Η χρονιά του Δικέφαλου
Με Σάκοτα πήρε το τελευταίο πρωτάθλημα, με Σάκοτα ξαναπήρε τώρα τίτλους. Λες να έχει και έξι δάχτυλα;
Η ΑΕΚ πήρε τίτλο στο ποδόσφαιρο, 24 χρόνια μετά.
Το Σάββατο πάει να πάρει το νταμπλ, στον τελικό με τον ΠΑΟΚ.
Και λένε πως αν πήγαινε στη Γιουροβίζιον, θα το σήκωνε κι εκεί -με τον ύμνο της ή έστω με τη Δέσποινα του ΑΕΚτζή Ντέμη.
Σώπασε κυρα-Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις -από συγκίνηση. Κράτα τα δάκρυα για το γήπεδο του Μελισσανίδη που έρχεται…
Η ΑΕΚ πήρε στο μπάσκετ Κύπελλο, σπάζοντας τον πρασινοκόκκινο δικομματισμό.
Πήρε και το Ευρωπαϊκό, πενήντα χρόνια μετά από την πρώτη φορά που χάραξε το δρόμο -και πάλι ως γηπεδούχος.
Και ο εκφωνητής εκείνου του αγώνα ήταν ξανά στα μικρόφωνα, και πάλι σε ραδιοφωνική μετάδοση, με φωνή που έτρεμε από συγκίνηση, αλλά και το βαθύ γήρας…
Με Σάκοτα πήρε το τελευταίο πρωτάθλημα, με Σάκοτα ξαναπήρε τώρα τίτλους. Λες να έχει και έξι δάχτυλα;
Η ΑΕΚ σπάει το μειονέκτημα έδρας στο χάντμπολ.
Η ΑΕΚ έφτασε στο ποδόσφαιρο, στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, πιο μακριά από κάθε άλλη ελληνική ομάδα.
Η ΑΕΚ γιόρτασε στα επινίκια της απονομής στο μπάσκετ με αντιφασιστική σημαία, όπως και στους αγώνες με την Ντιναμό Κιέβου.
Α.Ε.Κ σημαινει αντιφασιστικη σημαία στην απονομή του ευρωπαϊκού κυπέλλου #MONAEK pic.twitter.com/PhDMJFUM7A
— Nektarios Koureas (@koukoupi) 6 Μαΐου 2018
ΑΕΚ εδώ, ΑΕΚ εκεί, που λέει και το σύνθημα
Αυτά συμβαίνουν κάθε εκατό χρόνια. Ή έστω κάθε πενήντα… Με το άστρο του 68′. Κι όχι, δεν είναι να το ρίξουμε στην αστρολογία, αλλά αυτά που συμβαίνουν εντός γηπέδου, δε γίνεται να ερμηνευτούν με “χυδαίο υλισμό”, χωρίς να παίρνει υπόψη του την αύρα και το συναίσθημα, που μπορεί να γίνει υλική δύναμη μες στο παιχνίδι.
Οι φίλαθλοι της ΑΕΚ πετάνε στα σύννεφα. Αρκεί να μην ξεχνάνε πως όταν τελειώσει η “εφήμερη χαρά” των τίτλων, το συννεφάκι φεύγει και επιστρέφουμε στη σκληρή πραγματικότητα.
Ο αθλητισμός είναι κι αυτός ένα όπιο του λαού. Που κατά βάση σημαίνει παυσίπονο, για να ανακουφίζει τον πόνο και τη μιζέρια μιας ζωής που είναι κοιλάδα των δακρύων. Ας μην τον αφήσουμε να γίνει ουσία που αφιονίζει το λαό και δεν τον αφήνει να δει την ουσία, τα προβλήματα που τον βασανίζουν και τη λύση τους…