Λαϊκό ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής ή κίνημα για όλες τις χρήσεις;

Οι απεργιακές κινητοποιήσεις στις 28 Φλεβάρη με την συμμετοχή εκατομμυρίων διαδηλωτών σε όλη την χώρα ενάντια στο κρατικό έγκλημα των Τεμπών, ανέδειξε την δύναμη που έχει ο λαϊκός παράγοντας, σκορπώντας  πανικό στην κυβέρνηση της ΝΔ που βρίσκεται σε αποδρομή.

Αυτό που καταγγέλθηκε στις ιστορικές, μεγαλειώδεις  διαδηλώσεις είναι  η πολιτική που βάζει τα κέρδη πάνω από τις λαϊκές ανάγκες και τα δικαιώματα.

Μια πολιτική που υπηρέτησαν όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων 20 ετών τουλάχιστον (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ με τις συμπληρωματικές εφεδρείες – κόμματα σωσίβια του συστήματος στα χρόνια των «μνημονίων» ΛΑΟΣ – ΔΗΜΑΡ) που εγκληματεί σε βάρος του λαού και της νεολαίας όπως έγινε  με το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών στον σιδηρόδρομο που αφαίρεσε την ζωή σε 57 ψυχές.

Το ίδιο το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ βάζει στο κάδρο των ευθυνών όλους όσους διετέλεσαν υπουργοί Μεταφορών των κυβερνήσεων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ έχοντας ευθύνες  για την πολιτική που εφάρμοσαν στους Ελληνικούς σιδηρόδρομους.

Η πολιτική της απελευθέρωσης των σιδηρόδρομων αποτέλεσε κοινοτική οδηγία της ΕΕ που υπηρέτησαν με ευλάβεια όλα τα παραπάνω κόμματα που αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την κατάτμηση – κομμάτιασμα του ενιαίου ΟΣΕ, την υποχρηματοδότηση και αποψίλωση του από προσωπικό, του ξεπουλήματος κερδοφόρων τμημάτων του, όπως το τμήμα μεταφοράς του επιβατικού κοινού, που δόθηκε στην «Hellenic Train» με αντίτιμο 45.000.000ευρω επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ.

Το σύνθημα τα «οι ζωές μας η τα κέρδη τους», επίκαιρο και σωστό, καταδεικνύει το πραγματικό δίλημμα.

Ο λαός σε αγωνιστική επαγρύπνηση πρέπει να βρίσκεται στο προσκήνιο της οργανωμένης και μαχητικής πάλης, κλιμακώνοντας τον αγώνα που θα αμφισβητεί την κυρίαρχη πολιτική, την στρατηγική της κερδοφορίας των λίγων, των μονοπωλιακών ομίλων.

Ήρθε η ώρα να σπάσουμε ηττοπάθειες και μοιρολατρίες αχρηστεύοντας ιδεολογήματα του στυλ «εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα».

Ο λαός με τους αγώνες του έχει στριμώξει την κυβέρνηση, αγώνες που πρέπει να εμβαθύνουμε, εναντιώνοντας στο σύνολο της πολιτικής που έχει οδηγό τα κέρδη, για να μην μετατραπεί η χώρα σε «μια απέραντη κοιλάδα των Τεμπών».

Όσοι θέλουν να απολιτικοποιήσουν αυτό το κίνημα, μέσα από γενικεύσεις, ομογενοποιήσεις και με την συνεχόμενη αναφορά τους περί «ακομμάτιστου» κόσμου, υποκρίνονται, ρίχνοντας  νερό στον μύλο του εξωραϊσμού και ξεπλύματος της κυρίαρχης πολιτικής.

Σκορπούν συγχύσεις στον κόσμο και με επικλήσεις μόνιμα στο συναίσθημα, τσουβαλιάζουν όλους και όλα, δίνοντας  χώρο στην στείρα αντίδραση με όρους θυμικού και εκτόνωσης.

Οι δυνάμεις αυτές δρούνε αποτρεπτικά για την συγκρότησης ενός διακριτού ρεύματος λαϊκής αμφισβήτησης, που θα έχει πόδια στην κοινωνική βάση, στους φορείς του λαϊκού κινήματος, στα εργατικά σωματεία, στους αγωνιστικούς συλλόγους αυτοαπασχολούμενων, φοιτητών, στις επιτροπές αγώνα μαθητών, εκεί που πρέπει να χτυπά η καρδιά του αγώνα και της χειραφέτησης από την πολιτική που βάζει τις ζωές μας στο ζύγι κόστους – οφέλους.

Ήρθε η ώρα για ουσιαστικά πολιτικά συμπεράσματα, δράσης, κινητοποίησης και αγώνα  αγνοώντας όλες αυτές τις «ανεμοδούρες» που αυτοαναγορεύονται «κινηματικοί», που στόχο έχουν να καναλιζάρουν την λαϊκή οργή στα όρια του συστήματος που δήθεν αντιπαλεύουν.

Οι αγώνες του λαού θα δυναμώσουν το επόμενο διάστημα για να τιμωρηθούν όλοι οι υπαίτιοι που ευθύνονται για το κρατικό έγκλημα των Τεμπών ενισχύοντας παράλληλα την πάλη ενάντια στην πολιτική και το σύστημα που γεννάει φτώχεια, ανέχεια, ανασφάλεια, αβεβαιότητα στους πολλούς.

Συνεχίζουμε – κλιμακώνουμε – αγωνιζόμαστε μέχρι την τελική νίκη.

Παναγιώτης Σαββίδης