Hillsborough: The TRUTH – Όταν η “Σαν” και η Θάτσερ σκύλευσαν τη μνήμη 96 νεκρών, για να βγάλουν λάδι την αστυνομία
Η όλη υπόθεση έρχεται να καταρρίψει το μύθο που ακούμε συχνά πυκνά και στα της χώρας μας ”μια Θατσερ θα μας σώσει”. Η Θάτσερ δεν έσωσε κανέναν. Η Θάτσερ μίσουσε κάθετι λαϊκό, το ποδόσφαιρο στη συγκεκριμένη περίπτωση και τους οπαδούς του. Το μόνο που ήθελε ήταν να μεταφέρει τη βία έξω απο τα γήπεδα και όχι να την πατάξει.
Πέρασαν 29 χρόνια απο εκείνο το ανοιξιάτικο ηλιόλουστο μεσημέρι στο Σέφιλντ της Αγγλίας που έμελε να γράψει την πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία της Λίβερπουλ. 15 Απριλίου του 1989 και η Λίβερπουλ με την Νότιγχαμ Φόρεστ θα πάλευαν για ένα εισιτήριο για τον τελικό του κυπέλλου Αγγλίας στο ουδέτερο γήπεδο του Χίλσμπορο.Tελικά το μόνο εισιτήριο το κέρδισε ο θάνατος. Μια τραγωδία με 96 ψυχές να αφήνουν την τελευταία τους πνοή, πνιγμένοι απο την αγάπη τους για την ομάδα, την εγκληματική ανευθυνότητα της αστυνομίας και την ακαταλλαληλότητα της κερκίδας του γηπέδου.
Το γήπεδο του Χίλσμπορο προτιμήθηκε απο τις αρχές ως ένα απο τα καταλληλότερα και τα καλύτερα γήπεδα της Αγγλίας, παρά τον τραυματισμό-προειδοποίηση 40 ατόμων το 1981 στην εξέδρα που θα φιλοξενούνταν οι οπαδοί της Λίβερπουλ. Δεν θρηνήσαμε θύματα επείδη άνοιξαν οι πόρτες που οδηγούσαν στον αγωνιστικό χώρο τελευταία στιγμή. Τα όποια κιγκλιδώματα μπήκαν στα επόμενα χρόνια ήταν πρόχειρες λύσεις.
Και φτάσαμε στο απόγευμα της Κυριακής της 15ης του Απρίλη. Λίγο πριν τις 3, ώρα έναρξης του αγώνα, η περιοχή άρχιζε να κοκκινίζει απο τους χιλιάδες οπαδούς της Λίβερπουλ. Το πλήθος ολοένα και αυξάνονταν. Έλεγχος και συνοδοί δεν υπήρχαν έξω απο τις θύρες με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί πολύ γρήγορα ένας απίστευτος συνωστιμός στα τουρνικέ μεταξύ των φίλων της Λίβερπουλ. Η αστυνομία άργησε επιδεικτικά να ανοίξει τις πόρτες εξόδου για το γήπεδο. 6 λεπτά μετά το σφύριγμα της έναρξης ο αγώνας διακόπηκε απο τις κραυγές των οπαδών. Πάνω απο 500 ατόμα είχαν πεθάνει ή τραυματιστεί. Ο τελικός απολογισμός ήτανε 96 νεκροί. Αυτός ήταν ο πρώτος θάνατος για τους 96 αδικοχαμένους. Στις επόμενες μέρες θα τους σκότωναν ξανά και ξανά, αστυνομία,πολιτεία, Θάτσερ και η πλειοψηφία των συστημικών ΜΜΕ (με πρωτεργάτη την εφημερίδα Sun).
Το πρωτοσελίδα της αγγλικής μεγαλοεφημερίδας έγραφε ”THE TRUTH” (Η ΑΛΗΘΕΙΑ). Η δική τους αλήθεια για τα γεγονότα και τους υπεύθυνους της τραγικής εκείνης ημέρας στο Σέφιλντ. Ποια ήταν αυτή; Ότι για όλα έφταιγαν οι οπαδοί. Οι μεθυσμένοι χούλιγκανς που μπήκαν χωρίς εισιτήρια στο γήπεδο με το έτσι θέλω, ουρούσαν τους γενναίους αστυνομικούς και χτυπούσαν τους διασώστες που προσπαθούσαν να δώσουν το φιλί της ζωής σε όσους το είχαν ανάγκη. Αυτοί ειναι οι ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ. Η σχέση της Θάτσερ για το λαϊκό παράγοντα αλλά και με την αστυνομία ήταν γνωστή. Προσπάθησε να καλύψει την αγαπημένη της αστυνομία δίνοντας τις ευθύνες στους ίδιους τους νεκρούς οπαδούς, οπαδούς που μισούσε όπως και κάθε τι λαϊκό.
Μια κατασκευασμένη αλήθεια όμως που έρχονταν σε πλήρη ρήξη με τα όσα κατέγραψε και αποφάσισε ο δικαστής Τέιλορ ως επικεφαλής μιας εξεταστικής επιτροπής διορισμένος απο το υπουργείο εσωτερικών, για να ερευνήσει την υπόθεση Χίλσμπορο. Η έκθεση του Τέιλορ καταδίκασε κατηγορηματικά τη στάση των αξιοματούχων της αστυνομίας για τη στάση τους, τα μέτρα που πήραν αλλά και τις μετέπειτα ομολογίες τους. Ο Τέιλορ αθώωσε τους οπαδούς και έδωσε τις ευθύνες που άρμοζαν στην αστυνομία.
Στο πρώτο άκουσμα της αναφοράς του δικαστή Τέιλορ, ο υπουργός εσωτερικών ήθελε να τιμωρήσει τον αρχηγό της αστυνομίας και υπεύθυνο του αγώνα. Η αντίδραση της Θάτσερ ήταν διαφορετική. Δεν πρέπει να χαιρετίσουν την απόφαση αυτή καθώς θα ήταν καταστροφική κριτική για την αστυνομία και σίγουρα σαν κυβέρνηση δεν θα ήθελε κάτι τέτοιο, όπως και τις αναμενόμενες και βίαιες αντιδράσεις των οπαδών της Λίβερπουλ με το αίσθημα της δικαίωσης πια.
Η υπόθεση θάφτηκε. Παρ’ όλα αυτά η στήριξη απο πολλούς οπαδούς ανα τον κόσμο ήταν τεράστια. Όπως και της αλληλεγγύης του αιώνιου αντιπάλου στο Λίβερπουλ, Έβερτον. Η τραγωδία έφερε πιο κοντά τις δύο ομάδες. Και στα τάρταρα των πωλήσεων τη Sun στο Μερσεϊσάιντ. Το μποϋκοτάζ ήταν σκληρό.
Η ύποθεση μπορεί να θάφτηκε για χρόνια όμως δεν είχε τελειώσει. Το 2009 μια ανεξάρτητη επιτροπή, συνέχισε την έρευνα για το Χίλσμπορο στη βάση της έκθεσης του δικαστή Τέιλορ. Τρία χρόνια αργότερα ήρθε η δικαίωση για τους νεκρούς και για τις οικογένειές τους. Η απόφαση ήταν ότι η ευθύνη ήταν εξ ολοκλήρου της αστυνομίας. Ανθρωποκτονία εξ αμελείας ήταν η απόφαση του δικαστηρίου του Ουόριγκτον το 2016. 23 χρόνια άργησε και η συγγνώμη της Sun, με δημόσια απολογία στο πρωτοσέλιδο της με παραλλαγή του τότε τίτλου “ΤΗΕ REAL TRUTH”. Ένας ελάχιστος φόρος τιμής για τις 96 αθώες ψυχές. Και άλλο ένας λόγος να συνεχιζεί να μισεί η βρετανική εργατική τάξη τη σιδηρά ”Κυρία” του νεοφιλελευθερισμού.
Η όλη υπόθεση έρχεται να καταρρίψει το μύθο που ακούμε συχνά πυκνά και στα της χώρας μας ”μια Θατσερ θα μας σώσει”. Η Θάτσερ δεν έσωσε κανέναν. Η Θάτσερ μίσουσε κάθετι λαϊκό, το ποδόσφαιρο στη συγκεκριμένη περίπτωση και τους οπαδούς του. Το μόνο που ήθελε ήταν να μεταφέρει τη βία έξω απο τα γήπεδα και όχι να την πατάξει. Οι κινήσεις της, όπως και οι χειρισμοί της στην ύποθεση του Χίλσμπορο και στους 96 αδικοχαμένους, το μόνο που πέτυχαν ήταν να οξύνουν το μίσος και την ένταση της βίας των χούλιγκαν προς το πρόσωπό της και όχι μόνο…
