«Γήπεδο στη Νέα Φι-λα-δέλ-φεια»

«Γήπεδο στη Νεα Φι-λα-δελ-φεια», αυτό το σύνθημα βγαίνει από τα χείλη των οπαδών και των φίλων της ΑΕΚ εδώ και 14 χρόνια από τότε που η διοίκηση Γρανίτσα γκρέμισε το γήπεδο και το κλειστό γυμναστήριο της ΑΕΚ. Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Αρχικά, το σχέδιο Γρανίτσα έμεινε στα χαρτιά αφού σε μια νύχτα αντικαταστάθηκε το σχέδιο δημιουργίας γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια για τους Ολυμπιακούς αγώνες από το «Καραϊσκάκης». Μετά, επί διοίκησης Ντέμη, το σχέδιο του γηπέδου πηγαινοερχόταν από τη Φιλαδέλφεια, στη Νέα Ιωνία, στα Σπάτα και στον ΟΔΔΥ. Τελικά επέστρεψε στη Νέα Φιλαδέλφεια μέσου του σχεδίου Μελισσανίδη για την ανέγερση της «ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ». Σχέδιο που όπως φαίνεται είναι πιθανό να υλοποιηθεί, αφού παρά τις αντιδράσεις του δήμου Νέας Φιλαδέλφειας, δημοτικών παρατάξεων και άλλων φορέων της περιοχής έχει την ολόπλευρη στήριξη της κυβέρνησης και της περιφέρειας. Βέβαια, για να φθάσει το σχέδιο στην τελική φάση έχουν γίνει πολλά και διάφορα.

Τραμπουκισμοί εις βάρος των δημοτικών συμβούλων της «Λαϊκής Συσπείρωσης» μέσα στο δημοτικό συμβούλιο. Επιθέσεις εις βάρος της δημοτικής αρχής. Επιθέσεις εις βάρος πολιτικών φορέων και συλλογικοτήτων που διαφωνούν με το σχέδιο και «τολμούν» να το εκφράσουν. Ψήφιση από τη βουλή φωτογραφικής διάταξης που παρακάμπτει το «εμπόδιο» του δήμου. Διάθεση 20.000.000 € από την περιφέρεια για την αποπεράτωση του έργου.

Όταν μιλάμε για το σχέδιο «ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ» θα πρέπει να ξέρουμε όλοι ότι μιλάμε για ένα σχέδιο η υλοποίηση του οποίου θα έχει ως αποτέλεσμα την ανέγερση ενός γηπέδου ιδιοκτησίας της «ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ Α.Ε.» το οποίο θα αξιοποιείται μόνο από την ΠΑΕ ΑΕΚ. Ένα γήπεδο, δηλαδή, που θα επιβαρύνει οικιστικά την περιοχή δίχως να προσφέρει τίποτα στους κατοίκους της.

Κόντρα στα σχέδια Γρανίτσα, Νικολαΐδη και Μελισσανίδη που λίγο – πολύ ήταν παρόμοια αφού στον πυρήνα τους είχαν το κυνήγι του επιχειρηματικού κέρδους και όχι την δημιουργία υποδομών αθλητισμού για το σωματείο της ΑΕΚ, υπήρξε κάποια στιγμή πριν περίπου 10 χρόνια ένα σχέδιο που είχε διατυπώσει η δημοτική παράταξη του ΚΚΕ (τότε δεν λεγόταν «Λαϊκή Συσπείρωση») το οποίο είχε υιοθετηθεί και από την τότε διοίκηση της ερασιτεχνικής ΑΕΚ και από ένα μέρος της τότε ηγεσίας της Original. Το σχέδιο αυτό προβλέπει:

• Το γήπεδο να ανεγερθεί με κρατική χρηματοδότηση

• Να μην χρησιμοποιείται μόνο από την ΠΑΕ ΑΕΚ

• Να έχει τη δυνατότητα να στεγάσει όσο το δυνατόν περισσότερα τμήματα της ερασιτεχνικής ΑΕΚ καθώς και άλλων σωματείων της περιοχής

• Να δίνει πρόσβαση στον αθλητισμό στους κατοίκους της Νέας Φιλαδέλφειας και των γύρω περιοχών

• Να ανεγερθεί σύμφωνα με τις ισχύουσες πολεοδομικές ρυθμίσεις και με σεβασμό στο περιβάλλον

Ουσιαστικά, δηλαδή, το σχέδιο αυτό στοχεύει στη δημιουργία χώρων άθλησης που θα αξιοποιούνται από την ερασιτεχνική ΑΕΚ και θα είναι στη διάθεση του λαού της περιοχής. Γήπεδο, δηλαδή, ξεκομμένο από επιχειρηματικά συμφέροντα, το οποίο θα δίνει στη νεολαία θέση μέσα στους αγωνιστικούς χώρους και όχι στην εξέδρα όπως κάνουν τα υπόλοιπα σχέδια. Γήπεδο που δίνει τη χαρά της άθλησης και του παιχνιδιού με μαζικούς όρους κόντρα στους οπαδικούς στρατούς, κόντρα στις ομάδες – επιχειρήσεις, κόντρα στο τζόγο και στα στημένα παιχνίδια που στις μέρες μας ρίχνουν βαριά τη σκιά τους πάνω από το ποδόσφαιρο αλλά και όλες τις άλλες μορφές επαγγελματικού αθλητισμού. Γήπεδο, δηλαδή, που θα δίνει σοβαρά αντισταθμιστικά οφέλη στο λαό της περιοχής ο οποίος θα κληθεί να αντιμετωπίσει τη σοβαρή οικιστική επιβάρυνση που θα επιφέρει η ανέγερσή του.

Το σχέδιο αυτό είναι, ουσιαστικά, το μόνο σχέδιο που θα μπορούσε να γίνει αντικείμενο διεκδίκησης από το λαό της Νέας Φιλαδέλφειας αφού θα βελτίωνε τους όρους ζωής στην πόλη. Κάνεις, βέβαια, δεν περίμενε η νέα διοίκηση της Original που προέκυψε μετά την έλευση Μελισσανίδη να πήγαινε κόντρα στα συμφέροντα του big boss. Αυτοί που έχουν αναλάβει την «αξιοποίηση» λούμπεν στοιχείων της νεολαίας για λογαριασμό του προέδρου είναι αδύνατο να θέσουν τα λουμπενοποιημένα αυτά στοιχεία σε διαδικασία διεκδίκησης με ταξικό περιεχόμενο που εναντιώνεται, μάλιστα, στα άμεσα συμφέροντα του Μελισσανίδη. Ωστόσο, θα περίμενε κανείς το σχέδιο αυτό να έχει υιοθετηθεί από τη δημοτική αρχή για να αναδείξει και στο λαό ποιο είναι το συμφέρον του και πώς αυτό μπορεί να εξυπηρετηθεί από το γήπεδο. Η δημοτική αρχή, όμως, ουσιαστικά επέλεξε να θέσει ως διαχωριστική γραμμή τη συμφωνία ή τη διαφωνία με την ανέγερση του γηπέδου. Διαχωριστική γραμμή που είναι αποπροσανατολιστική και «δαιμονοποιεί» το γήπεδο, που αν κατασκευαζόταν με κριτήριο τα λαϊκά συμφέροντα, και όχι τα επιχειρηματικά, θα αναβάθμιζε την ποιότητα ζωής των κατοίκων.

Με αυτούς τους όρους θα μπορούσε το γήπεδο να συμβάλει τόσο στη βελτίωση της ζωής των κατοίκων της περιοχής όσο και στη μεγέθυνση της ΑΕΚ ως σωματείου αφού από τη μαζική προσέλκυση νέων παιδιών και οι φίλοι του σωματείου θα αυξάνονταν και η ανεύρεση νέων ταλέντων θα γινόταν ευκολότερη. Για μια ακόμη φορά δηλαδή αποδεικνύεται ότι τα επιχειρηματικά συμφέροντα λειτουργούν εις βάρος των λαϊκών συμφερόντων. Συγκρούονται σε κάθε έκφανση της ζωής.