O Νίκος Παππάς κι οι “εντός κινήματος” φασίστες

Όλοι θα θυμούνται τον διαχωρισμό της πλατείας Συντάγματος σε “Άνω” και “Κάτω” πλατεία επί εποχής αγανακτισμένων, με τις ελληνικές σημαίες, τις μούντζες, τα συνθήματα για Γουδί και διάφορες “εθνικόφρονες” φάτσες να δεσπόζουν στην πρώτη, και περσόνες που ανήκαν ή επρόκειτο στο μέλλον να προσχωρήσουν στο Σύριζα (Τσακαλώτος, Βαρουφάκης), μαζί με τμήματα του εξωκοινοβουλίου στη δεύτερη να αλλάζουν τον κόσμο σε δέκα συνελεύσεις. Οι δυο κόσμοι συνυπήρχαν παράλληλα, αλλά σε γενικές γραμμές αρμονικά, όποιος όμως τότε τολμούσε να επισημάνει το συγχρωτισμό της “ριζοσπαστικής αριστεράς” με εθνικιστές και κρυπτοφασίστες, είτε αγνοούνταν ως συνωμοσιολόγος, είτε γινόταν αντικείμενο οργής ή χλεύης για την αδυναμία του να συνταχθεί με το αχρωμάτιστο, αδιαμεσολάβητο κι αυθόρμητο κίνημα.

Από αυτή την άποψη είναι πραγματικά εκπληκτικό ένα τουί του υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής Νίκου Παππά, που όχι απλά παραδέχεται το συναγελασμό με φασίστες στους Αγανακτισμένους, αλλά καμαρώνει διότι “οι δημοκρατικές δυνάμεις” (δηλ. βασικά ο Σύριζα) δεν τους επέτρεψαν “να σηκώσουν κεφάλι εντός κινήματος”!

Η προσπάθεια κατασυκοφάντησης του μεγαλειώδους κινήματος των Αγανακτισμένων θα πέσει στο κενό.Οι φασίστες-είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι- δεν κατάφεραν να σηκώσουν κεφάλι εντός του κινήματος ακριβώς επειδή υπήρχαν εκεί δημοκρατικές δυνάμεις.Ας αφήσουν κάποιοι τους συμψηφισμούς.

— Νίκος Παππάς (@nikospappas16) May 22, 2018

“Εντός του κινήματος” λοιπόν οι φασίστες, όπως ομολογεί ανοιχτά ο υπουργός, που χάρη στην παρουσία του Σύριζα έκατσαν ήσυχα, εννοώντας μάλλον πως δεν πλάκωσαν κανέναν (ξεχνά βέβαια το ξύλο στo KKE (μ-λ) επειδή είχε το θράσος να εμφανιστεί με τη σημαία με το επάρατο σφυροδρέπανο), όπως κάνανε οι τα φασιστοειδή στην ακομμάτιστη ποντιακή συγκέντρωση στο Μπουτάρη. Ο Σύριζα βέβαια αρέσκεται εδώ και χρόνια να πιστεύει ότι τιθασεύει το φασισμό δια της συνύπαρξης μαζί του, όπως αποδεικνύουν οι κοινές εκδρομές στο Καστελλόριζο με Κασιδιάρη και Χρήστο Παππά το Δεκέμβρη του 2016, η εμφάνιση των τελευταίων και άλλων χρυσαυγιτών στην άσκηση “Παρμενίων” το περασμένο φθινόπωρο και άλλα περιστατικά. Εκείνο που δεν είχε ξαναγίνει είναι να εντάξει Συριζαίος, και δη σημαίνον κυβερνητικό στέλεχος τους φασίστες στο “κίνημα”, έστω κι ως παρίες του. Ο τελευταίος που χαρακτήρισε κινηματική δύναμη τη ΧΑ ήταν ο Ανδρέας Λοβέρδος, όταν μιλούσε για ακτιβισμό τύπου Χαμάς.

Θα πει βέβαια κανείς πως έτσι δικαιώνονται οι (ντεμέκ) φιλελεύθεροι ισαποστάκηδες θιασώτες της θεωρίας των δύο άκρων, με πιο πρόσφατο βέβαια το χθεσινό κρούσμα με τα εξτρεμιστικά γιαούρτια στον Πάγκαλο. Κάτι που σαφώς δεν ισχύει, διότι αφενός από αυτούς τους κύκλους ξεκίνησε το ξέπλυμα της “σοβαρής” ΧΑ πολλά χρόνια πριν, αφετέρου ένα σημαντικό μέρος τους δεν είχε κανένα πρόβλημα να συνυπάρξει αρμονικότατα μαζί με τους φασίστες στα εθνικιστικά συλαλλητήρια για τη Μακεδονία. Το μόνο σίγουρο είναι πως οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, στις οποίες προ πολλού εντάσσεται κι ο Σύριζα, δε μπορούν και σ’ένα βαθμό δε θέλουν, για τους δικούς τους τακτικίστικους ή και βαθύτερους λόγους, ν’αντιμετωπίσουν το φασισμό, είτε με το προσωπείο της ΧΑ, είτε με όποιο τυχόν πάρει στο μέλλον. Η απάντηση σίγουρα δεν μπορεί να είναι ούτε η ανοχή, ούτε το “χαλινάρι” στους φασίστες, αλλά το τσάκισμα τους οργανωμένα κι αποφασιστικά από το λαϊκό κι εργατικό κίνημα, που δεν ανέχεται ούτε καν φραστικά τη συνύπαρξή μαζί τους.