Άλμπρεχτ Ντύρερ-Ένας αστός ζωγράφος της Αναγέννησης
Ένας ζωγράφος που αντανακλά στο έργο του τη νέα αυτοπεποίθηση της ανερχόμενης αστικής τάξης, στην οποία εντάχθηκε κι ο ίδιος.
O Άλμπρεχτ Ντύρερ υπήρξε ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της Αναγέννησης στο γερμανόφωνο χώρο. Συγκέντρωνε στο πρόσωπό του μια σειρά από ιδιότητες, όπως εκείνες του ζωγράφου, του χαράκτη, του λιθογράφου, του σχεδιαστή και του θεωρητικού τέχνης. Διασημότερος ωστόσο έγινε για τη ζωγραφική του, η οποία αποτελεί μεταίχμιο μεταξύ της ύστερης γοτθικής στην αναγεννησιακή τέχνη, με τις αυτοπροσωπογραφίες του να είναι σήμερα τα γνωστότερα έργα του, καθώς αντανακλούν την αυξανόμενη αυτοπεποίθηση της αναγεννησιακής ελίτ. Γεννήθηκε στη Νυρεμβέργη του σημερινού κρατιδίου της Βαυαρίας από γιο Ουγγρού χρυσοχόου που είχε μεταναστεύσει στη γερμανική πόλη κι αρχικά ακολούθησε επαγγελματικά τα βήματά του. Από τα 17 αδέλφια του, μόνο άλλοι δυο αδερφοί του επιβίωσαν στην ενήλικη ζωή, μάλιστα ο ένας εξ αυτών, ο Χανς Ντύρερ, έγινε αργότερα αυλικός ζωγράφος του Πολωνού βασιλιά Σιγισμούνδου Α’ στην Κρακοβία. Τ0 1486 ο Ντύρερ ξεκίνησε τη μαθητεία του στο εργαστήρι του Βόλγκεμουτ, ο οποίος ασχολούνταν κυρίως με την ξυλογλυπτική, επηρεάζοντας το νεαρό μαθητή του.
Από το 1490 ως το 1490 ταξίδεψε σε μια σειρά χώρες της κεντρικής κυρίως Ευρώπης, βιοποριζόμενος με σχέδια και ξυλόγλυπτα. Επιστρέφοντας στη Νυρεμβέργη παντρεύτηκε την κόρη ενός ευκατάστατου εμπόρου, χωρίς να αποκτήσουν παιδιά. Από το 1497 κι εξής άρχισε να τον συνδέει βαθιά φιλία με τον ουμανιστή λόγιο Βίλιμπαλντ Πιρκχάιμερ. Μετά το ξέσπασμα επιδημίας πανώλης στη Νυρεμβέργη ο Ντύρερ ταξίδεψε στην Ιταλία, καταγράφοντας τις εντυπώσεις του σε μια σειρά υδατογραφιών. Η ιταλική τέχνη της Αναγέννησης έμελε να ασκήσει πολύ μεγάλη επιρροή στο έργο του.
Ήδη από το 1495 ο ζωγράφος είχε ανοίξει το δικό του εργαστήριο στην πόλη, το οποίο υποστήριξε με κάθε τρόπο ο μαικήνας του Ντύρερ,δούκας της Σαξονίας. Η φήμη του άρχισε να ξεπερνάει τα στενά όρια της πόλης του το 1498 με έναν κύκλο χαρακτικών με τίτλο “Η Αποκάλυψη”. Από το 1500 κι εξής, ο Ντύρερ ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τα προβλήματα προοπτικής και ανατομίας του ανθρώπινου σώματος.
Από το 1505 ως το 1507 πραγματοποιίησε και νέο ταξίδι στη Βόρεια Ιταλία, χάρη στη χρηματοδότηση της ισχυρής οικογένειας τραπεζιτών των Φούγκερ. Εκεί συναναστράφηκε και μελέτησε το έργο του Λουκά Πιατσόλι, σπουδαίου μαθηματικού που τον μύησε στα μυστικά της προοπτικής. Ο ίδιος ο Ντύρερ συνέγραψε ένα έργο σχετικά με τις αναλογίες στη ζωγραφική, που εμφανίστηκε ωστόσο πολλά χρόνια αργότερα, το 1528. Συνέγραψε επίσης πραγματείες για θέματα αρχιτεκτονική,ς με επίκεντρο την οχυρωματική. H κοινωνική καταξίωση του Ντύρερ πιστοποιείται και από την εκλογή του στο Μεγάλο Συμβούλιο της Νυρεμβέργης.
Πολλά από τα έργα του Ντύρερ μετά το 1512 δημιουργήθηκαν κατόπιν ανάθεσης του Μαξιμιλιανού Α’, κάτι που το 1515 του εξασφάλισε μια γενναιόδωρη σύνταξη. Στη διάρκεια ενός ταξιδιού αρρώστησε από ελονοσία, η οποία θα τον συνόδευε ως το τέλος της ζωής του. Το 1526 δώρισε στην πόλη του το έργο “4 Απόστολοι”, που θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα της τέχνης του. Δυο χρόνια μετά έφυγε από τη ζωή, στις 6 Απρίλη 1528, πιθανότατα λόγω επιπλοκών της ασθένειάς του. Στον τάφο του στη Νυρεμβέργη ο φίλος του Πιρκχάιμερ του αφιέρωσε επιγραφή με τα εξής λόγια: “Ό,τι ήταν θνητό στο Ντύρερ, βρίσκεται θαμμένο εδώ”.
