραμμή της αντεπίθεσης, για την μεγάλη κοινωνικοπολιτική ανατροπή, για να γίνει ο λαός πραγματικά αφέντης και νοικοκύρης στον τόπο του.

Δεν κάνουμε πίσω. Κλιμακώνουμε, συνεχίζουμε.

Παναγιώτης Σαββίδης