Τα ρατσιστικά συσσίτια του καπιταλισμού

Η είδηση της εβδομάδας στην Γερμανία είναι ο αποκλεισμός ατόμων χωρίς Γερμανική ταυτότητα από τα συσσίτια της Tafel στην πόλη Έσσεν. Τυχεροί λοιπόν όσοι με ξένο όνομα έχουν προλάβει να βγάλουν Γερμανική ταυτότητα. Άτυχοι ακόμη και οι πολίτες της ΕΕ που φτώχυναν στην Ευρωπαϊκή γη της επαγγελίας. Στη Μέκκα των φιλελευθέρων. Στη χώρα υπόδειγμα της «Ευρώπης των λαών».

Το Έσσεν είναι μια γερμανική πόλη στο κέντρο της κοιλάδας του Ρουρ. Βρίσκεται στην Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία και έχει 582.140 κατοίκους. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού αποτελείται από άτομα πολωνικής καταγωγής που ήρθαν τον 19^ο αιώνα όταν το Έσσεν ήταν το κέντρο της εξόρυξης κάρβουνου και η Γερμανία ζητούσε εργατικά χέρια. Η πόλη ανήκει στις μεγαλύτερες πόλεις της Γερμανίας και αντιπροσώπευσε ολόκληρη την κοιλάδα του Ρουρ ως πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2010.

Τι έχει συμβεί; Στο εν λόγω συσσίτιο σπεύδουν καθημερινά άποροι που δεν έχουν την δυνατότητα να αγοράσουν το καθημερινό τους φαγητό. Κάτι σαν τα δικά μας κοινωνικά παντοπωλεία δηλαδή. Σε πολλές Γερμανικές πόλεις υπάρχουν ανάλογα συσσίτια του οργανισμού Tafel.

Η Tafel (παλιά λέξη για το τραπέζι που τρώμε) είναι ένας σχετικά νέος οργανισμός. Ιδρύθηκε μόλις το 1993, δηλαδή λίγα χρόνια μετά την πτώση του τείχους. Λειτουργεί όπως το δικό μας «όλοι μαζί μπορούμε». Βασίζεται δηλαδή στην καλή καρδιά συνανθρώπων που δίνουν από το υστέρημά τους ώστε οι διοργανωτές των συσσιτίων να φανούν υπερ-φιλάνθρωποι.

Πριν από την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού και την παράδοση των αξιών του από τον – όπως απέδειξε η ιστορία – νεκροθάφτη Γκορμπατσόφ, στην Γερμανία δεν υπήρχαν τέτοιες ανάγκες. Βλέπετε η Δύση ήθελε να δείξει την υπεροχή της και φρόντιζε να μην φαίνονται τα θύματα του καπιταλισμού.

Σήμερα όμως στην Γερμανία υπάρχουν 1,5 εκατομμύρια «πελάτες» της Tafel. Άνεργοι, συνταξιούχοι, άστεγοι, φοιτητές αλλά και εργαζόμενοι χωρίς επαρκείς πόρους για την τροφή τους. Πρόκειται για μέρος του στρατού 9,5 εκατομμύριων φτωχών στην ατμομηχανή της Ευρωπαϊκής οικονομίας. Διότι η Tafel είναι ένας από τους πολλούς οργανισμούς που φροντίζουν να μη φανούν πτώματα στο δρόμο του καπιταλισμού αλλά να πεθαίνουν οι άνθρωποι καθημερινά λίγο-λίγο και μόνοι τους πίσω από τις προσόψεις των όμορφων κτηρίων.

Πριν από την καταστροφική για τον λαό της Ευρώπης περίοδο Μέρκελ, ένας σοσιαλδημοκράτης, ο καγκελάριος Γκέρχαρτ Σρέντερ, είχε καταδικάσει εκατομμύρια Γερμανούς στην φτώχια, με την περιβόητή του ατζέντα 2010. Πρόκειται για μια μορφή των δικών μας μνημονίων που είχε ως αποτέλεσμα να έχουν υπερβολικά κέρδη οι Γερμανικές βιομηχανίες, να έχει η Γερμανία πλεόνασμα από εισπράξεις φόρων της τάξης των 35 δισεκατομμυρίων Ευρώ το 2017 και να καταδικάζονται, όσοι είναι στο περιθώριο του ενδιαφέροντος του κεφαλαίου, στην φτώχια.

Σαράντα ώρες εργασία και μετά η ταπεινωτική «βόλτα» στην Tafel. Αυτή είναι η πραγματικότητα για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στην πιο πλούσια χώρα της ΕΕ.

Στην ουσία λοιπόν το κράτος φρόντισε να εξασφαλίσει τα υπερκέρδη των ολιγαρχών με την ελεημοσύνη ιδιωτών στους μοντέρνους σκλάβους. Πέρα από τις άλλες ελαφρύνσεις, βοήθειες και φοραπαλλαγές που εγγυούνται την «ανταγωνιστικότητα» της Γερμανίας, ο στρατός των άθλιων είναι το καλύτερο μέσο εκβιασμού ενάντια σε κάθε εργαζόμενο που σκέφτεται να αντιδράσει στην εκμετάλλευση. «Μη μιλάς, γιατί έξω περιμένουν εκατομμύρια να πάρουν την θέση σου!»

Ο εξαθλιωμένος φοβάται να χάσει την φτώχια του. Και έτσι όταν στην Tafel του Έσσεν το ποσοστό των μη Γερμανών έφτασε το 61 % σε αριθμούς, ο τοπικός πρόεδρος αποφάσισε ότι δεν χωράνε άλλοι ξένοι. Έτσι απλά – και ας λέει το άρθρο 3 του Γερμανικού συντάγματος ότι κάθε διαχωρισμός βάσει εθνότητας, υπηκοότητας, φύλου ή άλλης κοινωνικής διαφοράς απαγορεύεται. «Οι Γερμανίδες γιαγιάδες φοβούνται τους ξένους», ήταν μια από τις δικαιολογίες.

Έσπευσαν πολιτικοί αλλά και άλλοι τοπικοί οργανισμοί Tafel να καταδικάσουν το συμβάν. Δεν κατεγράφη όμως καμία επέμβαση εισαγγελέα. Εκτός από τα λόγια πολιτικών μουγκά στη στρούγκα. Καμιά καταδίκη της αιτίας των συσσιτίων και του διαχρονικού ρατσισμού ενάντια στην εργατική τάξη.

Βέβαια, αν διαβάσει κανείς τα σχόλια κάτω από σχετικά με την είδηση άρθρα, θα βρει ότι οι περισσότεροι Γερμανοί επικροτούν την απόφαση του συσσιτίου του Έσσεν. Δεν βλέπουν ότι και την περίθαλψη των προσφύγων την άφησε η Γερμανική κυβέρνηση στα χέρια των ιδιωτών. Τι και αν αυτοί δημιουργούνται και από Γερμανικές βόμβες, σφαίρες και τανκς στην Συρία; Τι και αν η αντιεργατική πολιτική και η καταδίκη μέρους του Γερμανικού πληθυσμού σε φτώχια είναι μια από τις αιτίες της οικονομικής κρίσης των νοτίων εταίρων της Ευρωζώνης; Όσο και να ελπίζει η κυβέρνηση Τσίπρα δεν θα ιδρώσει το αυτί της Μέρκελ και της κάθε Μέρκελ. Γιατί άλλωστε να ιδρώσει; Αφού η κυρία εκτελεί τον σκοπό της με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο.

Ο ρατσισμός είναι ηθελημένη παρενέργεια του καπιταλισμού της ΕΕ. Θα υπάρξουν πολλές “Tafel” και πολλές επιγραφές «μόνο για Γερμανούς» ακόμα. Στο επόμενο στάδιο θα δούμε και στην χώρα μας ανάλογες επιγραφές – και όχι μόνο από την Χρυσή Αυγή.

Καλώς ήλθατε στην πραγματικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των αξιών της – ζήστε ελεύθερα τον εφιάλτη σας!