Γιατί ξεπουλιέται η ψήφος στην Κολομβία και τι μπορούμε να κάνουμε;

Ένα άρθρο του Oscar H. Avellaneda, που σχολιάζει το μαζικό φαινόμενο της εξαγοράς της ψήφου στην Κολοβία, που έδωσε τον τόνο στις εθνικές εκλογές της περασμένης Κυριακής, επηρεάζοντας σαφώς το αποτέλεσμα.

Οι πολίτες, κυρίως οι πιο φτωχοί και περιθωριοποιημένοι, έχουν φτάσει να θεωρούν ότι το να τους χαρίζουν δώρα, όπως ένα γεύμα, μία αγορά, ένα σακί τσιμέντο και χρήματα σε μετρητά, με αντάλλαγμα την ψήφο του, είναι το μόνο που θα αποκτήσουν από τους διεφθαρμένους πολιτικούς και την αναποτελεσματική κυβέρνηση.

Χωρίς να το αντιλαμβάνονται, αυτοί που υποφέρουν περισσότερο από τη διαφθορά, μετατρέπονται σε αυτούς που την υποστηρίζουν περισσότερο.

Πουλούν την ψήφο τους, γιατί έχουν πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση, δε δίνουν αξία στη γνώμη τους ούτε στην ίδια τους την ύπαρξη. Ομοίως, μπορούν να πουλήσουν και το κορμί τους, αν τους προσφερθεί το κατάλληλο ποσό.

Λένα ότι “δεν πιστεύουν στους πολιτικούς”, “ότι όλοι είναι διεφθαρμένοι”, όμως ακούν αυτόν που τους λέει “όλοι έχουμε ανάγκες, έτσι δεν είναι;” και “πενήντα και εκατό χιλιάδες σας χρειάζονται σίγουρα”.

Αλλά εκτός από την οικονομική, πολιτισμική, πνευματική και συναισθηματική ένδεια στην οποία παραμένουν, συναντάμε επίσης άλλους παράγοντες: πολιτικό σκεπτικισμό, κοινωνική απειθαρχία και απουσία κριτικής σκέψης.

Ο σκεπτικισμός προέρχεται από την απάτη που έχουν βιώσει, και λένε: όπως οι πολιτικοί κλέβουν, έτσι κι εγώ θα βγάλω το κατιτίς μου (το κομμάτι μου): “ο κλέφτης που ληστεύει τον κλέφτη, έχει εκατό χρόνια συγχώρεσης”.

Η κοινωνική απεθιαρχία έχει σα ρίζα της το καπιταλιστικό οικονομικό σύστημα, μας εκπαιδεύει στον ατομικισμό, στο “σώζων εαυτόν σωθήτω”, είναι το μοντέλο που επιτρέπει κάποιοι να μπορούν να προχωρήσουν εις βάρος των άλλων, ένα μοντέλο που έχει οδηγήσει στο να επικρατεί το ατομικό συμφέρον έναντι του συλλογικού, που καυτηριάζει ως εξέγερση και “καστρο-τσαβισμό” οποιαδήποτε σκέψη θέτει σε αμφισβήτηση “το σωστό”.

Σε μια χώρα που δεν υπάρχει η κουλτούρα του διαβάσματος και όπου η εκπαίδευση από την πρώιμη παιδική ηλικία συνίσταται στην επανάληψη των περιεχομένων, χωρίς καμία συζήτηση ή ανάλυση, δύσκολα αναπτύσσεται η κριτική σκέψη, και καθώς όλοι κάνουν ουρά για να πουλήσουν την ψήφο, συμπεριφέρονται σαν κοπάδι.

Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος και διαιωνίζει τη διαφθορά και διατηρεί τη δυστυχία.

Η καμπάνια “Συμμαχία της Αξιοπρέπειας-Πατριωτικό Μέτωπο” κάλεσε τους πολίτες να μην πουλήσουν την ψήφο τους και να αγωνιστούν κατά της διαφθοράς, όμως πρέπει να δράσουμε ενάντια σε αυτήν τη συνεχιζόμενη ληστεία.

Ο Λένιν επισήμανε ότι “κάθε συμμετοχή στις εκλογές (περισσότερο ή λιγότερο τυπικά δημοκρατικές) πρέπει να γίνεται αντιληπτή ως μέσο ανάπτυξη της συνείδησης της εργατικής τάξης” επιδιώκοντας “την ενίσχυση και τη διεύρυνση της ταξικής του οργάνωσης”.

Ποιος είναι λοιπόν ο βασικός μας στόχος όταν συμμετέχουμε στις εκλογές;

Κατά πρώτον, είναι απαραίτητη μια διαλεκτική-υλιστική ανάλυση των ταξικών στοιχείων που υπάρχουν στις εκλογές κι επίσης μια ανάλυση της ταξικής δομής των κομμάτων που συμμετέχουν.

Επιδιώκουμε να εξυψώσουμε την πολιτική συνείδηση να ενσαρκώσουμε τα όνειρα και τις φιλοδοξίες εκατομμυρίων Κολομβιανών.

Χωρίς να χάνουμε από την οπτική μας το βασικό μας στόχο: τη διάδοση των ιδεών μας, να ακούσουμε και να ερμηνεύσουμε τις ανάγκες του κολομβιανού λαού, συμπεριλαμβανομένων αυτών που δεν έχουν ούτε ελπίδα, ούτε αυτοεκτίμηση και για αυτό ξεπουλάνε την ψήφο και το μέλλον τους στην ολιγαρχία.

Πρέπει να αναπτύξουμε μια εθνική στρατηγική που να μας επιτρέπει τη μέρα των εκλογών, σε κάθε δήμο, σε κάθε γειτονιά, να ανιχνεύουμε και να καταγγέλλουμε αποτελεσματικά αυτούς που εξαγοράζουν ψήφους.

Βίντεο (για τους ισπανομαθείς)

Εξαγορά ψήφων στην Κόρντοβα

Εκλογική απάτη: Εξαγορά ψήφων στο Τουμάκο της Κολομβίας. Εκατό χιλιάδες πέσος αξίζουν μια ψήφο.

Εξαγορά ψήφων – “Δραστική Αλλαγή/Δημοκρατικό Κέντρο”