Δισεκατομμυριούχοι σε παράκρουση ή «γανωτές» ενός άθλιου συστήματος που βρίσκεστε σε σήψη και παρακμή;

Η εκλογή Τράμπ ήρθε σε μία περίοδο που απειλείται η πρωτοκαθεδρία της οικονομικής ισχύος των ΗΠΑ στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα, και με τον φόβο η  παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία να μπει σε έναν νέο κύκλο συγχρονισμένης κρίσης από την αναιμική ανάπτυξη, που δυσκολεύει την αναπαραγωγή  συσσωρευμένων κεφαλαίων, ώστε να μετουσιωθούν σε νέα υπερκέρδη.

Σε αυτή την κατεύθυνση οξύνθηκαν και οι ενδοαστικές αντιθέσεις μεταξύ μερίδων της αστικής τάξης των ΗΠΑ, προβάλλοντας κάθε τμήμα του τις προτεραιότητες του, όπου κριτήριο αποτελούν τα κέρδη και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας τους.

Δίπλα στον Τράμπ συσπειρώθηκαν κολοσσιαίοι μονοπωλιακοί όμιλοι, της οικονομικής ελίτ των ΗΠΑ, μεγαλοεπιχειρηματίες  που βρίσκονται στην κορυφή της λίστας των  δισεκατομμυριούχων, άνθρωποι όπου με τον μανδύα της «αντισυστημικότητας», θέλουν να  προβάλλουν και να προωθήσουν  τα ιδιαίτερα οικονομικά τους συμφέροντα, ιεραρχώντας με διαφορετικούς όρους το γεωπολιτικό παιχνίδι – παζάρι των ΗΠΑ.

Δεν είναι τυχαίες οι δηλώσεις Τράμπ για την απόσπαση της Γροιλανδίας, αφού η περιοχή θεωρείται πλούσια σε ορυκτά κοιτάσματα και σπάνιες γαίες, που αποτελούν την πρώτη ύλη για εφαρμογές  στην ψηφιακή τεχνολογία, την τεχνητή νοημοσύνη κλπ.

Βέβαια η διαπάλη για τον έλεγχο της Γροιλανδίας είναι παλιά ιστορία, που σήμερα παίρνει νέα χαρακτηριστικά, αφού η περιοχή της γενικότερης Αρκτικής αποτελεί διαχρονικό πεδίο ανταγωνισμού μεταξύ των ΗΠΑ, Κίνας και Ρωσίας.

Πέρα από τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και σπάνιων γαιών, στην περιοχή διαμορφώνονται νέοι θαλάσσιοι εμπορικοί διάδρομοι με το λιώσιμο των πάγων, με την Κίνα χαρακτηριστικά να ξεδιπλώνει τους σχεδιασμούς της με τον λεγόμενο «Πολικό δρόμο του Μεταξιού», δίνοντας πλεονέκτημα στην επέκταση της οικονομικής επιρροής της.

Στο στόχαστρο βρέθηκε και ο Καναδάς με την προκλητική δήλωση Τραμπ «ότι είναι σημαντικό να ξεφορτωθούμε αυτή την τραβηγμένη τεχνητή γραμμή» σε σχέση με τα αμερικανοκαναδικά σύνορα και απείλησε να χρησιμοποιήσει οικονομική ισχύ και δασμούς για να πιέσει τον Καναδά να ενωθεί με τις ΗΠΑ.

Στο πλαίσιο του ανακατέματος της τράπουλας των γεωπολιτικών  κατευθύνσεων των ΗΠΑ βρίσκεται και η ευθεία επίθεση στον Παναμά.

Η διώρυγα του Παναμά αναδεικνύεται σε επίκεντρο των ανταγωνισμών μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, παίζοντας καθοριστικό ρόλο, για το ποιος θα έχει τα ηνία στην πρωτοκαθεδρία του παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού συστήματος.

Τα Κινέζικα μονοπώλια έχουν σημαντική παρουσία και δραστηριότητα στην περιοχή, όπου ελέγχουν το 40% των φορτίων, που διέρχονται από την διώρυγα του Παναμά όπου καταλήγουν η ξεκινούν από λιμάνια των ΗΠΑ.

Αποτελούν φαιδρότητες οι αναλύσεις από διάφορα διεθνή κέντρα αστικών επιτελείων που εμφανίζουν τον Τραμπ σαν «περιστέρι της Ειρήνης».

Ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός που αναδιαμορφώνεται στην βάση των προτεραιοτήτων τμημάτων του Αμερικανικού κεφαλαίου που εκπροσωπεί ο Τραμπ  οξύνει επικίνδυνα τις αντιπαραθέσεις για τον έλεγχο αγορών, πρώτων υλών, δρόμους μεταφοράς.

Πίσω από αυτές κρύβονται τα κέρδη των μονοπωλίων, οι αστικές τάξεις των καπιταλιστικών χωρών και ιμπεριαλιστικών κέντρων που αποβλέπουν στο εδαφικό ξαναμοίρασμα  του κόσμου, με πολέμους και αλλαγές συνόρων.

Κανένας εκπρόσωπος μονοπωλιακών συμφερόντων και κυρίως όταν είναι ο ίδιος καπιταλιστής (Τραμπ)  δεν ενδιαφέρεται για την λαϊκή ευημερία, για την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών (παιδεία, υγεία, πρόνοια, ασφάλιση, στέγη, εργασία).

Οι δισεκατομμυριούχοι που συνωστίζονται δίπλα στον Τραμπ, αλλά και ο ίδιος, ούτε «αντισυστημικοί» είναι, ούτε αντικομφορμιστές, όπως εντέχνως θέλουν να τους παρουσιάσουν, για να αποκτήσουν ερείσματα συμπάθειας και συμπαράστασης  μέσα στον λαό, στους λαούς.

Αντιλαμβάνονται ταξικά την ιστορικότητα της εποχής, σε ένα σύστημα που βρίσκεται σε παρακμή και σαπίζει.

Βγαίνουν οι ίδιοι μπροστά  σαν παρασιτική τάξη κηφήνων για το φτιασιδώματα του, φλερτάροντας με τις πιο απάνθρωπες και αποκρουστικές ιδέες, για να δημιουργήσουν σκοτάδι στους λαούς, που τους θεωρούν αναλώσιμους για τα αντιδραστικά τους σχέδια, που είναι βαμμένα με αίμα εξαιτίας των ανταγωνισμών για οικονομική κυριαρχία και κέρδη.

Όσο δυνατοί και να φαντάζουν είναι «γίγαντες με πήλινα πόδια».

Οι λαοί πρέπει να αξιοποιήσουν προς όφελός τους τις όποιες αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών χωρίς να γίνονται κοινωνοί αστικών πολιτικών και ιδεολογημάτων.

Να δημιουργήσουν ρήγματα στις πολιτικές που υπηρετούν το σύστημα, βγαίνοντας στο προσκήνιο της πάλης και του αγώνα, αποσπώντας κατακτήσεις και δικαιώματα, αλλάζοντας συσχετισμούς προς όφελος τους, αμφισβητώντας στρατηγικά το σύστημα της καπιταλιστικής κυριαρχίας.

Κανένας εφησυχασμός, καμιά αναμονή, γιατί όπως λέει και η λαϊκή ρήση «Όταν μαλώνουν τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια».

Παναγιώτης Σαββίδης