Ρωσία: Μπάλα στα δίχτυα και απογείωση των ορίων συνταξιοδότησης

Η συζήτηση είχε ανοίξει εδώ και πολλά χρόνια για να προετοιμάσει το έδαφος, και είχε μάλιστα πρόσφατα αναζωπυρωθεί. Τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης παρέμεναν ίδια από το 1928, στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες κι ήταν ένα από τα τελευταία κατάλοιπα του σοβιετικού παρελθόντος. Σταδιακά τα όρια ηλικίας θα αυξάνονται, φτάνονται τα 66 για τους άνδρες και τα 63 για τις γυναίκες σε μια τάση εξίσωσης των δύο φύλων προς το χειρότερο. Κι η κατάλληλη σιτγμή γι’αυτή την απόφαση της κυβέρνησης Μεντβέντεφ ήταν κατά τη διάρκεια του Μουντιάλ που ήταν ο καλύτερος επικοινωνιακός αντιπερισπασμός. Φάτε θεάματα, με λιγότερο άρτο (παρότι σε μια προσπάθεια να χρυσωθεί το χάπι, η κυβέρνηση εξήγγειλε μικρές αυξήσεις στις συντάξεις, σε ετήσια βάση).

Το βασικό επιχείρημα γι’αυτή την απόφαση είναι πως το 1928 που είχαν καθοριστεί τα συγκεκριμένα όρια, το μέσο προσδόκιμο ζωής ήταν κατά πολύ χαμηλότερο. Αυτό είναι όμως το πρόσχημα, καθώς διαπράττεται μια διπλή λαθροχειρία. Αφενός τα όρια αυτά ίσχυαν σε όλ τη σοβιετική περίοδο, μολονότι το μέσο προσδόκιμο είχε ανέβει εντυπωσιακά στην ΕΣΣΔ. Αφετέρου η νίκη της αντεπανάστασης επέφερε ένα πισωγύρισμα με καταστροφικές συνέπειες κι όρους “γενοκτονίας”, μειώνοντας δραματικά το προσδόκιμο, το οποίο μόλις τα τελευταία χρόνια ανακάμπτει, χωρίς όμως αυτό ν’ανοίξει κάποια συζήτηση για πιθανή μείωση των ορίων ηλικίας.

Αυτά εξάλλου είναι απλά προσχήματα. Το βασικό είναι η απόδειξη για τη σχέση του συστήματος της εκμετάλλευσης με το βιοτικό επίπεδο και τα δικαιώματα που αναλαμβάνει ο λαός. Ο ρωσικός καπιταλισμός καταργεί μια κατάκτηση του 1928. Αν οι λαοί δε βάλουν φρένο, με τη δική τους αντεπίθεση, η αντεπανάσταση θα μας πάει πολύ πιο πίσω, σε έναν εργασιακό μεσαίωνα.