Στη σκιά του Φαν Μπάστεν

Συνήθως η κουβέντα για το ολλανδικό ποδόσφαιρο αρχίζει και σταματά στον Κρόιφ. Κι αν μιλάμε για σέντερ-φορ στο Φαν Μπάστεν. Υπήρχαν όμως δύο σπουδαίοι φορ στην αμέσως επόμενη γενιά, που έζησαν στη σκιά τους και γεννήθηκαν κατά σύμπτωση την ίδια μέρα: ο Πάτρικ Κλάιφερτ (ή Κλούιβερτ, όπως ήταν μάλλον το σωστό) και ο Ρουντ Φαν Νίστελροϊ.

Ο Πάτρικ Κλάιφερτ είχε καταγωγή από το Σουρινάμ, την ολλανδική παροικία στα βόρεια της Βραζιλίας, και ανήκε στη γενιά με τα τρομερά μωρά του Φαν Χάαλ στον Άγιαξ, που κατέκτησαν την Ευρώπη. Έγινε ο ήρωας ενός τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ, πριν καν κλείσει τα 19 του, μπαίνοντας ως αλλαγή και πετυχαίνοντας το νικητήριο γκολ εναντίον της Μίλαν στη Βιέννη. Η κορυφή και το μέλλον έδειχναν να του ανήκουν.

Με το Μάρκο Φαν Μπάστεν

Εκείνη η ομάδα του Άγιαξ διαλύθηκε στα εξ ων συνετέθη, με τα κομμάτια της να παίρνουν μεταγραφή στους πιο πλούσιους συλλόγους της Ευρώπης. Ο Κλάιφερτ πήγε το 97′ στη Μίλαν, που έψαχνε τα υλικά για να ξαναφτιάξει τη μαγική τριάδα των Ολλανδών -Γκούλιτ, Βαν Μπάστεν, Ράικαρντ- αλλά εκείνα τα χρόνια, η Ιθάκη των οράνιε ήταν η Μπαρτσελόνα του Βαν Χάαλ, όπου πήγε κι αυτός, μετά από ένα χρόνο στο Μιλάνο, για να προστεθεί στην ολλανδική παροικία μαζί με τα αδέρφια Ντε Μπουρ, τον Κοκού, τον Μπογκάρντε, το Ράιζιγκερ, το Χεσπ, το Ζέντεν, και σε δεύτερη φάση τον Όφερμαρς και τον Ντάβιντς.

Έμεινε έξι χρόνια στη Βαρκελώνη, έγινε ένας από τους σημαντικότερους φορ και σκόρερ στην ιστορία της ομάδας, ήταν μέλος της πρώτης μεγάλης τριάδας -με Φίγκο και Ριβάλντο- αλλά συνέπεσε με τα πέτρινα χρόνια της. Πρόλαβε την πρώτη χρονιά του Ροναλντίνιο και την αρχή της αναγέννησης, αλλά έφυγε κι άφησε τη φανέλα με το 9 στον Ετό.

Την ίδια περίοδο ήταν βασικό στέλεχος των οράνιε και μιας γενιάς που έφτασε δύο φορές κοντά στην πηγή, χωρίς να πιει νερό. Το 98′ κοίταξε στα μάτια τη Βραζιλία και ο Κλάιφερτ τον πραγματικό Ρονάλντο, δείχνοντας γιατί θεωρείται ένας από τους κορυφαίους κεφαλοσφαιριστές της εποχής του. Σκόνταψαν όμως στην κατάρα των πέναλτι, που τους ξαναχτύπησε δύο χρόνια μετά, στον ημιτελικό του EURO με την Ιταλία, όπου έχασαν δύο πέναλτι στην κανονική διάρκεια κι άλλα δύο αργότερα, παίζοντας με δύο παίκτες παραπάνω…

Το 02′ ο Κλάιφερτ έφτιαξε δίδυμο με το Βαν Νίστελροϊ, αλλά οι Ολλανδοί αποκλείστηκαν στα προκριματικά και δεν έπαιξαν ποτέ στο Μουντιάλ-παρωδία της Άπω Ανατολής, κλείνοντας άδοξα τον κύκλο μιας σπουδαίας ομάδας που έμεινε -κλασικά- βασίλισσα χωρίς στέμμα.

Ακολούθησαν τα χρόνια της παρακμής, το πέρασμα από Νιούκαστλ και Βαλένθια και ο επίλογος σε Αϊντχόφεν και Λιλ, για να ρίξει μόνος τους τίτλους τέλους, μόλις στα 32 του. Στην Ολλανδία είχε χάσει από τα 28 του τη φανέλα του βασικού, πρόλαβε όμως να γίνει προσωρινά ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία των οράνιε -για να του πάρει το ρεκόρ ο Φαν Πέρσι.

Την ίδια περίπου περίοδο που έδυε το δικό του άστρο, ανέτειλε αυτό του Ρουντ Φαν Νίστελροϊ, που ακολούθησε διαφορετική πορεία προς την κορυφή. Έκανε πιο αργά το δικό του ξεπέταγμα, παίρνοντας μεταγραφή στα 22 του για την Αϊντχόφεν. Εκεί τον εντόπισαν οι κεραίες της Γιουνάιτεντ και του Σερ Άλεξ. Έπαιξε μια γεμάτη πενταετία στους κόκκινους διαβόλους κι άλλα τέσσερα χρόνια στη Ρεάλ, αναπτύσσοντας ερωτική σχέση με τα δίχτυα, ιδίως στο Τσάμπιονς Λιγκ, όπου είναι τέταρτος σκόρερ όλων των εποχών, πίσω από το δίδυμο Κριστιάνο Ρονάλντο-Μέσι και το Ραούλ. Δεν πήρε όμως ποτέ την κούπα με τα μεγάλα αυτιά, αφού έπαιζε σε λάθος εποχή, στις σωστές ομάδες (Ρεάλ και Μάντσεστερ, που το πήρε η μια, όταν έπαιζε στην άλλη).

Έκλεισε την καριέρα του σε Αμβούργο και Μάλαγα το 2012, ήταν όμως αρκετά μεγάλος για να παίξει με την Εθνική που έφτασε στον τελικό του Μουντιάλ το 2010, με την επόμενη γενιά των Σνάιντερ, Φαν Πέρσι, Ρόμπεν κτλ -την τελευταία μεγάλη γενιά που έχει βγάλει το ολλανδικό ποδόσφαιρο. Έκτοτε ασχολείται ως προπονητής στις μικρές ομάδες της PSV.

Στο χώρο του ποδοσφαίρου παραμένει και ο Κλάιφερτ, από διάφορες θέσεις. Ο λόγος που τον θυμήθηκαν όλοι όμως ήταν ο ένας από τους τέσσερις γιους του, Τζάστιν Κλάιφερτ, που έπεσε κάτω από τη μηλιά, παίζοντας στον Άγιαξ και παίρνοντας μεταγραφή για τη Ρόμα. Και έκανε πολλούς φιλάθλους που θυμούνταν τον πατέρα του να μελαγχολήσουν και να σκεφτούν πώς περνάνε έτσι τα χρόνια…