Τελικά είναι όλοι οι φόνοι παιδιών ίδιοι; – Το αισχρό ξέπλυμα μιας αυτοδικίας

Τελικά η βία είναι καταδικαστέα από όπου κι αν προέρχεται; Ή μήπως γίνεται αποδεκτή όταν στοχεύει τους Ρομά ή προέρχεται από το όπλο ενός νοικοκυραίου; Είναι αποτρόπαια πράξη ο φόνος ενός μικρού παιδιού; Ή μήπως τελικά το κριτήριο για την ευαισθησία μας καθορίζεται απ’ το χρώμα της επιδερμίδας του θύματος και την ταξική του θέση;

Τα ερωτήματα μπαίνουν με αφορμή τη δολοφονία μιας μικρής τσιγγανοπούλας στην Άμφισσα από έναν κρεοπώλη, που κρύβεται στην ορεινή περιοχή γύρω από την πόλη, για να αποφύγει τη σύλληψη. Και είναι προφανώς ρητορικά. Όπως ακριβώς τα κυρίαρχα ΜΜΕ και οι δημοσιολόγοι τους καταδικάζουν γενικά κι αφηρημένα τη βία, “από όπου κι αν προέρχεται”, για να εξαιρέσουν την κρατική βία ή να ξεπλύνουν τα εγκλήματα των φασιστών, έτσι ακριβώς και η κάλυψη φονικών περιστατικών ακολουθεί διαφορετικά κριτήρια και σταθμά.

Θυμηθείτε το ρατσιστικό μίσος που καλλιεργήθηκε εναντίον των Ρομά με το φόνο ενός μικρού μαθητή στο Μενίδι από αδέσποτη σφαίρα, όπου όλοι ήταν βέβαιοι για την ταυτότητα του δράστη, πριν βγει οποιοδήποτε πόρισμα. Και συγκρίνετε εκείνα τα ρεπορτάζ με την αισχρή κάλυψη των καναλιών στην περίπτωση της δολοφονίας μιας 13χρονης τσιγγάνας, που έφτασε στο νοσοκομείο σχεδόν αποκεφαλισμένη από το κυνηγετικό όπλο του δράστη!

Παρόλα αυτά πολλά ρεπορτάζ μεταδίδουν σκόπιμα ψευδείς πληροφορίες για “πυροβολισμούς στον αέρα για εκφοβισμό”, για τις “αδιευκρίνιστες αιτίες” ή τις “απροσδιόριστες συνθήκες” του φόνου, για “επίδοξους διαρρήκτες” κοκ. Ασφαλώς δε θα αργήσουν -σαν έτοιμες από καιρό, σαν ψωραλέες- και οι υψηλές δικηγορικές αναλύσεις για το θετικό ρόλο της οπλοκατοχής και το δικαίωμα στην “αυτοάμυνα” (διάβαζε “αυτοδικία”).

Επιχειρήματα που ελάχιστα διαφέρουν από το φασιστικό λόγο και τα υστερικά ξεσπάσματα του τύπου “δε θα αφήσουμε να αλωνίζουν ελεύθεροι οι κλέφτες-διαρρήκτες” κτλ. Ύστερα όμως θα αναρωτιούνται “έκπληκτοι” πώς φτάνουμε σε ρατσιστικά παραληρήματα όπως αυτό το Βουλευτή Λακωνίας της ΝΔ, που είπε πως απαγορεύει στους τσιγγάνους να τον ψηφίζουν και λυπάται τα παιδάκια τους. Άραγε να λυπάται και για την 13χρονη που έπεσε από το όπλο του νοικοκυραίου επιχειρηματία στην Άμφισσα;

Η αισχρή στάση των καναλιών, τα δυο μέτρα και σταθμά που έχουν, αποδεικνύουν πως η κοινωνία μας είναι γεμάτη ταξικές και φυλετικές (δηλαδή ρατσιστικές) διακρίσεις. Όπως η μικρή τσιγγάνα δεν είχε τα ίδια δικαιώματα στη ζωή με τα άλλα παιδιά, έτσι δεν έχει και το ίδιο δικαίωμα στο θάνατο και την αντιμετώπισή του. Αν ήταν αντίστροφοι οι ρόλοι, τα κανάλια δε θα θρηνούσαν απλώς, αλλά θα έσπερναν απλόχερα το ρατσιστικό τους δηλητήριο για τη φυλή της. Τώρα στέκονται αμήχανα και μετά βίας κρατιούνται για να μην πουν “να αγιάσει το χέρι του δράστη”…