Ένα κλάμα  BEYOND

Ένα κλάμα  BEYOND
———————————————
Σαν σήμερα η Ελλάδα πριν από τρία χρόνια δημοψηφιζόταν, μετά από ένα εξάμηνο επικής βαρουφακειάδας. Ήταν η αρχή του έτους που εξόντωνε με μια μπαταριά και την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, κι ήταν η Μπέτυ που έκλαψε από οργή για μια γραβάτα, που αποτέλεσε τη μεταχρονολογημένη επιταγή όλων των εποχών. Ο λαός των Θερμοπυλών (φυλαγμένων και αφύλακτων) του αθάνατου κρασιού του 21 (και οίνος και ξύδι θέαμα) έσπευσε στις κάλπες να απαντήσει αν εγκρίνει ή δεν εγκρίνει δύο έγγραφα, έτσι ακριβώς, έγγραφα, που τυπώθηκαν στα ψηφοδέλτια οι τρισδιάστατες απεικονίσεις της αγχόνης, (του Έλληνα ο τράχηλος έχει πρόβλημα με το ζυγό, όχι με την αγχόνη), και κλήθηκε να απαντήσει αν εγκρίνει τις 1.REFORMS FOR THE COMPLETION OF THE CURRENT PROGRAM AND BEYOND  και 2.PRELIMINARY DEBT SYSTAINABILITY ANALYSIS.

Τρία χρόνια μετά, με τον ηρωικό μακεδονικό στρατό να εντάσσεται στη φάλαγγα του Ζάγεφ-Τσίπρα στη μεγάλη πατρίδα του ΝΑΤΟ, φύσηξε τόσος Βαρδάρης στο καταπατημένο μετά από δεκαεφτά ώρες 62% ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ, ώστε να φαίνεται ολόγυμνη η αλήθεια του BEYOND που έγινε κλάμα όλων των υπολοίπων και όχι μόνον συντροφικοσυζυγικό. Το BEYOND έκρυβε την απελευθέρωση της χώρας από το Μοσκοβισί, που ήρθε να την εξαγγείλει μέσα στο κοινοβούλιο και όχι στην πλατεία Συντάγματος, όπου χόρευαν ένα μείγμα χασαποσέρβικου με πυρίχειο οι εκτονώμενοι αγανακτισμένοι και καθιέρωσαν την ποσέτ του Κατρούγκαλου ως σύμβολο της μετα-κομμουνιστικής αριστερής διακυβέρνησης. Το BEYOND ήταν ο κώδικας του Λεονάρντο Ντι Καμένο – Βίντσι, που αλυσόδεσε τον προμηθειακό ελληνικό λαό στο βράχο της γενναίας του απόφασης να σώσει τις τράπεζες, μετά από ένα Ζάλογγο δεκαεφτάωρης διαπραγμάτευσης στις 12 Ιουλίου, έτσι ώστε την παραμονή της Παναγίας 14 Αυγούστου του 2015 να γίνει νόμος του κράτους το τρίτο και μακρύτερο μνημόνιο. Τόσο μακρύ και τόσο χοντρό που εκτείνεται ως το 2060.

Το BEYOND, δηλαδή στα ελληνικά το “πέραν αυτού” , κράτησε άσκιστα τα μνημόνια. Καθιέρωσε τίτλους φραστικής μεταβάφτισης τους. Ανέπτυξε δεσμούς φιλίας με τα μαύρα κοράκια, των οποίων τα γαμψά νύχια ο ελληνικός λαός ψήφισε στις επιβεβαιωτικές εκλογές να περιποιείται με ένα συνεχές μανικιούρ, στο οποίο προτεραιότητα έχουν ως αποδοτική διέξοδο οι εξαθλιωμένοι πρόσφυγες, που φτύνουν ιδρώτα κι αλάτι στις πύλες του ευρωκάστρου…

Η γενιά των 700 έμεινε σήριαλ αποτυχημένο, η έξοδος του Μεσολογγίου έγινε μετανάστευση brain-drain, και τώρα ο Κατρούγκαλος τρία χρόνια μετά απειλεί να πάρει πίσω την περιτομή των συντάξεων και του υποκατώτατου μισθού υποσχόμενος και αισθητική αποκατάσταση του μορίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Κάθε 5 Ιουλίου το κλάμα BEYOND διδάσκει πώς αντιλαμβάνεται η ποιητική της αριστεράς ελληνικού τύπου την μετάβαση από τον Κοσκωτά στην COSCO. Κρατώντας το μέτρο του Κάλβου ως Καλβινιστικό τσιτάτο. Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία; Θέλει υποταγή κι υποκρισία… Γελάνε πατριώτη που σε γελάσανε!

Λιάνα Κανέλλη