“Και στα ανοιχτά του κόσμου τα καμιόνια θα ξεφορτώνουν στην Καισαριανή…” – Στιγμιότυπα από τη συναυλια του Μαρκόπουλου για τους 200 της Καισαριανής

Με τη σημερινή συναυλία του Γιάννη Μαρκόπουλου και την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα που προηγήθηκε, κορυφώθηκαν κι ολοκληρώθηκαν οι διήμερες εκδηλώσεις τιμής στους 200 κομμουνιστές που εκτελέστηκαν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής την Πρωτομαγιά του 44′ από τους φασίστες κατακτητές. Παρακάτω στεκόμαστε σε μερικά χαρακτηριστικά στιγμιότυπα που ξεχώρισαν.

-Η μαζική παρουσία του κόσμου που γέμισε το χώρο και δεν αποθαρρύνθηκε ούτε από την ψιχάλα που έπιασε προς το τέλος της συναυλίας, για να απομακρυνθεί. Αυτή ήταν η σπορά των 200 και των συντρόφων τους, που δε λύγισε, πήγε ενάντια στο ρεύμα των καιρών, συνεχίζει τον αγώνα τους και τιμά στην πράξη τη θυσία τους. Χιλιάδες κόσμου που παρακολούθησε την ομιλία και τη συναυλία, από την αρχή ως το τέλος, ή μάλλον την άκουσε, αφού πολλοί ήταν αυτοί που δεν είχαν καν οπτική επαφή με τη σκηνή, εξαιτίας των δέντρων αλλά και του πλήθους των θεατών…

Η στιγμή της παράδοσης του μαντηλιού ενός από τους εκτελεσθέντες του Σπήλιου Αμπελογιάννη. Το παρέδωσε ο ανιψιός του, Νίκος Σοφιανός (που είναι άλλο πρόσωπο από το συνονόματο μέλος του ΠΓ) στο Δ. Κουτσούμπα, εκ μέρους της 95χρονης αδελφής του εκτελεσμένου, της Μαρίας Αμπελογιάννη, που δεν μπόρεσε να παραβρεθεί στο Σκοπευτήριο.

Το ένα λεπτό σιγής που ζήτησε να κρατηθεί ο Μαρκόπουλος στη μνήμη των εκτελεσθέντων, ανάμεσα στους οποίους ήταν κι ένας συγγενής του.

Το ανέκδοτο τραγούδι από το “Χρονικό” του Μαρκόπουλου, σε εκτέλεση του ίδιου.

Ανέκδοτο τραγούδι από το χρονικό του Γιάννη Μαρκοπουλου, σε εκτέλεση του ίδιου, τώρα στο σκοπευτήριο της Καισαριανης. #ΚΚΕ #ΚΝΕ #100xronia_kke #Πρωτομαγιά pic.twitter.com/DV6S0ay9Lx

— Τόνια Παπακώστα (@toniapap93) 29 Απριλίου 2018

Ολόκληρη η συναυλία συνολικά, που ταξίδεψε τους θεατές, άλλους στα νεανικά τους χρόνια, άλλους σε τραγούδια που τους ανέθρεψαν πολιτικά, κι όλους μαζί σε κομβικές στιγμές της ταξικής πάλης -όπως η θυσία των διακοσίων κομμουνιστών στην Καισαριανή. Ολόκληρη τη συναυλία μπορείτε να την παρακολουθήσετε στο βίντεο που ανέβασε το πόρταλ του 902.

Και το ζεστό χειροκρότημα της αποθέωσης που κέρδισε ο συνθέτης, οι ερμηνευτές κι όλοι οι συντελεστές της συναυλίας στο τέλος, με τη βροχή να μη χαλάει το κλίμα, αλλά αντιθέτως να του προσδίδει επιπλέον φόρτιση.

Η παρουσία του σκηνοθέτη Π. Βούλγαρη, που διηγείται στο “Τελευταίο Σημείωμα” από τη δική του σκοπιά, την ιστορία του Ναπολέοντα Σουκατζίδη και των 200 της Καισαριανής.

Την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που είχε πολλά ενδιαφέροντα σημεία αλλά και συγκινητικές αναφορές, όπως αυτό που έγραψε στο τελευταίο του σημείωμα πριν την εκτέλεση ο Καβαλιώτης Δημήτρης Ρόδης.

Να πείτε στους καπνεργάτες μου ότι δεν τους πρόσβαλα.

Αντιθέτως, αυτοί που τους προσβάλλουν είναι οι κυβερνώντες που δεν έχουν καμία θέση στο Σκοπευτήριο και τις τιμητικές εκδηλώσεις.

Εδώ, σ’ αυτόν τον ηρωικό τόπο, στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, δεν έχουν καμιά θέση όσοι σήμερα, από την καρέκλα της εξουσίας, κρατάνε τη σημαία του κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, που ματώνουν τους λαούς. Όσοι συναγελάζονται με τον “διαβολικά καλό” Τραμπ και τους νέους Πιουριφόι της αμερικάνικης πρεσβείας, για να προστατέψουν το άγαλμα του μακελάρη εγκληματία της ανθρωπότητας Τρούμαν.

Είναι προσβολή να κόβεις μισθούς και συντάξεις, να χτυπάς το δικαίωμα της απεργίας, να στέλνεις τα ΜΑΤ στους εργάτες που διαδηλώνουν. Είναι προσβολή να συμμετέχεις στον πόλεμο, να δίνεις γη και ύδωρ στους φονιάδες των λαών, να αλυσοδένεις τις επόμενες γενιές. Και αν δεν το ξέρουν, να το μάθουν: Οι 200 εκτελεσμένοι με την υπέρτατη θυσία τους, όχι μόνο δεν πρόσβαλαν, αλλά τίμησαν την τάξη τους, το λαό τους.

Εξίσου σημαντικός κι εύστοχος ήταν ο παραλληλισμός των σημερινών προσφύγων με όσους είχαν μικρασιατική καταγωγή και την κοινή ρίζα του δράματος που έζησαν -παρά τις εμφανείς διαφορές στις μεταξύ τους περιπτώσεις.

Παρ’ όλες τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στους Μικρασιάτες πρόσφυγες και τους σημερινούς πρόσφυγες, είναι όλοι τους θύματα της εκμεταλλευτικής δράσης των μονοπωλίων και των δολοφονικών τους πολέμων.

Τότε, ήταν η “Μεγάλη Ιδέα” που έριξε στο σφαγείο της Μικρασιατικής Εκστρατείας εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες της Μικράς Ασίας, τους φαντάρους – παιδιά του ελληνικού λαού. Και έφερε 1,5 εκατ. πρόσφυγες στην Ελλάδα.

Σήμερα, είναι η πολιτική της λεγόμενης “γεωστρατηγικής αναβάθμισης της χώρας”, δηλαδή αναβάθμισης των συμφερόντων του ελληνικού κεφαλαίου σε μια περιοχή όπου οξύνονται οι αντιθέσεις ανάμεσα σε ΗΠΑ, ΕΕ, με τη Ρωσία, την Κίνα και άλλα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη.

Όπως το νεαρό τότε ΚΚΕ (το ΣΕΚΕ) αντιτάχθηκε με όλες του τις δυνάμεις στη Μικρασιατική εκστρατεία και στην αποστολή στρατού έξω από τα σύνορα, έτσι και τώρα παλεύει ενάντια στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία και τη Μ. Ανατολή.

Κι αφού έκανε μια εκτενή αναφορά στις εγκληματικές ευθύνες του ευρωνατοϊκού ιμπεριαλισμού, πρόσθεσε πολύ εύστοχα:

Από την άλλη, βέβαια, εμείς δεν ξεχνάμε ότι σήμερα η Ρωσία δεν είναι η Σοβιετική Ένωση, το εργατικό κράτος, όπως το ξεχνάνε κάποιοι άλλοι. Η Ρωσία σήμερα είναι μία ισχυρή καπιταλιστική χώρα, μεγάλη στρατιωτική δύναμη που έχει ανταγωνιστικά συμφέροντα με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, έχει τα δικά της οικονομικά συμφέροντα στη Μέση Ανατολή και τη Συρία.

Μπορεί τη Ρωσία να την κάλεσε στη Συρία η εκλεγμένη κυβέρνησή της, όμως δεν ξεχνάμε ούτε στιγμή ότι ο πόλεμος και η επέμβαση στη Συρία γίνεται εξαιτίας της όξυνσης των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών και αντιθέσεων για τον έλεγχο των αγορών και των σφαιρών επιρροής.

Αυτά φαίνεται να ξεχνούν ή βάζουν παρωπίδες και δεν τα βλέπουν διάφοροι αριστερίζοντες οπορτουνιστές.

Η σωστή γραμμή είναι το ξεσκέπασμα των πραγματικών αντιθέσεων διεθνώς και περιφερειακά, που οδηγούν σε πολέμους και συγκρούσεις, η εναντίωση στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, με ταυτόχρονη αξιοποίηση από το εργατικό επαναστατικό κίνημα των αντιθέσεων των καπιταλιστικών κρατών υπέρ των λαών και των κινημάτων τους, για την κυριαρχία, ανεξαρτησία, χωρίς να μπαίνει, δηλαδή, κάτω από “ξένες σημαίες”, χωρίς να στοιχίζεται πίσω από τη μια ή την άλλη ιμπεριαλιστική δύναμη ή μπλοκ συμμαχιών κατά περίσταση και έχοντας πάντα καθαρό στόχο την εργατική εξουσία.

Αυτό το μήνυμα, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, είναι ο συνδετικός κρίκος με το σήμερα και το βασικό μήνυμα της φετινής ταξικής Πρωτομαγιάς, όπου είναι το επόμενο αγωνιστικό ραντεβού. Όλοι στους δρόμους, ενάντια στο σφαγείο που ετοιμάζουν οι ιμπεριαλιστές και τα μονοπώλια για τους λαούς.