Ραγιάς…

Ο ελληνικός λαός μετά τη μάχη της Πύδνας στις 22 Ιούνη του 168 π.Χ. μεταξύ των Ρωμαίων και Μακεδόνων και την έκβαση της μάχης αυτής, κατάλαβε ότι σήμανε και την οριστική υποταγή της Ελλάδας τους Ρωμαίους.  Η ρωμαϊκή νίκη στην Πύδνα έφερε το τέλος της αυτοκρατορίας που ένωσε ο Αλέξανδρος και που πολλοί το ενιαίο της αποκαλούν με ονομασία που έδωσε ο Ζαμπέλιος στα τέλη του 19ου αιώνα ως Ελλάδα. 

Πριν άρχισαν ως λαοί της ελληνικής χερσονήσου ως θράκες, Ίωνες, Αχαιοί, Θετταλοί, Ακαρνάνες, Σπαρτιάτες, Θηβαίοι, Μακεδόνες και μόνο κάτω από την πυγμή της σάρισας του Φιλίππου του Β΄ ως ενιαία Ελλάδα.

Έτσι οι Ρωμαίοι στην αρχή ως ολική Ρώμη και στη συνέχεια ως ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία, κράτησαν υπό των όπλων τους όλη την χερσόνησο της Βαλκανικής, της Μικράς Ασίας, της Αιγύπτου, της Μέσης Ανατολής και τους λαούς που ζούσαν σε αυτές τις περιοχές, μετά το σύμφωνο των Μεδιολάνων. Και έτσι οι λαοί αυτοί έζησαν κάτω από την μπότα της Ρώμης επί 16 αιώνες. 

Ώσπου μια νέα δύναμη στη συνέχεια ανέλαβε τα ηνία της εξουσίας σε αυτό το τμήμα της ανατολικής επαρχίας. Ήταν οι Οσμανλήδες Οθωμανοί που κυριάρχησαν στην περιοχή επί πέντε αιώνες μέχρι που την δική τους αυτοκρατορία την τσάκισε ο φρέσκος αέρας που έφερε η νέα εποχή, η εποχή της γαλλικής επανάστασης.  

Οι λαοί θέλαν να αναπνεύσουν αυτόν τον φρέσκο αέρα, να αυτονομηθούν, να αυτοδιοικηθούν. Έτσι στην βαλκανική κάτω από το βάρος αυτών των γεγονότων βγήκαν οι Καραγεώργεβιτς και οι Βελεστινήδες και κάναν τα οράματα των λαών πραγματικότητα. Γιατί είναι αναλλοίωτη αλήθεια ότι όπου υπάρχει αντίδραση θα υπάρχει και δράση.  

Και η λέξη που μίσησε πιο πολύ ο Ρήγας ήταν η λέξη ΡΑΓΙΑΣ. Αυτήν πολέμησε με τις ιδέες του. Μόνο που ο τροχός της ιστορίας δεν παίρνει υπόψη τις δικές μας επιθυμίες. Έχει τους δικούς του νόμους εξέλιξης, δεν έχει ανάγκη τη δική μας βιάση. Όμως, όπως πάντα, όταν έρχεται η ώρα να κλείσει ο κύκλος, δεν μπορεί κανείς να σταθεί εμπόδιο στην κίνηση του τροχού…

 Υ.Γ. Η λέξη ραγιάς που χρησιμοποιήθηκε κυρίως στους 5 αιώνες της οθωμανικής κυριαρχίας είναι αραβικής προέλευσης (Reaya) και αναφερόταν στους ανθρώπους που πλήρωναν κεφαλικό φόρο (χαράτσι) και με την πάροδο του χρόνου απέκτησε αρνητική χροιά και ταυτίστηκε με την υποταγή, ενώ σήμερα σημαίνει αυτούς που δέχονται την καταπίεση χωρίς διάθεση αντίστασης…

Τάσος Σεβαστιάδης

Εικόνα: Σκίτσο του Πάνου Ζάχαρη