Κι όμως ήταν απεργία-Στιγμιότυπα από τη μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ

Πολύ μελάνι χύθηκε αυτές τις μέρες για το χαρακτήρα της σημερινής απεργίας, η τελική απάντηση δόθηκε στο δρόμο και στους χώρους δουλειάς και δεν αφήνει πολλά περιθώρια παρερμηνειών. Χιλιάδες εργαζόμενοι, συνταξιούχοι και νέοι πορεύθηκαν σήμερα με το ΠΑΜΕ στο κέντρο της Αθήνας, αποδεικνύοντας την κενότητα ρητορικών σχημάτων περί “απεργών χωρίς απεργία”, κι απαντώντας και στις πλειοψηφίες ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που στόχευαν να μετατρέψουν τη σημερινή κινητοποίηση σε φιλοκυβερνητική και φιλεργοδοτική φιέστα. Η υποδοχή που τους επεφύλαξαν οι εργαζόμενοι ήταν η εγγραφή στα παλαιότερα των υποδυμάτων τους, όπως απέδειξε η για πολλοστή φορά θλιβερή εικόνα της συγκέντρωσής τους σήμερα, με το μόνο αξιοσημείωτο στοιχείο της να είναι η μουσική υπόκρουση Αγγελάκα, ο οποίος μετά και τις τελευταίες του συνεντεύξεις εξάλλου βάζει γερή υποψηφιότητα για επίσημος κυβερνητικός τροβαδούρος. Κατά τα λοιπά, λίγες ακόμα εκατοντάδες διαδηλωτές διαφόρων οργανώσεων του εξωκοινοβουλίου διαδήλωσαν υπέρ ή κατά της απεργίας, με τους τελευταίους να διεκδικούν επάξια τον τίτλο των “απεργών του Σρέντιγκερ”.

Το γιγαντοπανώ του ΠΑΜΕ από την πρόσφατη συμβολική κατάληψη της ΓΣΕΕ

Εκείνο που προσπαθήσαμε μάταια να βρούμε στη διάρκεια της πορείας ήταν τα αφεντικά που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να συμμετέχουν μαζικά στην μέρα “κοινωνικής συμμαχίας”. Φαίνεται ωστόσο ότι κανείς δεν τους ενημέρωσε πως η απεργία γίνεται για το καλό τους, και τα καταστήματα πάσης φύσης λειτουργούσαν σχεδόν χωρίς εξαίρεση κανονικά. Το ίδιο έγινε και στην Cosco στον Πειραιά, όπου αντί η εργοδοσία να συγχαρεί τους απεργούς, προσπάθησε να μπάσει εκβιαστικά λιγοστούς εργαζόμενους για δουλειά, ενώ χάρη στην αποφασιστικότητα των ταξικών σωματείων και των υπόλοιπων συμμετεχόντων στην κινητοποίηση, αναγκάστηκε τελικά να κηρύξει “λήξη βάρδιας”. Έτσι, για πρώτη φορά μετά την παραχώρηση του λιμανιού στον κινεζικό κολοσσό, το λιμάνι του Πειραιά νέκρωσε σε ημέρα απεργίας.

Από τα υπόλοιπα στιγμιότυπα, ξεχωρίζει η παρουσία των αγαπημένων μασκότ των πορειών του τελευταίου διαστήματος, δηλαδή των Καταλανών Ινδέπες ή τουλάχιστον των αλληλέγγυων προς εκείνους. Αυτή τη φορά δεν πετύχαμε τη φυσική τους παρουσία μετά σημαιών της πατρίδας τους, φρόντισαν όμως να διακοσμήσουν διάφορα σημεία στην Πανεπιστημίου με τα χρώματα της Καταλωνίας και τον περίφημο στίχο “Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία κλπ”.

Πικέ-Παιδεία-Καταλωνία-Ο Φράνκο δεν τελείωσε το ’73

Το μόνο που λείπει για να συμπληρωθεί η εικόνα, είναι μια αυτοψία στις παραλίες της Αττικής, για να δούμε πόσοι ανταποκρίθηκαν σε πρόσφατο κάλεσμα για επαναστατικά μπάνια του λαού, παρότι ο αέρας, παραδοσιακά φιλοεργοδοτικό στοιχείο, μπορεί να ανέκοψε σε αρκετούς την κινηματική έφοδο στις αμμουδιές.