Διακήρυξη της Ένωσης Επαναστατικής Κινηματογραφίας
Ένα ντοκουμέντο που δημοσιεύτηκε στην Πράβντα, το 1924.
“Επτά χρόνια μετά τον Οκτώβρη δεν υπάρχει επαναστατικός κινηματογράφος. Έφτασε η στιγμή να τεθεί το ζήτημα της δημιουργίας ενός επαναστατικού κινηματογράφου και της εύρεσης των μέσων για την ανάπτυξή του.”
Ένα ντοκουμέντο-διακήρυξη πρωτοπόρων σκηνοθετών που συσπειρώθηκαν στην Ένωση Επαναστατικής Κινηματογραφίας, δημοσιευμένο στην Πράβντα, το 1924.
Η κολοσιαία σημασία του κινηματογράφου ως ισχυρού ιδεολογικού όπλου στον αγώνα για μια κομμουνιστική κουλτούρα είναι αδιαμφισβήτητη.
Πρόκειται για αδικαιολόγητη ιστορική ανακολουθία το ότι στο πρώτο Σοβιετικό Σοσιαλιστικό κράτος του κόσμου το σινεμά δεν έχει μέχρι στιγμής χρησιμοποιηθεί γι’ αυτό το σκοπό.
Επτά χρόνια μετά τον Οκτώβρη δεν υπάρχει επαναστατικός κινηματογράφος.
Ενώ στις αστικές χώρες της Ευρωπής και της Αμερικής το σινεμά, με τις τεράστιες τεχνικές και καλλιτεχνικές πηγές, υπηρετεί τις άρχουσες τάξεις αποσπώντας το προλεταριάτο από την επανάσταση και υποσκάπτοντας τη λαϊκή συνείδηση, στη χώρα μας δεν έχουμε καν πετύχει μια απόφαση για τα θεμελιώδη ζητήματα οργάνωσης και παραγωγής.
Τα εθνικοποιημένα στούντιο είτε είναι ανενεργά είτε εργάζονται λιγότερο από το 10% των δυνατοτήτων τους. Τα έργα που κυκλοφορούν, στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων, δεν ανταποκρίνονται στις ιδεολογικές και καλλιτεχνικές ανάγκες του προλεταριάτου. Δεν υπάρχει επιστημονικό ή εκπαιδευτικό σινεμά. Οι οθόνες μας μπουκώνουν με παραγωγές από την αστική Δύση.
Έφτασε η στιγμή να τεθεί το ζήτημα της δημιουργίας ενός επαναστατικού κινηματογράφου και της εύρεσης των μέσων για την ανάπτυξή του.
Έχοντας στο νου μας τον κατακερματισμό των περιορισμένων μας μέσων και αναγνωρίζοντας την ανάγκη της έναρξης μιας στρατευμένης καμπάνιας για τη γρήγορη οργάνωση ενός επαναστατικού σινεμά, η ομάδα δράσης των ενεργών εργαζομένων του κινηματογράφου θεωρεί σκόπιμο να δημιουργήσει μια Ένωση Επαναστατικής Κινηματογραφίας.
Η ομάδα δράσης θεωρεί τα ακόλουθα ως θεμελιώδεις σκοπούς της Ένωσης:
| 1 | Να τραβήξει την προσοχή της πλατιάς Κομματικής και Σοβιετικής κοινής γνώμης στα ζητήματα του κινηματογράφου. |
| 2 | Να ασκήσει πίεση σε οργανισμούς κινηματογραφικής παραγωγής από την οπτική της διόρθωσης της ιδεολογικής και καλλιτεχνικής τους γραμμής. |
| 3 | Να προετοιμάσει το έδαφος για την οργάνωση μιας πλατιάς Ένωσης Κοινωνίας των Φίλων του Σοβιετικού Κινηματογράφου [ODSK]. |
| 4 | Να επεξεργαστεί μέτρα με στόχο την αύξηση των προσόντων των μελών και τη δημιουργία νέων στελεχών κινημαγραφικών εργατών. |
| 5 | Να οργανώσει μια εκστρατεία για τη δημιουργία επιστημονικών, εκπαιδευτικών και αγροτικών σινεμά. |
| 6 | Να οργανώσει ομαδοποιημένες ενώσεις κινηματογραφικών εργατών στα ξεχωριστά σκέλη της παραγωγής για να εξετάσει τα προβλήματα του κινηματογράφου σε επιστημονική και πρακτική βάση. |
| 7 | Να εγκαθιδρύσει δεσμούς με επαγγελματικές και επιστημονικές οργανώσεις στην ΕΣΣΔ και στο εξωτερικό που ενδιαφέρονται για την κινηματογραφία. |
Όλοι οι ενεργοί εργάτες του κινηματογράφου που συμφωνούν πάνω στην πλατφόρμα ότι “το Σινεμά είναι το πιο ισχυρό όπλο στον αγώνα για την κομμουνιστική κουλτούρα” και που είναι έτοιμοι να συμμετέχουν δραστήρια στη διακήρυξη των σκοπών που θέσαμε είναι ευπρόσδεκτοι.
Ομάδα Δράσης:
B. Martov, I. Kobozev, N. Lebedev, A. Goldobin, V. Erofeyev, B. Gusman, M. Koltsov, N. Plastinin, A. Razumny, A. Anoshchenko, A. Ermolayev, Kh. Khersonsky, Ya. Dvoretsky, M. Levidov, N. Dobrokhotov, P. Voyevodin, L. Kuleshov, L. Nikulin, M. Smelyanov, V. Blyum, N. Bravko, A. Retling, I. Trainin, Ya. Yakovlev, B. Kotsyn, Eisenstein, E. Beskin, S. Gusev, A. Goldman, Gorshkov, I. Sychev, V. Kasyanov, B. Mikhin, E. Ivanov, Erde, B. Romashov.
Πράβντα, 27 Φεβρουαρίου 1924.
Πηγή: monoscop
Μετάφραση: Γεωργία Μυλωνάκη, Καθοδήγηση: Παναγιώτης Μανιάτης
