Όταν η Καμόρα υποκλίνεται στο ελληνικό ποδόσφαιρο

Ακόμα και επιδερμικά να ασχολείται κανείς με τον αθλητισμό στην Ελλάδα ξέρει ότι αυτό που περισσεύει είναι η βία, ο χουλιγκανισμός και το παρασκήνιο. Παρόλα αυτά έχουν υπάρξει και μερικές στιγμές που ξεχωρίζουν από το τυπικό και άνετα θα μπορούσαν να είναι βγαλμένες από ταινία για την μαφία ή ακόμα και περιστατικά με πρωταγωνίστρια την καμόρα.

Τα όπλα

Είναι κάποιες, σπάνιες και μετρημένες στα δάχτυλα, στιγμές στη ζωή σου που καταλαβαίνεις ότι αυτό που γίνεται μπροστά σου, αυτό που βιώνεις σε πραγματικό χρόνο συνιστά ιστορικό γεγονός και θα μνημονεύεται για πάντα. Το ρίγος που δημιουργεί αυτή η αίσθηση ένοιωσα να διαπερνά το κορμί μου, όταν ο Ιβάν Σαββίδης ζωσμένος με το κουμπούρι του όρμησε στον αγωνιστικό χώρο της Τούμπας. Ένα λιοντάρι εγκλωβισμένο σε σώμα σαμιαμιδιού, αποφασισμένος, ασταμάτητος, πνιγμένος από την αδικία, μπήκε επάξια στο Fall of fame των στιγμών του ελληνικού ποδοσφαίρου στην κατηγορία γκανγκστεριλίκια. Και δεν είναι καθόλου εύκολη  κατηγορία να μπεις. Ο πήχης είναι πολύ ψηλά. H αλήθεια είναι βέβαια ότι πιστόλια έχουμε ξαναδεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο, άλλωστε ποιος μπορεί να ξεχάσει τον στίχο του Μάνου Ελευθερίου στα Μαλαματένια λόγια “ποιος είναι καπετάνιος στο ΟΑΚΑ” αναφερόμενος στον καπετάνιο Βαρδινογιάννη και στο οπλισμένο ντου κατά των διαιτητών μετά το παιχνίδι του Παναθηναικού με την Τορίνο το 1985. Δυστυχώς το περιστατικό εκείνο είχε επισκιάσει την εκπληκτική κούρσα του Γεροθόδωρου στον στίβο του ΟΑΚΑ όπου αμέσως μετά την λήξη κυνήγαγε τον Πιλέτζι της Τορίνο και τελικά κατάφερε να τον φορτώσει στα κλοτσίδια και τις σχαριές. Κρίμα.

Φυσικά τα πιστόλια δεν έμεναν πάντα στις θήκες των κατόχων τους. Μπορούμε να ξεχωρίσουμε την επίθεση με πυροβολισμούς στα πόδια του Γιάννη Σπάθα, προέδρου του συνδέσμου διαιτητών Πειραιά μετά από ενέδρα στο Κερατσίνι. Οι δράστες φορώντας κουκούλες πλησίασαν με μοτοσικλέτα το θύμα και ο συναναβάτης τού έριξε δύο σφαίρες στη δεξιά κνήμη, μια επίθεση που έπιασε το εξαιρετικό σκορ 7,9 στην κλίμακα Βίτο Κορλεόνε .

Το πιο αγωνιώδες όμως περιστατικό και αυτό που είχαμε την τύχη να έχει τηλεοπτική κάλυψη ήταν οι πυροβολισμοί του σωματοφύλακα του Βίκτωρα Μητρόπουλου, προέδρου της ΕΠΑΕ, στο “Members club” της Νέας Φιλαδέλφειας, όταν δέχτηκε επίθεση από οπαδούς της ΑΕΚ. Κόβει πραγματικά την ανάσα η προσπάθεια του οπλοφόρου να αποφύγει τη βροχή από αντικείμενα, τασάκια, ποτήρια, καρέκλες, κλοτσιές, μπουνιές ενώ ταυτόχρονα πυροβολεί για εκφοβισμό με το ένα χέρι ενώ με το άλλο κρατάει το περουκίνι να μείνει στη θέση του.  Και είναι πραγματικά συγκινητικό διότι αφενός κατάφερε να αποφύγει την εντατική ενώ αφετέρου μόνο για μια στιγμή αποκαλύφθηκε ο αεροδιάδρομος κάτω από το περουκίνι.

Επειδή όμως το ποδόσφαιρο είναι χαρά και διασκέδαση ας κλείσουμε το κεφάλαιο όπλα με κάτι χαρούμενο. Σε ένα από τα πιο καλτ στιγμιότυπα που έχει αποτυπωθεί ποτέ ο επί χρόνια πρόεδρος του Λεβαδειακού Γιάννης Κομπότης, στην εκδήλωση για την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας της ομάδας, απολαμβάνει τον “μάγο του κλαρίνου” Γιώργο Μάγγα. Σε μία φάση μερακλώματος και ψυχικής ανάτασης σηκώνεται να ασημώσει τον καλλιτέχνη και βλέπουμε το κουμπούρι του περασμένο στη ζώνη. Για μπαλωθιές θα το ‘χε. Πίνακας ζωγραφικής.

Το κόκκινο βρακί

Στην ιστορία έχει μείνει ο τελικός κυπέλλου Ελλάδας του 1995 ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ. Όχι μόνο για το σύνθημα “Μητσάρα βαζέλα βγάλε τη φανέλα” που φώναζαν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού στον Δημήτρη Σαραβάκο που μετά από μία μεγαλειώδη καριέρα στον Παναθηναϊκό φόρεσε τη φανέλα της ΑΕΚ, αλλά και για το πέναλτι που έδωσε ο διαιτητής Μπάκας στον Παναθηναϊκό στα τελευταία λεπτά της παράτασης που έμελλε να κρίνει και τον κυπελλούχο. Η επίθεση στον διαιτητή Μπάκα από τους παίκτες της ΑΕΚ και το σκισμένο του μανίκι ήταν απλά το ορεκτικό γι’ αυτό που θα ακολουθούσε. Λίγες μέρες μετά, ο Θεσσαλονικιός Μπάκας κληρώθηκε να διευθύνει το ματς της Καλαμάτας με τον ΠΑΣ Γιάννινα. Ο Μπάκας έφτασε στην Αθήνα αεροπορικώς και επιβιβάστηκε σε ένα ταξί. Σε απόσταση λίγων μέτρων από το αεροδρόμιο, τον περίμενε μια παρέα οκτώ ατόμων που επέβαιναν σε μηχανές και οι οποίοι τον ακολουθούσαν. Μπλόκαραν το ταξί  και με τη βία κατέβασαν τον Μπάκα και τον χτύπησαν με λοστούς και αλυσίδες σε όλο το σώμα του, αφήνοντάς τον αιμόφυρτο στη μέση του δρόμου, με σοβαρές κακώσεις από χτυπήματα στο κεφάλι.

Στην αιωνιότητα έχει περάσει η εικόνα του διαιτητή Μπάκα να δείχνει με κατεβασμένο παντελόνι και κόκκινο εσώρουχο τα τραύματα του στον φακό αλλά και ο διάλογος στο κεντρικό δελτίου του ΣΚΑΙ μεταξύ Μπάκα και Μελισσανίδη “Πείτε μας κύριε Μπάκα, ποιος ευθύνεται για τον ξυλοδαρμό σας;”, ο διαιτητής απάντησε “Ξέρει ο κύριος Μελισσανίδης…”, για να πάρει το λόγο στη συνέχεια ο ισχυρός άνδρας της Ένωσης και να πει: “Αυτό που ξέρω εγώ, κύριε Μπάκα, είναι ότι βγαίνετε στα κανάλια με το κόκκινο βρακί και το δείχνετε σαν την Μπριζίτ Μπαρντό σε όλη την Ελλάδα”.

Ο Μάκης και ο Ντέμης

Με το κεφάλαιο Μάκης Ψωμιάδης δεν ξεμπερδεύες έτσι εύκολα. Από την μπασκετική ΑΕΚ στην αρχή της δεκαετίας του 90′, στην ποδοσφαιρική λίγκα χρόνια αργότερα με την ομάδα της Καβάλας να ακολουθεί, και τελικά στη φυλακή για στημένους αγώνες. Τρεις δεκαετίες προσφοράς στα αθλητικά δρώμενα, μπορείς να γράψεις βιβλίο. Πάντα με μεγαλεπήβολα σχέδια, με τους Μπλέιζερς να του κλέβουν το Σαμπόνις που ήθελε να ντύσει στα κιτρινόμαυρα, μέσα από τα χέρια. “Το μεγάλο αυτό μπασκετμπολίστα του μπάσκτετ”  όπως είχε δηλώσει χαρακτηριστικά.
Παρόλα αυτά υπάρχει μια στιγμή που ξεχωρίζει μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια και μπορεί να τη ζήλευε και η Γιακούζα. Αυτή φυσικά δεν είναι άλλη από την μεταμεσονύκτια “επίσκεψη” στο σπίτι του Ντέμη Νικολαΐδη, συνοδεία μερικών εύσωμων και καλογυμνασμένων φίλων του για να διαπιστώσει “αν ξενυχτάει”. Όπως θα πει ο Μάκης “Ήμουνα απ’ έξω και χτύπησα το κουδούνι να δω αν είναι μέσα. Μου απάντησε στο θυροτηλέφωνο και του είπα εντάξει Ντέμη, περαστικός ήμουνα, καληνύχτα”. Δυστυχώς ο Ντέμης δεν ενστερνίστηκε αυτή την οπτική και τελικά κατέθεσε μήνυση.

Παροιμιώδης έχει υπάρξει και η μεταμόρφωση μέσα στη φυλακή με την μακριά λευκή κόμη του να θυμίζει Σον Κόνερι στο The Rock. Αν του έστησε καμιά βρωμοδουλειά η CIA δεν θα το μάθουμε ποτέ.

Ειδική μνεία λίγο πριν το κλείσιμο θα πρέπει να γίνει στο περιστατικό με τα κομμένα με αλυσοπρίονο δοκάρια στο γήπεδο της Ηλιούπολης πριν τον αγώνα της τοπικής ομάδας με τον Διαγόρα Ρόδου. Μπορεί εκ πρώτης όψεως το σκηνικό να μην εντυπωσιάζει σε σχέση με τα προηγούμενα αλλά θεωρώ ότι περνάει ένα υπόγειο μήνυμα για κομμένα χέρια-πόδια κτλ και αξίζει μια θέση στο άρθρο.

Τέλος επειδή μέσα από την έρευνα για το παρόν άρθρο προέκυψε αρκετό υλικό για τους παράγοντες των ομάδων (με μεγάλους σταρ που δεν αναφέρονται παραπάνω) η στήλη δεσμεύεται ότι θα επανέλθει στο θέμα ξεχωρίζοντας ορισμένες από τις ατάκες που έμειναν στην ιστορία. Μέχρι τότε για επίλογο ο διάλογος του Βαγγέλη Μαρινάκη με τον Γιάννη Αλαφούζο σε συνεδρίαση της Σούπερλιγκ α μέσως μετά από ντέρμπι των δύο αιωνίων στη Λεωφόρο. Ισως θα ταίριαζε στην τρίτη ταινία του “Νονού” που ήταν λίγο αδύναμη.